Dodaj własną opinię

Dodaj opinię
Destynacja: Suazi (Eswatini)
Rodzaj:
Typ: wszystkie
Termin: wszystkie miesiące

Proponowane oferty

Sortuj

Oferty podróży do Suazi

Przepraszamy, brak ofert o wybranych właściwościach.

Spóbuj ponownie wybierając inny typ podróży, miesiąc lub destynację.

Informacje ogólne

Informacje ogólne

  1. Strefa czasowa

  2. GMT +2

  3. Stolica

  4. Mbabane

  5. Populacja

  6. 1 367 254

  7. Powierzchnia

  8. 17 364 km2

  9. Język

  10. angielski, swati

  11. Waluta

  12. Oficjalną walutą Eswatini, dawniej Suazi jest lilangeni, choć powszechnie akceptowane są także banknoty waluty sąsiedniego RPA, randy (ich kursy wynoszą jeden do jednego i nie ma potrzeby ich wymiany). Emalangeni ciężko wymienić poza granicą Eswatini, zatem można to zrobić dopiero na miejscu (wymienialne są głównie randy i dolary amerykańskie). Jeden lilangeni dzieli się na 100 centów. W obiegu występują banknoty o nominałach 10, 20, 50, 100, 200 emalangeni oraz monety 1, 2, 5, 10, 20, 50 centów i 1, 2, 5 emalangeni.

    1 USD = 14,5 SZL
    1 EUR = 16,9 SZL
    1 PLN = 4 SZL

Zwiń
Informacje praktyczne

Informacje praktyczne

  1. Informacje wizowe i opłaty lotniskowe

  2. Obywatele RP, przy pobycie do 30 dni, są zwolnieni z obowiązku wizowego w Suazi.

    Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.

  3. Szczepienia

  4. W przypadku podróży do Eswatini bezpośrednio z Europy – brak szczepień bezwzględnie wymaganych. Jeśli podróż odbywa się z kraju zagrożonego żółtą febrą (włączając kraje tranzytowe), konieczne jest posiadanie wpisu w „żółtej książeczce”, poświadczającego szczepienie na tę chorobę (ok. 220 zł). Jak w przypadku niemal każdej podróży zaleca się szczepienie przeciwko błonicy i tężcowi (ok. 90 zł) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (ok. 250 zł każda dawka szczepionki), jednak tę decyzję pozostawia się indywidualnej decyzji podróżującego. W Eswatini największych zagrożeniem jest AIDS. Występuje też malaria (wschód). Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.

  5. Napiwki

  6. Dawanie napiwków w Eswatini jest bardzo mile widziane. Napiwki zostawia się głównie w restauracjach (ok. 10 % wartości zamówienia). Wypada je również zostawić kierowcy, przewodnikowi czy obsłudze hotelowej, zazwyczaj w wysokości kilku emalangeni.

  7. Ceny jedzenia

  8. Eswatini nie jest wyjątkowo drogim kierunkiem podróżniczym. Ceny żywności na targach i w restauracjach można w przybliżeniu porównać do tych w Polsce. Za posiłek w małej restauracji płaci się ok. 60 SZL. W bardziej wykwintnym lokalu cena za obiad może wynieść ok. 200 SZL. Warzywa i owoce najlepiej kupować na targach, pamiętając o ich uprzednim umyciu przed spożyciem.

