Jeszcze przed naszą erą na obszarze dzisiejszej Sri Lanki ścierały się ze sobą zwłaszcza dwie cywilizacje: syngaleska i tamilska, których języki przetrwały na tych terenach i używane są tutaj współcześnie. W XVI wieku zwierzchnictwo nad wyspą próbowali zdobyć pierwsi Europejczycy – przybysze z Portugalii, których stopniowo wypierali stąd Holendrzy, a pozostałości po ich bytności w cejlońskiej krainie widać do dziś, przede wszystkim w architekturze.

W 1796 roku Sri Lanka znalazła się pod panowaniem brytyjskim, jednak Wielka Brytania jeszcze przez kolejne kilkadziesiąt próbowała w pełni podporządkować sobie Lankijczyków. Sri Lanka uniezależniła się od Wielkiej Brytanii dopiero w 1948 roku, kiedy to uzyskała niepodległość. W niepodległym państwie ścierały się między sobą frakcje prawicowe i socjalistyczne, a sytuacja była raczej nieustabilizowana. Doszło do zamachu na premiera Solomona Bandaranaike, za rządów jego żony zorganizowano wojskowy zamach stanu, a oprócz tego syngalescy zwolennicy leninizmu zorganizowali antyrządowe powstanie.

W latach 80. XX wieku kraj opanowała wojna domowa wywołana przez roszczenia Tamilów, którzy jako mniejszość narodowa domagali się autonomii. Tsunami z 2004 roku spowodowało, nie tylko śmierć kilkudziesięciu tysięcy Lankijczyków, ale też ogromne straty materialne, które na jakiś czas spowolniły rozwój turystyki na wyspie. Z biegiem lat sytuacja na Sri Lance unormowała się.

Sri Lanka jest wyspiarskim krajem w Azji Południowej, w którego rzeźbie terenu dominują niziny stanowiące około 80% całkowitej powierzchni. Lankijska wyspa Cejlon leży na Oceanie Indyjskim około 50 km od Indii. Linia brzegowa ma łącznie ponad 1300 km i nie jest zbyt rozwinięta, chociaż na wybrzeżu występują rafy koralowe.

Na obszarze Sri Lanki panuje klimat podrównikowy wilgotny z wysokimi temperaturami i okresowymi opadami deszczu. Niski sezon trwa na Sri Lance od maja do sierpnia, kiedy panuje tam pora deszczowa. Wysoki sezon z niskimi opadami deszczu i świetną pogodą datuje się na okres od grudnia do marca.

Sieć rzeczna jest dość gęsta, a najdłuższa rzeka kraju to Mahaveli Ganga mierząca 335 km. Dominują tu zwłaszcza dwa typu lasów – monsunowy na północy kraju oraz równikowy na południu. Fauna Sri Lanki jest bez wątpienia bardzo bogata, ponieważ występuje tutaj prawdziwa rozmaitość gatunków zwierząt, od wielkich słoni indyjskich, przez kanczyle indyjskie czy lamparty aż po najmniejsze – makaki manga i nietoperze o nazwie rudawka wielka.

Ludność Sri Lanki dzieli się przede wszystkim na dwie grupy etniczne, z czego Syngalezi stanowią zdecydowaną większość, a Tamilowie zaledwie kilkanaście procent wszystkich mieszkańców. Cywilizacja syngaleska pojawiła się na Sri Lance około IV w. p.n.e. i wiąże się przede wszystkim z religią buddyjską, zaś Tamilowie to w większości wyznawcy hinduizmu. Ogólnie rzecz biorąc Lankijczycy należą do narodów otwartych na innego, uśmiechniętych i chętnych do pomocy. Wbrew krążącym powszechnie opiniom mieszkańcy Sri Lanki są raczej konserwatywni, jeśli chodzi o model rodziny czy podział obowiązków między kobiety i mężczyzn. Kobietom nie wypada spożywać alkoholu i palić papierosów.

Na Sri Lance dominują wyznawcy buddyzmu, w mniejszości znajdują się religie takie jak islam, chrześcijaństwo i hinduizm. Dominujący wśród Lankijczyków buddyzm to therawada, czyli najstarsza szkoła buddyjska mająca wywodzić swoje nauki bezpośrednio od Buddy. Obyczajowość religijna na wyspie objawia się przede wszystkim w składaniu ofiar w postaci np. kwiatów wizerunkom Buddy. Hinduistów cechuje zwłaszcza zamiłowanie do wielobarwnych, pełnych ozdób świątyń, które stanowią nie lada atrakcję dla turystów. W VIII wieku na Sri Lankę dotarł również islam, którego wyznawcy skupiają się w swoich grupach i raczej nie angażują się w życie kulturalnego pozostałych mieszkańców, nie biorąc udziału w festiwalach.