Egzotyczna i indywidualna podróż do Ugandy

Informacje ogólne

Strefa czasowa

GMT + 3

Stolica

Kampala

Język

Suahili, angielski

Waluta

Szyling ugandyjski (1 UGX to 100 centów). Banknoty mają nominały 1000, 5000, 10000 i 2000 szylingów, a monety 1, 2, 5, 10, 50, 100, 200 i 500 szylingów. W praktyce monety o wartości mniejszej niż 100 szylingów oraz centy nie są używane.

1 PLN – 990 UGX
1 USD – 3680 UGX
1 EUR – 4350 UGX

Powierzchnia

241 038 km2

Populacja

43 251 000

Informacje praktyczne

Informacje wizowe i opłaty lotniskowe

Obywatele RP wybierając się w podróż do Ugandy muszą mieć wyrobioną ugandyjską wizę, którą należy wyrobić przez Internet na stronie visas.immigration.go.ug. Koszt takiej wizy to 50 USD. Możliwe jest także uzyskanie wizy typu East African Community Visa upoważniającej do jednokrotnego wjazdu do Ugandy, Rwandy oraz Kenii, której koszt wynosi 100 USD, a w celu jej uzyskania należy skontaktować się z Ambasadą Ugandy w Niemczech. Paszport powinien być ważny minimum 6 miesięcy od planowanej podróży do Ugandy.

Planet Escape nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.

Szczepienia

Przed podróżą do Ugandy należy obowiązkowo przyjąć szczepienie przeciwko żółtej febrze (ok. 280 PLN). Szczepionkę należy przyjąć co najmniej 10 dni przed podróżą. Zaleca się także szczepienie przeciwko polio, błonicy i tężcowi (ok. 180 PLN), durowi brzusznemu (ok. 240 PLN) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (ok. 250 PLN za każdą dawkę). Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II. W niektórych regionach może występować malaria, wskazane jest używanie repelentów przeciwko owadom.

Napiwki

Zwyczaj wręczania napiwków za usługę jest powszechnie przyjęty. Napiwek daje się po wykonaniu danej usługi: dla kierowcy jest to od 2 USD/dzień/osobę, dla przewodnika od 3 USD/dzień/osobę. Te sumy stanowią nieoficjalną, lecz braną pod uwagę przy kalkulacji część wynagrodzenia danej osoby.

Ceny jedzenia

Wśród mieszkańców Ugandy robienie zakupów w dużych supermarketach czy stołowanie się w restauracjach nie jest zbyt powszechne, a ceny w nich są jedynie około 20% niższe niż w Polsce.

Przykładowe ceny:

Posiłek w niedrogiej restauracji – 7500 UGX
Trzydaniowy posiłek w restauracji średniej klasy – 30000 UGX
Zestaw w jednym z zagranicznych fast foodów – 25000 UGX
Pomarańcze 1 kg – 3600 UGX
Capuccino w kawiarni – 7200 UGX
Woda 1,5 l – 2500 UGX
Lokalne piwo 0,5 l – 4300 UGX
Piwo importowane 0,33 l – 5200 UGX
Wino średniej klasy – 30000 UGX

Jedzenie

Kuchnia Ugandy bazuje głównie na produktach bogatych w skrobię, takich jak ziemniaki czy fasola, choć ważną częścią diety są również banany, słodkie ziemniaki, maniok oraz orzeszki ziemne. W lokalnej kuchni widoczne niekiedy są również wpływy kultur indyjskiej, arabskiej czy wschodnioazjatyckiej, a także licznych społeczności plemiennych zamieszkujących Ugandę. Jedną z najbardziej popularnych potraw w całym kraju jest ugali – rodzaj owsianki kukurydzianej podawanej z gulaszem z orzeszków ziemnych, fasoli oraz wybranym rodzajem mięsa, najczęściej kurczakiem lub wołowiną. Poza większymi miastami może być problem z daniami wegetariańskimi, których należy szukać głównie w restauracjach chińskich, indyjskich lub na ulicznych street foodach.

Do jednej ze specjalności straganów ulicznych należą… rolexy! Jest to swego rodzaju wariacja na temat europejskiego omletu i indyjskiego ćapati, wyrabiana z mąki pszennej i wypełniona najczęściej jajkiem, pomidorami, kapustą, cebulą i papryką. Popularną potrawą, której musicie spróbować podczas wakacji w Ugandzie, jest także matoke. Tworzy się ją z lokalnej odmiany bananów, które zrywane są jeszcze zielone i nieobrane gotuje na parze. W całej Ugandzie istnieje wiele odmian matoke, jednak najpopularniejsze są z dodatkiem smażonych pomidorów i cebuli, curry lub sosu orzechowego.