  9. Ciekawostki
    • Eswatini, dawniej Suazi, to jedna z ostatnich monarchii absolutnych na świecie. Królowa-matka Suazi nosi tytuł Ndlovukati, oznaczający „Słonicę”, z kolei królowi przynależny jest tytuł Ngwenyama (lew)
    • Król Eswatini, Mswati III, panujący nieprzerwanie od 1986 roku posiada 15 żon i 32 dzieci. Każdego roku, podczas obchodów święta Incwala, może wybrać sobie kolejną. Jego poprzednik, król Sobhuza II, miał ich aż 70!
    • Średnia długość życia jest najniższa na świecie i wynosi zaledwie 33 lata
    • Eswatini to kraj z największym na świecie odsetkiem ludności zakażonych wirusem HIV. Liczba chorych w przedziale wiekowym 15 – 49 lat przekracza 27 %
    • Strażnicy w parkach narodowych Eswatini mają prawo zastrzelić każdego, kogo podejrzewają o kłusownictwo
    • Góry Makhonjwa są jednymi z najstarszych na świecie – liczą ok. 3,5 mld lat
    • Zgodnie z tradycją, dzieci do trzeciego miesiąca życia nie są uważane na ludzi. Nie posiadają imion i nie mogą być dotykane przez mężczyzn
    • Gospodarka Eswatini jest bardzo silnie związana z sąsiednią Republiką Południowej Afryki. Import z RPA wynosi 90%, a eksport 70%
    • Drogi w państwie nie należą do bezpiecznych. W najnowszej historii Suazi w wypadkach drogowych zginęło aż dwóch ministrów… transportu
    • Unikanie kontaktu wzrokowego nie jest objawem złych manier. Wielu mieszkańców Eswatini okazuje w ten sposób szacunek.
Zwiń
Jedzenie

Jedzenie

    Kuchnia Eswatini nie odbiega znacząco od potraw serwowanych w sąsiednim RPA, choć zależy w dużej mierze od pór roku i regionu kraju. Je się tu prosto i smacznie. Produkty kupuje się zazwyczaj na lokalnych targach i straganach, pamiętając o ich umyciu przed spożyciem. Podstawowym posiłkiem dla większości mieszkańców są gulasze i papki (tradycyjne owsianki z mielonej kukurydzy i mąki kukurydzianej). Popularne są także potrawy z dyni, fasoli i ryżu, a w niektórych miejscach ze sorgo. Mięso jest uważane jako pożywienie elit i wyższych sfer, na które nie może sobie pozwolić biedota, dlatego jada się je tylko podczas specjalnych okazji. Podawane jest również w dobrych restauracjach. W sezonie jada się tropikalne owoce: mango, ananasy, gujawę, paw-paw, banany czy awokado, rosnące często tuż przy domostwach. Miłośnicy likieru Baileys powinni odwiedzić Eswatini w okresie od stycznia do marca, kiedy to z owocu maruli produkuje się i spożywa jego lokalne odmiany. Suazyjskie piwo jest tak gęste, że przez mieszkańców jest uważane za… pożywienie. Ze względu na niską cenę jest pijane przez większą część społeczeństwa.

Zwiń
Wiedza

Wiedza

  1. Historia

  2. Osadnictwo na terenach obecnego Eswatini sięga I tysiąclecia p.n.e. Obszar ten zamieszkiwali kolejno Buszmeni i ludy Bantu, aby w XVI wieku w końcu powstało państwo plemienne Eswatini. Po zaciętych walkach z Burami, pod koniec XIX wieku Eswatini stało się protektoratem Republiki Południowoafrykańskiej, a niespełna 10 lat później władzę przejęli Brytyjczycy. Mieszkańcy nie ustawali jednak w dążeniu do uzyskania niepodległości. W 1929 roku powstało Postępowe Stowarzyszenie Suazi, będące pierwszą organizacją walczącą o niepodległość państwa. Udało się to w pełni dopiero w 1968 roku, 6 września, kiedy to ogłoszono niepodległość. Konstytucja, będąca w dużej mierze spuścizną po Brytyjczykach, nie zdążyła na dobre utrwalić się na kartach historii, a już została zmieniona. 5 lat po odzyskaniu niepodległości, najdłużej na świecie panujący król Sobhuza II zawiesił ją, a w 1978 roku całkowicie zmienił. Eswatini stało się monarchią absolutną i taką jest do dnia dzisiejszego, mimo wielokrotnych prób zmiany status quo. Obecny monarcha, król Mtswati III piastuje swą funkcję od 1986 roku.

