Informacje ogólne
Strefa czasowa
GMT - 5
Stolica
Bogota
Język
Językiem urzędowym jest hiszpański, a jego kolumbijska odmiana, dość wyszukana i elegancka, należy do najczystszych wersji tego języka – łatwo go zrozumieć i łatwo być zrozumianym. W dużych miastach i miejscach turystycznych, zwłaszcza wśród młodych ludzi, panuje dość powszechna znajomość angielskiego.
Waluta
Jednostką monetarną Kolumbii jest dzielące się na 100 centavos peso kolumbijskie (COP). W obiegu występują monety o nominałach: 20, 50, 100, 200 i 500 oraz banknoty: 1000, 2000, 5000, 10000, 20000, 50000.
1 USD = 2950 COP
1 EUR = 3500 COP
1 PLN = 820 COP
1 USD = 2950 COP
1 EUR = 3500 COP
1 PLN = 820 COP
Powierzchnia
1 139 825 km2
Populacja
47,7 mln
Informacje praktyczne
Informacje wizowe i opłaty lotniskowe
Obywatele RP mogą przebywać na terenie Kolumbii bez wiz (turyści – do 90 dni), natomiast paszport powinien być ważny co najmniej 6 miesięcy. Maksymalna długość pobytu w roku kalendarzowym wynosi 180 dni. Przy wyjeździe z Kolumbii drogą lotniczą należy uiścić opłatę wyjazdową w wysokości około 40 USD, jednak tylko wówczas, gdy na terenie tego kraju przebywało się dłużej niż 60 dni.
Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.
Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.
Szczepienia
Z uwagi na poważne zagrożenie zachorowaniami na żółtą febrę, występujące szczególnie w tropikalnych regionach kraju, zaleca się wykonanie szczepień przeciwko tej chorobie co najmniej 10 dni przed planowanym terminem podróży (ok. 200 zł). Podczas wjazdu do Kolumbii może okazać się konieczne przedłożenie zaświadczenia o szczepieniu. Ponadto zaleca się szczepienie przeciwko durowi brzusznemu (ok. 210 zł), błonicy i tężcowi (ok. 80 zł), WZW A i B (ok. 240 zł) oraz wściekliźnie (ok.160 zł). Jeśli udajecie się w rejony wiejskie na wysokość poniżej 1800 m n.p.m., warto przed wyjazdem odwiedzić lekarza i uzyskać porady w zakresie profilaktyki przeciwmalarycznej oraz poprosić o receptę na lek przeciwmalaryczny. Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.
Napiwki
Napiwki nie są obowiązkowe, istnieje jednak zwyczaj dodatkowego wynagradzania lokalnych przewodników i kierowców, a także obsługi w hotelu lub SPA. W restauracjach do rachunku często doliczany jest „dobrowolny” 10% napiwek („propina voluntaria”), jednak gdyby usługa nie spełniła oczekiwań, nie trzeba go płacić.
Ceny jedzenia
Kolumbia nie jest drogim krajem. Większość produktów można kupić w podobnej cenie jak w Polsce. Tańsze są owoce.
Przykładowe ceny:
Woda 1 l: 2 200 COP
Empañada (smażony na głębokim oleju pieróg, najczęściej z mięsem): 1 700 COP
Lemoniada: 1 000 COP
Agua de coco (woda z kokosa): 3 000 COP
Arepa de queso/huevo (placek z mąki kukurydzianej z serem lub z jajkiem): 2 000–3 000 COP
Pizza: 15 000–30 000 COP
Menu del día (obiad dnia, zupa i drugie): 6 000–12 000 COP, w restauracjach do 25 000 COP
Dania główne (ryba, mięso): 12 000-20 000 COP
Sok ze świeżych owoców: 3 000 COP
Patacones (placuszki lub chipsy z platanów z dodatkami) 5 000–8 000 COP.