Mięsożercom polecamy pokosztować muchomo – pieczonego mięsa grillowanego na patyku, przygotowanego najczęściej z drobiu, jagnięciny lub wołowiny, lub też słynnego TV chicken – popularnej wśród młodszego pokolenia potrawy, która nazwę swą zawdzięcza charakterystycznemu piecowi przypominającemu telewizor. Dania te podawane są często z dodatkiem różnych sałatek bądź wędzonych bananów, jednak spróbować możecie ich także z chaloko – mieszanką fasoli pinto, papryki, pomidorów, cebuli i lokalnych przypraw lub też niezmiernie popularnej kapusty aromatyzowanej curry. A co na deser? Do najpopularniejszych słodkości należą tu ciastka sim-sim przypominające polskie sezamki wytwarzane z dodatkiem orzeszków ziemnych. Spróbujcie również mandazi – swego rodzaju pączków słodzonych mlekiem kokosowym, często z dodatkiem cukru i cynamonu. Popularnym sposobem ich spożycia jest maczanie w herbacie, soku lub musie owocowym.

Ciekawostki

Na terenie Ugandy (a także Kenii i Tanzanii) znajduje się drugie największe jezioro na świecie – Jezioro Wiktorii.
Uganda to jeden z krajów o najniższej średniej wieku na świecie – prawie 50% społeczeństwa ma mniej niż 15 lat, natomiast jedynie 2% jest powyżej 65 roku życia.
W pobliżu miejscowości Nebbi, w północno-zachodniej części kraju, znajduje się jeden z najmniejszych kościołów na świecie. Poza kapłanem zmieszczą się tu tylko 2 osoby.
Jednym z popularnych przysmaków w niektórych regionach Ugandy są smażone koniki polne – nsenene.
Pomimo że Uganda nie posiada dostępu do morza, na jej terenie bez problemu znajdziecie dziesiątki rajskich plaż. Do najpopularniejszych kurortów wypoczynkowych należą te w rejonie archipelagu Wysp Ssese, w północno-zachodniej części Jeziora Wiktorii. Nazwa regionu pochodzi od jednego z gatunków tutejszych much, które w interiorze wysp potrafią tworzyć ogromne roje. Na terenie całego archipelagu znajdują się aż 84 wyspy, choć tylko połowa z nich jest zamieszkana.
Uganda to jeden z najlepszych krajów na safari i bez problemu spotkacie tu całą wielką piątkę!
Podczas wakacji w Ugandzie możecie stanąć na obu półkulach – przez południową część kraju przebiega równik.
Narodowym ptakiem Ugandy jest widniejący zarówno na fladze, jak i w godle kraju koronnik szary.
Rząd Ugandy przykłada dużą wagę do ekologii i zrównoważonego rozwoju: na terenie kraju produkowane są samochody i autobusy zasilane energią słoneczną, a także pojazdy elektryczne i hybrydowe.
Najważniejszym towarem eksportowym kraju jest kawa.
Kampala od lat uważana jest za jedno z najszybciej rozwijających się miast na świecie.
Najpopularniejszym środkiem transportu grupowego w miastach są białe minivany z napisem „taxi”, podczas gdy samochód z kierowcą nazywany jest tu często „special hire”.
Choć Ugandyjczycy uważani są za jeden z narodów w Afryce mówiących najlepiej po angielsku, to kiedy mówią w tym języku, w miejscu „l” często wstawiają „r”.
Uganda to jeden z niewielu krajów na świecie, gdzie na wolności wciąż żyją goryle górskie, jednak do wycieczek w regiony przez nie zamieszkiwane wymagane jest pozwolenie wydawane przez Uganda Wildlife Authority. Jego koszt to minimum 600 USD za osobę, a minimalny wiek uczestnika to 15 lat.
W Ugandzie tradycyjnie to kobieta buduje dom, mężczyzna wykańcza jedynie dach.
Prawie połowa mieszkańców Ugandy żyje za mniej niż jednego dolara dziennie.
Uganda to raj dla ornitologów, zaobserwować tu można około 10% ze wszystkich gatunków ptaków.

Poznaj szczegóły o kraju Uganda

Historia

Pierwszymi mieszkańcami terenów obecnej Ugandy były liczne społeczności plemienne Bantu, które przybyły w te okolice prawdopodobnie już około 1000 roku p.n.e., jednak na temat ich wczesnego osadnictwa istnieje niewiele zapisów. Ludy Bantu prowadziły głównie osiadły tryb życia i zajmowały się rolnictwem, a najważniejsze z nich utworzyły istniejące od XIV wieku Królestwo Bugandy, które dało początek obecnej nazwie kraju. Historia niepodległej Ugandy sięga 1962 roku, kiedy po 68 latach kraj uzyskał niepodległość od panowania Brytyjskiej Kompanii Wschodnioafrykańskiej. Mimo sprawowania władzy przez brytyjskie urzędy uważa się, że Uganda nigdy nie została w pełni skolonizowana, ponieważ osoby spoza Afryki nie mogły nabywać tu praw własności.