  3. Geografia

  4. Eswatini to jedno z najmniejszych państw na kontynencie afrykańskim, nieposiadające dostępu do morza. Na jego terytorium przeważają wyżyny i góry, z najwyższym szczytem kraju, górą Emlembe, osiągającą wysokość 1862 m n.p.m. W Eswatini występują dwie pory roku: sucha (od maja do października) i deszczowa (od listopada do kwietnia). Mimo klimatu zwrotnikowego, w strefie którego leży Eswatini, wpływ gór na temperaturę i wilgotność powietrza jest znaczący. Wyższe temperatury notuje się we wschodniej części kraju. Jest tam też bardziej sucho niż na zachodzie. Na terenach górzystych zimą (czerwiec – sierpień) notuje się przymrozki, a nawet opady śniegu. Eswatini posiada wyjątkowo dobrze, jak na Afrykę, rozbudowaną sieć rzeczną. Jest ona związana głównie z masywami górskimi na zachodzie kraju. Największą rzeką przepływającą przez państwo jest Lusutfu, mająca swe źródła w sąsiednim RPA.

    Mimo niewielkiej powierzchni, Suazi posiada zróżnicowany świat roślinny i zwierzęcy. W północno-zachodniej części kraju występują górskie lasy, nieco na południe plantacje eukaliptusa. We wschodniej części przeważa natomiast krajobraz sawann, z porastającymi je akacjami i baobabami. Świat roślinny przekłada się na występowanie odpowiednich gatunków zwierząt. Na sawannie można spotkać lwy, zebry, antylopy, hieny, a nad rzekami hipopotamy. W celu ochrony różnorodności biologicznej utworzono wiele rezerwatów i parków narodowych. Trzy spośród nich wchodzą w skład tzw. Big Game Parks. Są to Mlilwane Wildlife Sanctuary, Hlane Royal National Park i Mkhaya Game Reserve.

  5. Kultura i religia

  6. Suazi, z uwagi na swoją niewielką powierzchnię, nie jest krajem bardzo zróżnicowanym etnicznie. Większość jego mieszkańców stanowią przedstawiciele plemienia Suazi, od którego państwo wzięło swą nazwę. Podstawą struktury społecznej są klany, które mieszają się poprzez zawierane małżeństwa. W połączeniu z silnym przywiązaniem do tradycji i zwyczajów, stanowi to doskonałe spoiwo, które jednoczy kraj i pozwala uniknąć konfliktów na tle etnicznym i społecznym, jak ma to miejsce w wielu innych krajach Afryki. Szczególnym szacunkiem w społeczeństwie otaczani są mężczyźni, ojcowie i ludzie starsi. Rola kobiet w życiu publicznym jest marginalna. Tradycji hołduje także król, który nawet wtedy, gdy wita przywódców obcych państw, jest boso i przybrany w trybalne skóry.

    Poligamia w Suazi nie jest tematem tabu. Powszechne jest posiadanie kilku wybranek, choć zawieranie małżeństw, z uwagi na jego koszty, jest ograniczone. Każdy planujący ożenek mężczyzna powinien zapłacić rodzinie panny młodej posag (lobola), którego ekwiwalentem jest odpowiednia liczba sztuk bydła. Brak wniesienia posagu przez pana młodego skutkuje pozostaniem dzieci, będących owocem związku, w rodzinie panny młodej. Obrzędy weselne trwają cały weekend. Zgodnie z tradycją brat dziedziczy żony po zmarłym bracie.

    Niezmiennym autorytetem w społeczeństwie cieszą się uzdrowiciele, będący jednocześnie lekarzami, prorokami, kapłanami i wróżbitami. Dziedziczą oni swe umiejętności po ojcach i dziadkach.

    Spośród wielu rytuałów plemiennych, odbywających się w Suazi, do dwóch najpopularniejszych należą Umhlanga (Taniec Trzcin) i Incwala. Przyciągają one największą liczbę turystów. Taniec Trzcin odbywa się co roku we wrześniu i trwa 8 dni. Jest to nadzwyczaj kolorowy festiwal czystości, na który przybywają dziewczęta, ścinając uprzednio trzcinę. Prezentują ją Królowej-matce, a następnie tańczą przed królem. Liczba dziewcząt może dochodzić nawet do 40 000. Większość rytuału jest prywatna, jednak dzień 6 i 7 są otwarte dla publiczności.