Lokalne piwo beczkowe (0,5 l): 2,800 COP
Kawa: 4,000 COP
Mleko (1 l): 2,500 COP
Lokalny ser (1 kg): 8,500 COP
Jabłka (1 kg): 4,900 COP
Pomidory (1 kg): 2,400 COP
Banany (1 kg): 2,200 COP
Przykładowe ceny:
Woda 1 l: 2 200 COP
Empañada (smażony na głębokim oleju pieróg, najczęściej z mięsem): 1 700 COP
Lemoniada: 1 000 COP
Agua de coco (woda z kokosa): 3 000 COP
Arepa de queso/huevo (placek z mąki kukurydzianej z serem lub z jajkiem): 2 000–3 000 COP
Pizza: 15 000–30 000 COP
Menu del día (obiad dnia, zupa i drugie): 6 000–12 000 COP, w restauracjach do 25 000 COP
Dania główne (ryba, mięso): 12 000-20 000 COP
Sok ze świeżych owoców: 3 000 COP
Patacones (placuszki lub chipsy z platanów z dodatkami) 5 000–8 000 COP.
Lokalne piwo beczkowe (0,5 l): 2,800 COP
Kawa: 4,000 COP
Mleko (1 l): 2,500 COP
Lokalny ser (1 kg): 8,500 COP
Jabłka (1 kg): 4,900 COP
Pomidory (1 kg): 2,400 COP
Banany (1 kg): 2,200 COP
Jedzenie
Kolumbijska sztuka kulinarna jest rezultatem mieszanki trzech kultur: indiańskiej, afrykańskiej i hiszpańskiej, a dzięki dużemu zróżnicowaniu geograficznemu kraju różni się także między regionami. Na przykład na Karaibach przeważają dania z kokosem i owoce morza, w Andach – dania ziemniaczane i mączne, w Zona Cafetera – potrawy z grilla i oczywiście kawa, zaś w rejonie Bogoty popularnym daniem jest zupa z kurczaka, z dodatkiem kukurydzy, ziemniaków, awokado i lokalnych ziół. Nie istnieje wprawdzie potrawa, którą można by uznać za typowo kolumbijską, lecz podstawą większości tutejszych dań są ziemniaki, ryż i kukurydza, z dużą ilością kolorowych warzyw i roślin strączkowych. Jednym z bardziej znanych dań jest bandeja paisa, składająca się z kiełbasy, boczku, mielonego mięsa, ryżu, gotowanej fasoli, ryżu, jajka sadzonego i awokado, a także arepas – placki z kukurydzy, spożywane pod każdą postacią. W Kolumbii niezwykle popularny jest grill, a w całym kraju organizowane są festyny i święta grilla.
Do najciekawszych dań należą:
Caldo – zupa mięsna z ziemniakami, tradycyjnie podawana na śniadanie;
Tamales – ciasto kukurydziane z mięsem, gotowane w liściach bananowca;
Buñuelos – kulki z mąki kukurydzianej i świeżego sera, podawane na ogół jako dodatek do potraw;
Arepas con queso – kukurydziane placuszki z serem i masłem;
Pasteles – gotowane jajko z ryżem i mięsem, które formuje się w kształt kuli i smaży w głębokim tłuszczu;
Empanadas – smażone pierogi nadziewane farszem mięsnym lub warzywnym, podawane z pikantnymi sosami;
Dedos de queso – drożdżowe zawijane paluszki nadziewane białym serem lub ananasem z boczkiem;
Cholado – lody robione z lodu kruszonego, soku i owoców;
Gorąca czekolada – podawana z chlebem i serem;
Mazamorra – słodki napój, przyrządzany z wody, kukurydzy i nierafinowanego cukru;
Tinto – czarna kawa z dodatkiem nierafinowanego cukru, przyrządzana w tradycyjny, kolumbijski sposób, słabsza niż espresso, której Kolumbijczycy potrafią wypić dziennie kilkanaście filiżanek.