Lata 60. i 70. XX wieku to czas dyktatury premiera Miltona Obote’a oraz późniejszego prezydenta – Idi Amina. Okres rządów samowładcy to czas pogarszających się stosunków z państwami europejskimi, Izraelem oraz wzmożony konflikt z popierającą opozycję Tanzanią. Autorytarne rządy Amina były przyczyną wypędzenia z terenów Ugandy ponad 50 tysięcy Azjatów, stanowiących ówczesną elitę kraju, licznych grabieży oraz późniejszej wojny domowej. W czasie jego prezydentury miała miejsce także słynna Operacja Piorun, podczas której Amin udzielił wsparcia terrorystom, którzy porwali samolot linii Air France lecący z Tel Awiwu do Paryża. Przywódca obalony został w roku 1979, jednak jego kolejni następcy sprawowali swój urząd maksymalnie przez kilka miesięcy. Rok później do władzy powrócił były premier Obote, którego rządy w 1985 roku zakończył kolejny zamach stanu. Od 1986 roku aż do dziś władzę sprawuje Yoweri Musevini, który ustanowił nową konstytucję, a także przyczynił się do stabilizacji sytuacji w kraju i zawieszenia broni pomiędzy rządem kraju a aktywną na północy Ugandy Armią Oporu Pańskiego, jednak Uganda wciąż zmaga się z bardzo wieloma problemami wewnętrznymi.

Geografia

Uganda jest krajem śródlądowym leżącym we wschodniej Afryce. Graniczy z Południowym Sudanem na północy, z Kenią na wschodzie, z Tanzanią na południu, z Rwandą na południowym zachodzie oraz Demokratyczną Republiką Kongo na zachodzie. To jeden z najwyżej położonych krajów na kontynencie, a większość jego terenu pokrywa płaskowyż. Najwyższy szczyt kraju to Góra Stanleya, sięgająca 5110 metrów n.p.m, natomiast najniższy punkt to Nil Biały – 614 metrów n.p.m. Kraj leży w strefie klimatu tropikalnego, w którym wyróżnić można dwie pory suche – od grudnia do lutego i od czerwca do sierpnia.

Ponad ¼ kraju pokryta jest rzekami i jeziorami, w pobliżu których znajdują się najważniejsze miasta, w tym także stolica Ugandy – Kampala. Oprócz Jeziora Wiktorii do najważniejszych zbiorników wodnych kraju należy Jezioro Alberta, Jezioro Edwarda i mniejsze Jezioro George. Na terenie Ugandy jest ponad 60 obszarów chronionych, w tym 10 Parków Narodowych, z których dwa – Bwindi Impenetrable National Park i Rwenzori Mountains National Park – zostały wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Obszary te zamieszkiwane są przez wiele zagrożonych gatunków, takich jak goryle górskie i hipopotamy, a ochrona przyrody w Ugandzie odgrywa znaczącą rolę w ekonomii politycznej kraju, stanowiąc podstawę przemysłu turystycznego, który odpowiada za znaczącą część PKB kraju.

Kultura i Religia

Uganda to kraj niezwykle różnorodny pod względem kulturowym. Na jej terenie wyróżnia się aż 52 społeczności plemienne, z których znaczna część posługuje się własnym językiem, praktykuje lokalne wierzenia i tradycyjne zwyczaje. Do najpopularniejszych grup etnicznych w kraju należą Gandowie, stanowiący około 1/5 populacji kraju, a kolejne pod względem liczności grupy Hima, Soga, Kiga, Teso i Lango stanowią około 6 do 9% mieszkańców Ugandy każda.

Znaczna większość społeczeństwa, bo aż prawie 85%, wyznaje religie protestanckie i katolickie, choć widoczne są też wpływy państw Afryki subsaharyjskiej, przez co procent wyznawców islamu w Ugandzie oscyluje w okolicy 13%. Pozostała grupa sklasyfikowana jest w grupie wierzeń lokalnych lub plemiennych oraz niewielkiego odsetku ateistów. Na terenie kraju poza językami urzędowymi oraz używanym w regionie Buganda językiem luganda występuje ponad 40 języków – głównie z rodziny bantu – a do najpopularniejszych z nich należą nyankole, soga, chiga czy masaba. W północnej i północno-zachodniej części kraju popularne są także języki nilo-saharyjskie, takie jak na przykład dialekty jokot czy mambisa należące do języka alur.