    Najważniejszym wydarzeniem kulturalnym Suazi jest Incwala. Odbywający się na przełomie grudnia i stycznia festiwal, mający ponadstuletnią historię, znany jest pod nazwą „Święta Świeżych Owoców”. Jednak nie to przyciąga na niego turystów. Podczas ceremonii król może wybrać sobie kolejną ze swoich żon – dziewic (przynajmniej oficjalnych), spośród tych przybyłych na festiwal. Tańczą one przed swym władcą, licząc (lub nie) na jego przychylne spojrzenie i wybór.

    Podobnie jak w większości krajów afrykańskich, popularnym zajęciem wśród ludności jest wyrób rękodzieła. Na ulicach można spotkać nie tylko sprzedawców oferujących swoje dzieła, ale i rzemieślników przy pracy. Szczególnie cenionymi wyrobami są kolorowe kosze, rzeźby z drewna i kamienia, świece, akcesoria z batiku i szkła, czy biżuteria.
    Suazi jest krajem chrześcijańskim.

    Religię tę wyznaje ponad 85% społeczeństwa, z czego zdecydowaną większość (ok. 80%) stanowią protestanci, a pozostałe 5% katolicy. Pozostałe religie (wierzenia plemienne, islam, hinduizm) wyznaje łącznie zaledwie 5% społeczeństwa.

Zwiń
Wakacje

Suazi – inspiracje podróżnicze

Self-drive po RPA i eSwatini

Marzysz o prawdziwiej, afrykańskiej przygodzie? Koniecznie wybierz się w podróż do RPA i eSwatini! Rusz w drogę i zobacz największe atrakcje Południowej Afryki. Najpiękniejsze miasto świata – Kapsztad z Górą Stołową na czele, Przylądek Dobrej Nadziei i plażę Boulders zamieszkałą przez kolonię pingwinów przylądkowych. Czekają na Ciebie, pełne dzikich zwierząt, parki – Krugera i Hluhluwe oraz niesamowite krajobrazy Gór Smoczych. Przejedź się najpiękniejszą trasą świata – Panorama Route i skosztuj wina z lokalnych winnic. Zobacz naszą filmową relację i zainspiruj się do wyruszenia w podróż do Afryki!

Kiedy jechać do Suazi?

POGODA W ESWATINI

Eswatini, dawniej Suazi leży w strefie klimatu zwrotnikowego, wilgotnego. Można tu przyjeżdżać przez cały rok, choć to, kiedy się tam wybierzemy, wynika w dużej mierze z tego, co chcemy zobaczyć. Klimat państwa kształtują dwie główne pory roku: sucha i deszczowa. Pora sucha trwa od maja do września (suazyjska zima), natomiast pora deszczowa od października do kwietnia (lato). Z uwagi na zróżnicowane ukształtowanie terenu, ilości opadów i temperatury w poszczególnych regionach kraju wykazują pewne różnice. Zima jest sucha i ciepła. Jedynie w górach temperatury, szczególnie w nocy, mogą spaść do kilku stopni powyżej zera. Raz na kilkanaście lat zdarzają się opady śniegu. Zima jest najlepszą pora do obserwacji dzikich zwierząt. Lato jest wilgotne. Robi się wtedy gorąco, mokro, parno, a świat roślinny rozkwita na zielono. Na zachodzie kraju, gdzie klimat jest bardziej suchy i kształtowany przez góry, temperatury rzadko przekraczają 25 stopni Celsjusza. Na wschodzie, w strefie klimatu wilgotnego, temperatury rzędu 35 stopni nie należą do rzadkości (zagrożenie malarią).

Nie polecamy

Przeciętna

Dobra

Najlepsza

najlepsza dobra przeciętna nie polecamy
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII