Informacje ogólne
Strefa czasowa
GMT + 11
Stolica
Noumea
Język
francuski, języki regionalne, w tym kanacki
Waluta
Frank CFP (1 frank to 100 centymów). Banknoty mają nominały: 500, 1000, 5000, 10 000 franków. Monety mają nominały: 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100 franków.
1 USD – 101,34 CFP
1 EUR – 119,33 CFP
1 PLN – 26,67 CFP
1 USD – 101,34 CFP
1 EUR – 119,33 CFP
1 PLN – 26,67 CFP
Powierzchnia
18,576 km2
Populacja
271 407
Informacje praktyczne
Informacje wizowe i opłaty lotniskowe
Od obywateli RP, udających się do Nowej Kaledonii, nie są wymagane wizy, o ile wyjazd nie wiąże się z podjęciem pracy zarobkowej, obowiązkowe jest jednak posiadanie ważnego paszportu (jeszcze przez 3 miesiące po dacie powrotu do kraju).
Szczepienia
Przed wyjazdem do Nowej Kaledonii nie obowiązują szczepienia ochronne, warto jednak rozważyć zaszczepienie się przeciw tężcowi, błonicy i polio (ok. 150 zł) oraz żółtaczce pokarmowej (ok. 250 zł każda dawka szczepionki). Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.
Zagrożenie malaryczne nie występuje, jednak zaleca się stosowanie odpowiednich repelentów i ochrony przed ugryzieniami. Istnieje również niewielka szansa na zatrucie się toksynami morskimi podczas spożywania niektórych gatunków ryb. Sugerowane jest spożywanie ryb w sprawdzonych miejscach (restauracje).
Zagrożenie malaryczne nie występuje, jednak zaleca się stosowanie odpowiednich repelentów i ochrony przed ugryzieniami. Istnieje również niewielka szansa na zatrucie się toksynami morskimi podczas spożywania niektórych gatunków ryb. Sugerowane jest spożywanie ryb w sprawdzonych miejscach (restauracje).
Napiwki
Na miejscu nie istnieje rozpowszechniony zwyczaj zostawiania napiwków. Można się z tym spotkać sporadycznie, podobnie jak z zaokrąglaniem cen. Oczywiście taka forma dodatkowej gratyfikacji jest zawsze mile widziana przez obsługę czy kierowców.
Ceny jedzenia
Ceny nie należą generalnie do najwyższych w regionie, porównując je do francuskich możemy zakładać, że będą wyższe o 20-30%. Oczywiście topowe resorty i luksusowe hotele stanowią wyjątek od tej reguły, jednak porównując je do Fidżi czy Polinezji Francuskiej są wyraźnie niższe.
Przykładowe ceny:
Posiłek w niedrogiej restauracji – 2400 CFP
Trzydaniowy posiłek w restauracji średniej klasy – 4200 CFP
Piwo lokalne 0,5 l – 130 CFP
Piwo importowane 0,3 l – 670 CFP
Wino średniej klasy – 1500 CFP
Cappuccino w kawiarni – 480 CFP
Coca cola 0,3 l – 330 CFP
Woda 1,5 l – 110 CFP
Banany 1 kg – 600 CFP
Pomarańcze 1 kg – 730 CFP
Przykładowe ceny:
Posiłek w niedrogiej restauracji – 2400 CFP
Trzydaniowy posiłek w restauracji średniej klasy – 4200 CFP
Piwo lokalne 0,5 l – 130 CFP
Piwo importowane 0,3 l – 670 CFP
Wino średniej klasy – 1500 CFP
Cappuccino w kawiarni – 480 CFP
Coca cola 0,3 l – 330 CFP
Woda 1,5 l – 110 CFP
Banany 1 kg – 600 CFP
Pomarańcze 1 kg – 730 CFP
Jedzenie
Lokalna kuchnia to prawdziwa uczta dla zmysłów! Egzotyczne położenie i tropikalny klimat wysp zapewniają dostępność doskonałych owoców i spory wybór warzyw. Wszechobecna woda to niezliczone możliwości połowów i bogactwo wyboru. Duży wpływ na wyspiarskie tradycje miała również kultura kulinarna kolonizatora – francuskie i lokalne smaki współistnieją i przenikają się wzajemnie.
Pobyt na miejscu to okazja, by spróbować najsmaczniejszych ryb – to podstawa tutejszej kuchni dostępna w każdym wydaniu (koniecznie szukajcie maki-maki), krabów, ostryg, małży oraz krewetek, często pieczonych lub grillowanych oraz duszonych z dodatkiem curry i kokosa. Innym niebanalnym przysmakiem są lokalne ślimaki z wyspy Pines czy popularna na głównej wyspie dziczyzna w formie grillowanych szaszłyków czy sycącego ragout. Kulinarną wizytówką wysp jest bougna – kanacka potrawa bazująca na drobiu, homarach, rybach z dodatkiem słodkich ziemniakach, bananów czy taro. Całość zawijana jest w liście bananowca i pieczona w specjalnych ziemnych piecach, na gorących kamieniach. Często dodatkiem do dań lub przekąskami są świeże owoce i orzechy, zaś wpływy francuskie widać najwyraźniej w lampce wina do obiadu, zakończonego filiżanką aromatycznej kawy.
Pobyt na miejscu to okazja, by spróbować najsmaczniejszych ryb – to podstawa tutejszej kuchni dostępna w każdym wydaniu (koniecznie szukajcie maki-maki), krabów, ostryg, małży oraz krewetek, często pieczonych lub grillowanych oraz duszonych z dodatkiem curry i kokosa. Innym niebanalnym przysmakiem są lokalne ślimaki z wyspy Pines czy popularna na głównej wyspie dziczyzna w formie grillowanych szaszłyków czy sycącego ragout. Kulinarną wizytówką wysp jest bougna – kanacka potrawa bazująca na drobiu, homarach, rybach z dodatkiem słodkich ziemniakach, bananów czy taro. Całość zawijana jest w liście bananowca i pieczona w specjalnych ziemnych piecach, na gorących kamieniach. Często dodatkiem do dań lub przekąskami są świeże owoce i orzechy, zaś wpływy francuskie widać najwyraźniej w lampce wina do obiadu, zakończonego filiżanką aromatycznej kawy.
Ciekawostki
- Występują tu duże złoża niklu i kobaltu. Ich wydobycie stanowi potężną gałąź gospodarki oraz ponad 10% udziałów w rynku światowym – to wiele, biorąc pod uwagę skromne rozmiary wyspy.
- W ostatnich latach rozważano uzyskanie niepodległości od Francji, jednak w przeprowadzonym referendum większość mieszkańców odrzuciła ten pomysł.
- Porównując powierzchnię Nowej Kaledonii, najbliżej jej do Walii, jednak liczba mieszkańców wynosi zaledwie 1/10 populacji tego kraju, z czego zdecydowana większość zamieszkuje stolicę – Nouma.
- Nowa Kaledonia to miejsce, gdzie żyją 22 endemicznych gatunków ptaków, zaś przy jej brzegach mieści się jedna z największych raf koralowych na całym świecie.
- Język francuski jest w powszechnym użyciu i zna go prawie każdy mieszkaniec wyspy, jednak poza nim można tu usłyszeć ponad 30 różnych dialektów, głównie lokalnych.
- Jeśli lubicie kraje nieskażone turystyką, to miejsce dla Was! Liczbę wizytujących w 2019 roku oszacowano na zaledwie 100 000.
- Około 40% populacji stanowią Kanakowie, rdzenni mieszkańcy tych ziem.
- Choć jeszcze w XIX wieku odnotowywano tu przypadki kanibalizmu, to dziś nic już Wam nie grozi.
- Temperatura rzadko kiedy spada poniżej 20 stopni, obfite opady występują przez cały rok, jednak nie są zbyt uciążliwe. Klimat jest tu wyjątkowo przyjemny, a kraj nazywany jest „lądem wiecznej wiosny”.
- Najsłynniejszym Kaledończykiem jest Christian Karembeu, były piłkarz Realu Madryt i reprezentacji Francji, mistrz świata z 1998 roku.
Poznaj szczegóły o kraju Nowa Kaledonia
Historia
Historia wysp i osadnictwa sięga nawet 1500 roku przed naszą erą – to właśnie na te lata datuje się zasiedlenie wysp. Następnie już w XI wieku na wyspę dotarli mieszkańcy Polinezji, którzy wymieszali się przez następne pokolenia z pierwotnymi mieszkańcami. Współczesna historia regionu zaczyna się dopiero w roku 1774, kiedy to kapitan James Cook odkrył wyspy podczas swojej drugiej wyprawy dookoła świata. Kształty wysp przypominały żeglarzom wybrzeża Szkocji – stąd odniesienie do nazwy historycznej krainy Kaledonii, położonej na północy Wielkiej Brytanii, jedynej części tej wyspy, która nie została podbita przez Rzym.
Historia Nowej Kaledonii od roku 1853 roku jest związana z Francją. Najpierw istniała tu kolonia karna dla uczestników Komuny Paryskiej, a w kolejnych latach, stosując represyjne dekrety, ograniczano wolność rdzennych mieszkańców, którzy stanowili siłę roboczą dla nowych władców. Liczne powstania, w których Kanakowie starali się wyzwolić spod władzy kolonialistów, nie przyniosły zmiany sytuacji. Podczas II wojny światowej znajdowała się tu strategiczna baza wojsk alianckich na Pacyfiku. Dopiero po okresie wojennym, podobnie jak na całym świecie, tak i tu przyśpieszyły procesy dekolonizacyjne i przywracanie swobód obywatelom oraz ustanowienie równości wobec prawa – w przypadku Nowej Kaledonii symboliczną datą jest rok 1957, kiedy to Kanakowie uzyskali pełne prawa wyborcze.
Procesy niepodległościowe i referenda nad uzyskaniem niepodległości trwają od lat 70. Od 1998 roku Nowa Kaledonia jest terytorium zamorskim o specjalnym statusie i jest w pełni samodzielna administracyjnie. W 2018 roku odrzucono referendalnie pomysł oddzielenia się od Francji. Kolejne referenda zapowiedziano na lata 2020 i 2022.
Historia Nowej Kaledonii od roku 1853 roku jest związana z Francją. Najpierw istniała tu kolonia karna dla uczestników Komuny Paryskiej, a w kolejnych latach, stosując represyjne dekrety, ograniczano wolność rdzennych mieszkańców, którzy stanowili siłę roboczą dla nowych władców. Liczne powstania, w których Kanakowie starali się wyzwolić spod władzy kolonialistów, nie przyniosły zmiany sytuacji. Podczas II wojny światowej znajdowała się tu strategiczna baza wojsk alianckich na Pacyfiku. Dopiero po okresie wojennym, podobnie jak na całym świecie, tak i tu przyśpieszyły procesy dekolonizacyjne i przywracanie swobód obywatelom oraz ustanowienie równości wobec prawa – w przypadku Nowej Kaledonii symboliczną datą jest rok 1957, kiedy to Kanakowie uzyskali pełne prawa wyborcze.
Procesy niepodległościowe i referenda nad uzyskaniem niepodległości trwają od lat 70. Od 1998 roku Nowa Kaledonia jest terytorium zamorskim o specjalnym statusie i jest w pełni samodzielna administracyjnie. W 2018 roku odrzucono referendalnie pomysł oddzielenia się od Francji. Kolejne referenda zapowiedziano na lata 2020 i 2022.
Geografia
Nowa Kaledonia leży około 1300 km od wschodniego wybrzeża Australii, w odległości nieco ponad 2 godzin lotu z Sydney, Brisbane czy Auckland. W ich skład wchodzi Wyspa Główna ze stolicą Numea oraz archipelag kilku mniejszych wysepek – Wyspy Lojalności, Ile des Pins i Wyspy Chesterfield. Krajobraz jest w większości dość górzysty, a klimat łagodny i tropikalny. Wzdłuż wybrzeży występują rafy koralowe, jedne z najdłuższych na świecie, a sama linia brzegowa jest dość urozmaicona: nie brakuje tu skalistych klifów, zatoczek i półwyspów wcinających się w wody oceanu. Amatorzy sportów wodnych nie będą zawiedzeni, zaś miłośnicy plażowania również znajdą pocztówkowe krajobrazy kojarzące się z pacyficznymi wyspami i wypoczynkiem pod palmami.
Najwyższe szczyty na wyspie sięgają powyżej 1600 metrów i mają pochodzenie wulkaniczne, wraz z gęstą i wiecznie zieloną szatą roślinną tworząc fantastyczne miejsca dla przyrodników i aktywnych turystów. Wieloletnia izolacja spowodowała, że wyspy zamieszkuje dla wiele endemicznych gatunków fauny i flory: szczególnie warto wspomnieć o ptakach i życiu podwodnym, które bez problemów można podziwiać podczas nurkowania – to jeden z najlepszych nurkowych kierunków na świecie. Przybyszom sprzyja też dobra czy nawet świetna pogoda, utrzymująca się przez większą część roku: słonecznych dni jest ponad 300, temperatury rzadko kiedy spadają poniżej przyjemnych 17-20°C i równie rzadko sięgają powyżej 30°C.
Najwyższe szczyty na wyspie sięgają powyżej 1600 metrów i mają pochodzenie wulkaniczne, wraz z gęstą i wiecznie zieloną szatą roślinną tworząc fantastyczne miejsca dla przyrodników i aktywnych turystów. Wieloletnia izolacja spowodowała, że wyspy zamieszkuje dla wiele endemicznych gatunków fauny i flory: szczególnie warto wspomnieć o ptakach i życiu podwodnym, które bez problemów można podziwiać podczas nurkowania – to jeden z najlepszych nurkowych kierunków na świecie. Przybyszom sprzyja też dobra czy nawet świetna pogoda, utrzymująca się przez większą część roku: słonecznych dni jest ponad 300, temperatury rzadko kiedy spadają poniżej przyjemnych 17-20°C i równie rzadko sięgają powyżej 30°C.
Kultura i Religia
W kulturze widoczne są tradycje pierwotnych mieszkańców wyspy, w których życiu taniec i muzyka odgrywały ważne role. Nawet nowoczesna muzyka próbuje łączyć aktualne brzmienia rockowe, reggae czy soulowe właśnie z muzyką Kanaków. Na co dzień widać oczywiste wpływy francuskich i europejskich zwyczajów czy stylu życia, jednak dla rdzennych mieszkańców wciąż ważne są tradycyjne formy wyrażania szacunku, więzi społecznych czy uczuć. Szczególnie istotne i obecne są ceremonie powitalne i zaproszenie kogoś do swojego domu czy wioski. W tradycyjnej sztuce dominowało snycerstwo (totemy, maski, biżuteria) i wyplatanie koszy.
Podobnie jak we Francji, tak i tu dominuje chrześcijaństwo i występuje wolność wyznania. Rdzenni mieszkańcy oraz Kanakowie posiadają własne, tradycyjne – animalistyczne i prymitywne – wierzenia, jednak już rzadko kultywowane. Obecne są tu również wyznania takie jak islam, którego wyznawcy to głównie potomkowie Indonezyjczyków i Algierczyków z epoki kolonializmu, oraz buddyzm, wprowadzony przez mniejszości społeczne z Azji.
Podobnie jak we Francji, tak i tu dominuje chrześcijaństwo i występuje wolność wyznania. Rdzenni mieszkańcy oraz Kanakowie posiadają własne, tradycyjne – animalistyczne i prymitywne – wierzenia, jednak już rzadko kultywowane. Obecne są tu również wyznania takie jak islam, którego wyznawcy to głównie potomkowie Indonezyjczyków i Algierczyków z epoki kolonializmu, oraz buddyzm, wprowadzony przez mniejszości społeczne z Azji.
Oferty podróży do Nowej Kaledonii
Hotele w Nowej Kaledonii
Nowa Kaledonia – miejsca warte zobaczenia
Kiedy jechać do Nowej Kaledonii?
POGODA W NOWEJ KALEDONII
Nowa Kaledonia leży w strefie klimatycznej podrównikowej łagodnej kształtowanej przez wiatry monsunowe. W porze suchej – od kwietnia do listopada – średnia temperatura powietrza wynosi od 17 do 23°C, zaś w porze deszczowej – od grudnia do marca – słupek rtęci wskazuje przeważnie od 26 do 29°C, czasem podnosi się nawet do 32 stopni. Najcieplej jest w styczniu, kiedy można spodziewać się średnio 27°C, najchłodniej zaś w lipcu – temperatura powietrza spada wtedy do 22 stopni. W górach słupek rtęci obniża się średnio o 4–5 stopni, a deszcze stają się obfitsze. Roczna suma opadów wynosi od 1000 do 2500 mm.
Podróż do Nowej Kaledonii można planować przez cały rok, ponieważ zarówno w porze suchej, jak i deszczowej temperatura wody nie spada poniżej 20°C, a w ciągu roku odnotowuje się jedynie dwadzieścia dni, w których ani na moment nie pojawia się słońce.
Nowa Kaledonia leży w strefie klimatycznej podrównikowej łagodnej kształtowanej przez wiatry monsunowe. W porze suchej – od kwietnia do listopada – średnia temperatura powietrza wynosi od 17 do 23°C, zaś w porze deszczowej – od grudnia do marca – słupek rtęci wskazuje przeważnie od 26 do 29°C, czasem podnosi się nawet do 32 stopni. Najcieplej jest w styczniu, kiedy można spodziewać się średnio 27°C, najchłodniej zaś w lipcu – temperatura powietrza spada wtedy do 22 stopni. W górach słupek rtęci obniża się średnio o 4–5 stopni, a deszcze stają się obfitsze. Roczna suma opadów wynosi od 1000 do 2500 mm.
Podróż do Nowej Kaledonii można planować przez cały rok, ponieważ zarówno w porze suchej, jak i deszczowej temperatura wody nie spada poniżej 20°C, a w ciągu roku odnotowuje się jedynie dwadzieścia dni, w których ani na moment nie pojawia się słońce.
najlepsza dobra przeciętna nie polecamy