Do najciekawszych dań należą:
Caldo – zupa mięsna z ziemniakami, tradycyjnie podawana na śniadanie;
Tamales – ciasto kukurydziane z mięsem, gotowane w liściach bananowca;
Buñuelos – kulki z mąki kukurydzianej i świeżego sera, podawane na ogół jako dodatek do potraw;
Arepas con queso – kukurydziane placuszki z serem i masłem;
Pasteles – gotowane jajko z ryżem i mięsem, które formuje się w kształt kuli i smaży w głębokim tłuszczu;
Empanadas – smażone pierogi nadziewane farszem mięsnym lub warzywnym, podawane z pikantnymi sosami;
Dedos de queso – drożdżowe zawijane paluszki nadziewane białym serem lub ananasem z boczkiem;
Cholado – lody robione z lodu kruszonego, soku i owoców;
Gorąca czekolada – podawana z chlebem i serem;
Mazamorra – słodki napój, przyrządzany z wody, kukurydzy i nierafinowanego cukru;
Tinto – czarna kawa z dodatkiem nierafinowanego cukru, przyrządzana w tradycyjny, kolumbijski sposób, słabsza niż espresso, której Kolumbijczycy potrafią wypić dziennie kilkanaście filiżanek.
Ciekawostki
- Kolumbia jest ojczyzną laureata literackiej nagrody Nobla Gabriela Garcíi Márqueza, jednego z największych nowelistów XX wieku. Miejscem akcji jego najsłynniejszego dzieła, „Stu lat samotności”, jest Macondo, fikcyjna miejscowość wzorowana na Aracatace, rodzinnej miejscowości Márqueza.
- To jedyny w Ameryce Południowej kraj z dostępem do obydwu oceanów – Pacyfiku i Atlantyku przez Morze Karaibskie.
- Kolumbia jest jednym z największych producentów kawy na świecie.
- Typowo kolumbijskim gatunkiem muzycznym jest vallenato, wykonywane na akordeonach. Legenda głosi, że około 1850 roku u wybrzeży Kolumbii rozbił się niemiecki statek z dużym ładunkiem akordeonów, na których miejscowa ludność nauczyła się grać, w sposób bardzo odbiegający od standardów europejskich.
- W departamencie Santander na północy kraju żyje gatunek dużych, jadalnych mrówek, które w smaku przypominają orzeszki ziemne; podaje się je prażone albo używa do sosu do mięsa.
- Z Kolumbii pochodzi 60% światowej produkcji szmaragdu, zwanego zielonym złotem.
- Nazwa Kolumbii upamiętnia Krzysztofa Kolumba, odkrywcę Nowego Świata, zaś nazwy kilku kolumbijskich departamentów pochodzą od nazwisk ważnych dla regionu postaci, które przyczyniły się do wyzwolenia z rąk Hiszpanów i stworzenia wolnego kraju w XIX wieku; m.in. to Santander (Francisco de Paula Santander), Bolívar (Simón Bolívar), Sucre (Antonio José de Sucre) czy Nariño (Antonio Nariño).
- Narodowym alkoholem jest aguardiente, słynna wódka o anyżowym posmaku, o której śpiewał Antonio Banderas w filmie „Desperados”; narodowe zwierzę to ptak kondor, owoce – borojó i curuba, zaś drzewo – woskowa palma Quindio.
- Z Kolumbii wywodzi się mit El Dorado, tajemniczego miejsca, w którym ukryte są pokłady złota (dorado znaczy po hiszpańsku: złoty) i szmaragdów.
- Kolumbia jest jednym z krajów, gdzie ponad 10% dochodu narodowego pochodzi z produkcji narkotyków, w tym głównie kokainy.
- Kraj ten zajmuje drugie, po Brazylii, miejsce pod względem populacji w Ameryce Południowej.
- Najwyższą budowlą w kraju jest Wieża Colpatria w Bogocie, mierząca 196 metrów.
Poznaj szczegóły o kraju Kolumbia
Historia
Przez tysiące lat przed przybyciem Europejczyków teren obecnej Kolumbii zamieszkiwali Indianie z rozmaitych plemion, żyjący w odosobnionych grupach, które wykształciły niezależne od siebie kultury, m.in. Muisca (Chibcha), Caribe oraz Arwac. Najstarsze zabytki dziedzictwa materialnego pochodzą z V w. p.n.e., zaś do najlepiej rozwiniętych kultur prekolumbijskich należy ta stworzona przez Indian Muisca, których bogactwo przyczyniło się do narodzin legendy o El Dorado. Indianie utrzymywali się głównie z łowiectwa, rybołówstwa i uprawy roli.
Pierwszym Hiszpanem, który przybył do tego regionu, był w 1499 roku Alonso de Ojeda. Od tego czasu bogata w surowce naturalne Kolumbia stała się celem wielu wypraw rabunkowych, zaczęto tu też zakładać nowe miasta dla stałych osadników: w 1509 roku powstało San Sebastian de Urate, później zaś Cartagena i Santa Marta. W 1550 roku król Hiszpanii powołał do życia Królewską Audiencję Nowego Królestwa Granady, która w 1717 roku została ustanowiona samodzielnym wicekrólestwem i obejmowała dzisiejszą Kolumbię, Panamę, Wenezuelę i Ekwador. Kolonia kwitła, jednak kosztem wyzysku tutejszych Indian oraz nadmiernej eksploatacji ziemi. Pretekstem do wybuchu buntu przeciwko kolonizatorom stało się narzucenie przez Napoleona Hiszpanii swego brata jako króla, którego uznania odmówili mieszkańcy kolonii. W 1810 roku Kolumbia ogłosiła niepodległość, jednak zryw ten nie potrwał długo. Skuteczne okazały się dopiero działania Simona Bolivara, bohatera narodowego, który w 1819 roku pokonał Hiszpanię w bitwie pod Boyaca. Wtedy też powstał nowy naród, składający się z Kolumbii, Panamy, Wenezueli i Ekwadoru, nazwany Wielką Kolumbią, która jednak już w 1829 roku rozpadła się na trzy samodzielne kraje (Panama odłączyła się od Kolumbii w 1903 roku).
Jednak uzyskanie niepodległości nie przyczyniło się do uporządkowania sytuacji w Kolumbii. Niemal cały wiek XIX to czas wojen domowych między ścierającymi się ugrupowaniami politycznymi, przede wszystkim liberałami i konserwatystami. Konflikt ten rozpoczął się na nowo w 1948 roku, kiedy zamordowany został przywódca obozu liberalnego, co wznieciło od nowa wojnę domową (La Violencia). Walki trwały aż 10 lat, a w ich wyniku zginęło 300 tys. osób. Także i później Kolumbią targały liczne zamieszki, a przeciwko rządowi występowały lewicowe organizacje partyzanckie, wspierane przez ubogich chłopów i Kościół. Podejmowane w latach 80. próby zakończenia konfliktu spełzły na niczym – dopiero w 2016 roku prezydent Kolumbii i dowódca lewicowej partyzantki FARC podpisali porozumienie kończące definitywnie wojnę domową. W międzyczasie rozkwitł handel narkotykami i walki między kartelami. Związana z tym przestępczość osiągała takie rozmiary, że w ciągu jednego roku ginęło kilka tysięcy ludzi, a Kolumbia przodowała w rankingach najniebezpieczniejszych krajów na świecie. W ostatnich latach jednak sytuacja nieco się poprawiła, głównie dzięki gwałtownemu wzrostowi gospodarki oraz ograniczeniu ubóstwa i bezrobocia, wciąż jednak daleka jest od ideału.
Pierwszym Hiszpanem, który przybył do tego regionu, był w 1499 roku Alonso de Ojeda. Od tego czasu bogata w surowce naturalne Kolumbia stała się celem wielu wypraw rabunkowych, zaczęto tu też zakładać nowe miasta dla stałych osadników: w 1509 roku powstało San Sebastian de Urate, później zaś Cartagena i Santa Marta. W 1550 roku król Hiszpanii powołał do życia Królewską Audiencję Nowego Królestwa Granady, która w 1717 roku została ustanowiona samodzielnym wicekrólestwem i obejmowała dzisiejszą Kolumbię, Panamę, Wenezuelę i Ekwador. Kolonia kwitła, jednak kosztem wyzysku tutejszych Indian oraz nadmiernej eksploatacji ziemi. Pretekstem do wybuchu buntu przeciwko kolonizatorom stało się narzucenie przez Napoleona Hiszpanii swego brata jako króla, którego uznania odmówili mieszkańcy kolonii. W 1810 roku Kolumbia ogłosiła niepodległość, jednak zryw ten nie potrwał długo. Skuteczne okazały się dopiero działania Simona Bolivara, bohatera narodowego, który w 1819 roku pokonał Hiszpanię w bitwie pod Boyaca. Wtedy też powstał nowy naród, składający się z Kolumbii, Panamy, Wenezueli i Ekwadoru, nazwany Wielką Kolumbią, która jednak już w 1829 roku rozpadła się na trzy samodzielne kraje (Panama odłączyła się od Kolumbii w 1903 roku).
Jednak uzyskanie niepodległości nie przyczyniło się do uporządkowania sytuacji w Kolumbii. Niemal cały wiek XIX to czas wojen domowych między ścierającymi się ugrupowaniami politycznymi, przede wszystkim liberałami i konserwatystami. Konflikt ten rozpoczął się na nowo w 1948 roku, kiedy zamordowany został przywódca obozu liberalnego, co wznieciło od nowa wojnę domową (La Violencia). Walki trwały aż 10 lat, a w ich wyniku zginęło 300 tys. osób. Także i później Kolumbią targały liczne zamieszki, a przeciwko rządowi występowały lewicowe organizacje partyzanckie, wspierane przez ubogich chłopów i Kościół. Podejmowane w latach 80. próby zakończenia konfliktu spełzły na niczym – dopiero w 2016 roku prezydent Kolumbii i dowódca lewicowej partyzantki FARC podpisali porozumienie kończące definitywnie wojnę domową. W międzyczasie rozkwitł handel narkotykami i walki między kartelami. Związana z tym przestępczość osiągała takie rozmiary, że w ciągu jednego roku ginęło kilka tysięcy ludzi, a Kolumbia przodowała w rankingach najniebezpieczniejszych krajów na świecie. W ostatnich latach jednak sytuacja nieco się poprawiła, głównie dzięki gwałtownemu wzrostowi gospodarki oraz ograniczeniu ubóstwa i bezrobocia, wciąż jednak daleka jest od ideału.
Geografia
Położona w północnej części Ameryki Południowej Kolumbia graniczy od północy z Panamą, od wschodu z Wenezuelą i Brazylią, a od południa z Peru i Ekwadorem. Przez zachodnią część kraju, z północy na południe przebiegają trzy andyjskie pasma górskie. Położone na wschodzie tereny to pokryte dżunglą równiny i niziny, odwadniane przez dopływy rzek Amazonki i Orinoko, zamieszkane głównie przez leśne indiańskie plemiona. Natomiast żyzne płaskowyże i doliny przy wschodniej granicy to najgęściej zaludnione części kraju.
Kolumbia posiada pięć regionów kontynentalnych i jeden morski. To regiony: amazoński (nisko położona równina w południowej części zachodniej Kolumbii), andyjski (obejmuje kolumbijskie Andy), karaibski (nadbrzeżne niziny kolumbijskiej części Morza Karaibskiego i nienależące do Andów pasma górskie – Montes de María i Sierra Nevada de Santa Marta), wybrzeża Pacyfiku (nadbrzeżne niziny nad Pacyfikiem), wyspiarski (obejmuje kolumbijskie wyspy) oraz Orinoko (nizinna, północna część zachodniej Kolumbii).
Kolumbia jest jedynym państwem południowoamerykańskim, które leży nad dwoma oceanami. Jej najwyższymi szczytami są Pico Colón i Pico Bolívar (5 775 m n.p.m.). Niektóre z jej gór i wysp są pochodzenia wulkanicznego, zaś na wielu wyższych szczytach rozciągają się wieczne śniegi i lodowce. Tutejszy klimat jest bardzo zróżnicowany, co wynika z dużych różnic wysokości: wraz z jej zmianą zmieniają się piętra klimatyczne. Wyróżnia się tu piętro gorące (powyżej 24oC, do 1000 m), umiarkowane (17oC-24oC, 1000–2000 m), chłodne (12°C-17°C, 2000–3000 m) i zimne (do 12 °C, powyżej 3000 m). Występują tu liczne gorące źródła, z których część wykorzystuje się w celach leczniczych.
Wśród roślin przeważają wiecznie zielone lasy tropikalne, których powierzchnia jednak zmniejsza się z powodu rabunkowej gospodarki człowieka. Piętro chłodne porastają lasy andyjskie, z dużą ilością paproci drzewiastych, krzewów i krzewinek, a także orchidei. Wyższe partie gór porośnięte są niewysokimi drzewami, wysokimi trawami i bambusami. Bardzo bogaty jest też świat zwierząt – spotkać tu można jaguary, pumy, tapiry, niezliczone małpy, a także nieprzebrane bogactwo ptaków: żyje ich tu ponad 1800 gatunków, z czego 70 gatunków to endemity, co czyni z Kolumbii pierwsze na świecie pod tym względem państwo.
Kolumbia posiada pięć regionów kontynentalnych i jeden morski. To regiony: amazoński (nisko położona równina w południowej części zachodniej Kolumbii), andyjski (obejmuje kolumbijskie Andy), karaibski (nadbrzeżne niziny kolumbijskiej części Morza Karaibskiego i nienależące do Andów pasma górskie – Montes de María i Sierra Nevada de Santa Marta), wybrzeża Pacyfiku (nadbrzeżne niziny nad Pacyfikiem), wyspiarski (obejmuje kolumbijskie wyspy) oraz Orinoko (nizinna, północna część zachodniej Kolumbii).
Kolumbia jest jedynym państwem południowoamerykańskim, które leży nad dwoma oceanami. Jej najwyższymi szczytami są Pico Colón i Pico Bolívar (5 775 m n.p.m.). Niektóre z jej gór i wysp są pochodzenia wulkanicznego, zaś na wielu wyższych szczytach rozciągają się wieczne śniegi i lodowce. Tutejszy klimat jest bardzo zróżnicowany, co wynika z dużych różnic wysokości: wraz z jej zmianą zmieniają się piętra klimatyczne. Wyróżnia się tu piętro gorące (powyżej 24oC, do 1000 m), umiarkowane (17oC-24oC, 1000–2000 m), chłodne (12°C-17°C, 2000–3000 m) i zimne (do 12 °C, powyżej 3000 m). Występują tu liczne gorące źródła, z których część wykorzystuje się w celach leczniczych.
Wśród roślin przeważają wiecznie zielone lasy tropikalne, których powierzchnia jednak zmniejsza się z powodu rabunkowej gospodarki człowieka. Piętro chłodne porastają lasy andyjskie, z dużą ilością paproci drzewiastych, krzewów i krzewinek, a także orchidei. Wyższe partie gór porośnięte są niewysokimi drzewami, wysokimi trawami i bambusami. Bardzo bogaty jest też świat zwierząt – spotkać tu można jaguary, pumy, tapiry, niezliczone małpy, a także nieprzebrane bogactwo ptaków: żyje ich tu ponad 1800 gatunków, z czego 70 gatunków to endemity, co czyni z Kolumbii pierwsze na świecie pod tym względem państwo.
Kultura i Religia
Kolumbijczycy to ludzie gościnni, otwarci i ciepli – dlatego bez obaw można pytać ich o wszystko i prosić o pomoc. Są też z reguły religijni, choć nie wszyscy chodzą do kościoła; przeważają tu katolicy, których wyznanie w niektórych regionach połączone zostało z elementami tradycji indiańskich. Bardzo duże znaczenie ma dla nich tradycja i rodzina, znacznie mniejsze – poczucie czasu: mają swój własny tiempo colombiano – czas kolumbijski, a ciągłe spóźnianie się nie jest obrazą dla nikogo. Panuje tu bardzo duże zróżnicowanie etniczne i kulturowe; na społeczeństwo składają się potomkowie białych, Indian i ludności murzyńskiej. Kolumbijczycy są bardzo muzykalni, a ich muzyka jest zróżnicowana regionalnie: od popularnych na wybrzeżach rytmicznych form, mających korzenie w muzyce afrykańskiej, przez smyczkowe, inspirowane muzyką hiszpańską, melodie andyjskie, po utwory a capella śpiewane na nizinach. Kolumbijczycy uwielbiają wszelkiego rodzaju zabawy i święta i podobnie jak Polacy celują w organizowaniu „długich weekendów”. Bardzo hucznie, uroczyście i barwnie obchodzone są święta religijne, zwłaszcza podczas Wielkiego Tygodnia, Zielonych Świątków – czy też świeckie Feria de las Flores, święto kwiatów, w Medellin, karnawał oraz konkursy taneczne, w tym popularnej salsy czy kumbii. Kolumbia słynie też z rękodzieła: wyrobów złotniczych, garncarskich, tkactwa i plecionek – to właśnie stąd pochodzą m.in. słynne kapelusze panama.
Bardzo ciekawa jest kolumbijska literatura – któż nie zna światowej sławy pisarza, laureata Nagrody Nobla, Gabriela Garcii Marqueza, autora powieści „Sto lat samotności” czy też „Miłość w czasach zarazy”. Innymi znanymi pisarzami kolumbijskimi są m.in. Héctor Rojas Herazo, Álvaro Mutis, Fernando Vallejo, Santiago Gamboa czy Mario Mendoza. Na uwagę zasługuje też tutejsze kino, ukazujące ciemną stronę Kolumbii: narkotyki, przestępstwa i walki partyzanckie. Do szczególnie przejmujących dzieł należy „Maria, łaski pełna” (2004), o przemycie kokainy w żołądku lub „El Rey” (2004), traktujący o powstawaniu narkotykowych imperiów.
Bardzo ciekawa jest kolumbijska literatura – któż nie zna światowej sławy pisarza, laureata Nagrody Nobla, Gabriela Garcii Marqueza, autora powieści „Sto lat samotności” czy też „Miłość w czasach zarazy”. Innymi znanymi pisarzami kolumbijskimi są m.in. Héctor Rojas Herazo, Álvaro Mutis, Fernando Vallejo, Santiago Gamboa czy Mario Mendoza. Na uwagę zasługuje też tutejsze kino, ukazujące ciemną stronę Kolumbii: narkotyki, przestępstwa i walki partyzanckie. Do szczególnie przejmujących dzieł należy „Maria, łaski pełna” (2004), o przemycie kokainy w żołądku lub „El Rey” (2004), traktujący o powstawaniu narkotykowych imperiów.
Oferty podróży do Kolumbii
Hotele w Kolumbii
Kolumbia – miejsca warte zobaczenia
Kiedy jechać do Kolumbii?
POGODA W KOLUMBII
Położenie Kolumbii niemal na równiku powoduje, że jest tu ciepło przez cały rok, a różnice temperatur związane są raczej ze zmianą wysokości niż pór roku, których oficjalnie tutaj nie ma. Wyróżnia się tu cztery piętra: gorące, umiarkowane, chłodne i zimne. Piętro gorące obejmuje tereny położone do wysokości 1000 m n.p.m., a średnia temperatura wynosi powyżej 24°C; umiarkowane – to tereny leżące od 1000 do 2000 m n.p.m., gdzie temperatura wynosi 17°C–24°C; piętro chłodne obejmuje obszary leżące na wysokości od 2000 do 3000 m n.p.m. (w tym zakresie mieści się na przykład stolica kraju, Bogota), gdzie temperatura waha się między 12°C a 17°C. Na terenach położonych powyżej 3000 m n.p.m. temperatura nie przekracza 12°C.
Dość często zdarzają się tu ulewne deszcze, a pogoda jest raczej nieprzewidywalna – po słonecznym poranku zaskoczyć może kilkugodzinne oberwanie chmury. Warto pamiętać też, że w całym kraju, niezależnie od miesiąca, ściemnia się już około 18. Najlepszy czas na wizytę w Kolumbii to styczeń – marzec, zaś najgorszy – lipiec i sierpień, kiedy przyjeżdża tu najwięcej turystów, a pogoda jest najbardziej kapryśna.
Położenie Kolumbii niemal na równiku powoduje, że jest tu ciepło przez cały rok, a różnice temperatur związane są raczej ze zmianą wysokości niż pór roku, których oficjalnie tutaj nie ma. Wyróżnia się tu cztery piętra: gorące, umiarkowane, chłodne i zimne. Piętro gorące obejmuje tereny położone do wysokości 1000 m n.p.m., a średnia temperatura wynosi powyżej 24°C; umiarkowane – to tereny leżące od 1000 do 2000 m n.p.m., gdzie temperatura wynosi 17°C–24°C; piętro chłodne obejmuje obszary leżące na wysokości od 2000 do 3000 m n.p.m. (w tym zakresie mieści się na przykład stolica kraju, Bogota), gdzie temperatura waha się między 12°C a 17°C. Na terenach położonych powyżej 3000 m n.p.m. temperatura nie przekracza 12°C.
Dość często zdarzają się tu ulewne deszcze, a pogoda jest raczej nieprzewidywalna – po słonecznym poranku zaskoczyć może kilkugodzinne oberwanie chmury. Warto pamiętać też, że w całym kraju, niezależnie od miesiąca, ściemnia się już około 18. Najlepszy czas na wizytę w Kolumbii to styczeń – marzec, zaś najgorszy – lipiec i sierpień, kiedy przyjeżdża tu najwięcej turystów, a pogoda jest najbardziej kapryśna.
najlepsza dobra przeciętna nie polecamy
Kolumbia – inspiracje podróżnicze
Dżungle i plaże Parku Tayrona
Zakosztuj beztroskiego relaksu i wytchnienia na wspaniałych plażach, oblewanych intensywnie błękitnym morzem, a potem załóż sprzęt do nurkowania lub rurkę do snorkelingu, wskocz do wody i sprawdź, co kryje się...
Zobacz więcej Kolonialna Perła Kolumbii – Cartagena
Daj się oczarować delikatnemu powiewowi nadmorskiej bryzy i kładącemu się na 400-letnich domach blaskowi zachodzącego słońca – nieodłącznym składnikom magii, której ulegają wszyscy odwiedzający Cartegenę. Podczas wakacji w Kolumbii spróbuj...
Zobacz więcej Najlepszy smak kawy – tylko z Kolumbii!
Odwiedź plantację kawy i poznaj tajniki uprawy kawowca, czarnego złota Kolumbii, będącego jednym z największych skarbów tego kraju. Skosztuj aromatycznej, wedle znawców najlepiej zbalansowanej w smaku kawy na świecie! Jeśli...
Zobacz więcej Szlakiem Pablo Escobara
Jeśli nieobcy jest Ci świat filmów i książek, opowiadających o walkach gangów narkotykowych, i fascynuje Cię proces powstawania przestępczych imperiów, to Medellin z pewnością będzie miejscem, które zrobi na Tobie...
Zobacz więcej Tropikalny raj na San Andres
Zanurz się w bajecznie kolorowej, ciepłej wodzie Morza Karaibskiego, odpocznij na złocistym piasku, w orzeźwiającym cieniu zielonych palm, skosztuj rozpływającej się w ustach smażonej ryby z platanem, zatańcz z pełnymi...
Zobacz więcej Obserwacja Wielorybów w Kolumbii
Czy potrafisz wyobrazić sobie gigantycznego, dorastającego do 17 metrów długości wieloryba, który – wbrew swej imponującej masie – w gracją wyskakuje z wody i prześlizguje się między falami, a do...
Zobacz więcej Zobacz inne kraje, które mogą Cię zainteresować