Japonia

Obywatele polscy podróżujący do Japonii w celach turystycznych, prywatnych lub służbowych, do 90 dni pobytu, zwolnieni są z obowiązku wizowego. Paszport powinien być ważny minimum 3 miesiące od daty planowanego wyjazdu z Japonii.

Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.

Przed podróżą do Japonii nie ma obowiązku wykonania szczepień ochronnych. Szczepienia zalecane to błonica i tężec (ok. 90 zł), wirusowe zapalenie wątroby typu B ( ok. 90 zł dawka szczepionki) oraz japońskie zapalenie mózgu (ok. 400 zł każda dawka szczepionki). Malaria w Japonii nie występuje. Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.

Absolutnie nie praktykowane! Etos pracy w Japonii jest bardzo silny, praca to obowiązek, brak pracy to hańba. Dając komuś napiwek sugerowalibyśmy, że jest on nienależycie wynagradzany, a co za tym idzie, źle wykonuje swoje zajęcie. Można ciężko obrazić kogoś w ten sposób. Napiwków nie daje się w żadnych okolicznościach, nawet w eleganckich hotelach w zachodnim stylu.

Pożywne danie makaronowe (ramen, udon) to wydatek rzędu 700–800 JPY, czyli około 30 zł. Ceny kształtują się podobnie do polskich. Wybór restauracji jest ogromny, od drogich do zwykłych, w japońskim stylu. Menu rzadko jest dostępne po angielsku. W lokalach zazwyczaj zielona herbata jest w cenie posiłku. Automaty z napojami są – dosłownie – wszędzie.

• Nadal na ulicach można spotkać osoby w kimonach – także mężczyzn
• Ceremonialne kimono dworskie ma 12 warstw
• Do toalety obowiązują osobne pantofle, nie można używać ich w innych pomieszczeniach
• Japończycy myją się mydląc siedząc w kucki, po czym czyści leżą w głębokiej wannie z gorącą wodą. Takie tradycyjne ablucje praktykowane są nadal powszechnie
• Japonia to największy producent samochodów na świecie
• Toyota najpierw produkowała tkaniny; przedsiębiorstwo to rozwinęło się mniej więcej wtedy, kiedy przemysł włókienniczy w Łodzi
• W Japonii się nie odmawia: na żadne pytanie Japończyk nie odpowie „nie”, nawet, jeśli się nie zgadza lub nie zna odpowiedzi
• „Musisz być bardzo zmęczony” – to najpiękniejszy komplement, gdyż pracowitość jest tu ważniejsza od talentu, liczy się tylko to, co przychodzi z trudem
• Prawie wszyscy Japończycy kolekcjonują martwe owady
• Dla Japończyków dźwięki „L” i „R” brzmią tak samo
• W Japonii wynaleziono pociąg jadący z prędkością 500 km/godz.

Japoński posiłek składa się z wielu potraw przygotowanych w małych porcjach. Między poszczególnymi częściami - kęsami należy oczyścić kubki smakowe, przegryzając marynowany imbir. Podstawą jedzenia są oczywiście ryby i owoce morza, kiszony (marynowany) ryż, nori, czyli prasowane algi. Z tych prostych składników można przygotować prawdziwą ucztę! Większość japońskich dań jest serwowana na zimno. Z innych warto spróbować zupy ramen, czyli wywaru gotowanego na wieprzowinie (uchodzącej za rarytas) z krewetkami, rzodkwią, tofu, jajkiem i makaronem, czasem doprawianego sosem sojowym. Sake, czyli wódkę ryżową, popija się na ciepło. Desery to osobny temat – zwłaszcza galaretki z różnych warzyw i owoców zasługują na uwagę, podobnie jak lody. A wszystko to popijamy zieloną herbatą, której absolutnie nie należy słodzić. Przed restauracjami stoją plastikowe makiety z daną potrawą, dzięki temu łatwo można zorientować się, co zamówić.

Legendarny władca Jimmu, według wierzeń potomek bogini Amaterasu, był pierwszym cesarzem około VII wieku p.n.e. Ta sama dynastia panuje do dzisiaj (władzę przejmowały też kobiety lub adoptowani synowie). Obecny cesarz jest 125. potomkiem Jimmu w prostej linii. Pierwsza stolica, Kofun, zaczęła pełnić taką funkcję około III wieku n.e. Stopniowo coraz większy obszar i coraz liczniejsze plemiona zostały jej podporządkowane. Od VII wieku zaczął się okres reform i kodyfikowania prawa na wzór chiński. W tym czasie władzę często pełniły kobiety, a buddyzm zdobywał coraz silniejsze wspływy. Okres Heian (VIII - XII wiek) to długi czas pokoju, ale władzę zamiast cesarzy sprawowali regenci i kanclerze. W XIII wieku krajowi zagroziły najazdy mongolskie, Tatarzy zostali jednak odparci. W XIV-XVI wieku, mimo trwających wojen domowych, rozwinęły się dziedziny sztuki, które do dziś tradycyjnie kojarzymy z japońską kulturą. W roku 1600 stolicą zostało Edo (dzisiejsze Tokio). Wtedy podzielono społeczeństwo na 4 grupy: samurajów, chłopów, rzemieślników/artystów oraz kupców. Poza podziałem pozostawali np. mnisi oraz cesarz z rodziną. Funkcja cesarska była czysto tytularna, gdyż władzę sprawował szogun – przywódca wojskowy. Od XVII wieku Japonia podjęła decyzję o izolacji. Jedynymi obcokrajowcami była mała grupka Holendrów na sztucznej wyspie w okolicach Nagasaki. Otwarcie nastąpiło w połowie XIX wieku .Okres zwany Meiji oznaczał szybki rozwój, handel i westernizację. Wprowadzono system gabinetowy – od tamtej pory Japonia ma premiera. Od roku 1926 stopniowo wzrastały nastroje nacjonalistyczne. Hasła padały takie, jak zawsze przy okazji reform: wzmocnienie cesarza, usuniecie złych doradców, troska o charakter narodowy. W roku 1931 rozpoczęły się działania w Mandżurii – Japonia chciała podbić część Chin i utworzyć państwo buforowe, izolujące wyspy od komunizmu. Wywołało to serię sprzeciwów i konfliktów. Japonia w roku 1940 podpisała traktat z Niemcami i Włochami uznający ich rolę przewodnią w Europie. W roku 1941 Japonia podpisała układ o nieagresji z ZSRR.

7 grudnia 1941 wojska japońskie zaatakowały amerykańską bazę Pearl Harbor na Hawajach. Incydent rozpoczął wojnę na Pacyfiku. 6 sierpnia 1945 została zrzucona bomba atomowa na Hiroszimę, a 3 dni później na Nagasaki. ZSRR przystąpiło do wojny przeciwko Japonii. Cesarz podpisał akt bezwarunkowej kapitulacji. Pierwszy raz w dziejach Japonia znalazła się pod okupacją. W roku 1948, wobec zmian w Chinach i w Korei, USA zaczęły traktować Japonię jako swojego partnera na Dalekim Wschodzie. Traktat pokojowy podpisano w roku 1952. Od tamtej pory datuje się wzrost gospodarczy oraz wzrost znaczenia Japonii na arenie międzynarodowej. Sytuacja w Japonii jest stabilna, ale kraj wciąż dąży do podpisania traktatu pokojowego z Rosją.

Japonia to państwo wyspiarskie. Znaczną część powierzchni zajmują góry i wyżyny. Jest to obszar aktywny sejsmicznie – tsunami, trzęsienia ziemi, a nawet wybuchy wulkanów czasami się tutaj zdarzają. Dla Japończyków przyroda jest piękna tylko gdy jest ujarzmiona, stąd popularność raczej ogrodów niż parków, raczej kompozycji ikebany niż zwykłych bukietów.

W Japonii występują 4 wyraźne pory roku. Na wybrzeżu zachodnim zimą pada śnieg. Wiosna to pora kwitnienia śliw i wiśni, a także azalii, irysów i różnych krzewów. Początek czerwca to okres opadów, zwany nawet czasem piątą pora roku. Lato jest gorące i wilgotne, szczególnie trudne do wytrzymania w mieście. Jesienią czerwienią się różne gatunki klonów. Japończycy zwyczajowo podziwiają wtedy księżyc w ciepłe, bezwietrzne, jesienne wieczory.

Fauna jest właściwie typowa dla półkuli północnej. Występuje kilka gatunków endemicznych, takich jak żuraw japoński, makak japoński, salamandra olbrzymia, zając amami czy kot irimote (krytycznie zagrożony). Rośliny również nie odróżniają się od kontynentalnych, może tylko tym, jak bardzo są zadbane. W kilku miejscach roślinność jest pierwotna, nigdy nie tknięta przez człowieka. Wiśnie znane z kwiatów to szczególny podgatunek, ich owoce są małe i niejadalne.

Ogromne znaczenie ma cesarz, wywodzący się z najdłużej na świecie panującej dynastii, o boskim rzekomo rodowodzie. Jego insygnia to lustro, klejnot oraz miecz, oznaczające w związku z legendarnymi wyjaśnieniami mądrość, obowiązkowość oraz męstwo. W Japonii nadal bardzo ważne jest nieprzetłumaczalne pojęcie giri, oznaczające dług, powinność, obowiązek, ale także honor. To podstawa myślenia, systemu i zachowania, całej kultury kraju. W Japonii pracowitość i obowiązkowość jest ceniona wyżej niż zdolności.

Wielki wpływ na obyczaje – także współczesne! – ma słynny kodeks samurajów busido oraz nauki Konfucjusza. Narodową religią jest shinto. Ten zespół wierzeń koegzystuje z buddyzmem, który przybył do Japonii w VI w. Japończycy nigdy nie deklarują, nie określają swojej przynależności religijnej. Obrzędy shinto towarzyszą narodzinom, a obrzędy buddyjskie pochówkom. Świątynie shinto bronią dwa demony w formie rzeźb przedstawiających stwory, zwierzęta (np. para lwów, para psów, para dzików). Jeden ma otwarty pysk (gryzie demony) drugi zamknięty (nie wypuszcza ich). Następnie jest miejsce do obmycia rąk oraz czerwone bramy torii. W świątyni należy przywołać duchy kami pociągając za linę przymocowaną do dzwonu, wrzucić ofiarę – pieniążek z cyfrą 5, klasnąć oraz pochylić głowę. Wtedy duchy, być może, spełnią prośbę pielgrzyma.

Podobnie jak pobliskie Kioto, Nara była niegdyś stolicą Japonii i bardzo ważnym ośrodkiem kulturowym i religijnym. Jednak w przeciwieństwie do swojego bardziej znanego sąsiada, Nara przetrwała w niemal niezmienionym stanie i pozostaje spokojnym miastem usianym świątyniami, kapliczkami i parkami. Miasto może poszczycić się bogatą historią, która rozpoczyna się już w VIII wieku n.e. W tamtych czasach Nara była siedzibą cesarzy i właśnie z tego okresu pochodzi wiele ważnych obiektów, które po dziś dzień można podziwiać w mieście. Przykładem takiego zabytku jest słynna świątynia Todai-ji, jeden z największych drewnianych budynków w Japonii. Wnętrze świątyni mieści olbrzymi posąg Buddy Wairocany. Kolejnym miejscem, które warto odwiedzić, jest Park Nara zamieszkiwany przez uważane za święte jelenie, uznawane za narodowy skarb. Zgodnie z mitologią japońską uważane są także za posłańców boga Kasugi, któremu poświęcona świątynia znajduje się w parku.

Spacerując po mieście będziecie mieć też okazję przekonać się, jak bardzo jest ono przesiąknięte tradycją i jak bardzo widać to w różnych dziedzinach życia, od sztuki i kultury po kuchnię. Nara jest również miejscem, gdzie praktykowana jest tradycyjna japońska ceremonia herbaty, i gdzie można podziwiać różnorodność rzemiosła artystycznego, takiego jak rękodzieło z drewna i ceramika. Staranne wykonanie i dbałość o szczegóły w tych dziedzinach pokazują, jak głęboko zakorzeniona jest tradycja w życiu Japończyków. Nie można też zapomnieć o wspaniałym festiwalu Omizutori, który odbywa się w świątyni Todai-ji. Festiwal ten ma długą tradycję i przyciąga rzesze wiernych oraz turystów, którzy przybywają, by uczestniczyć w widowiskowych ceremoniach, podczas których mnisi wykonują różnorodne rytuały. Możecie tu też odwiedzić liczne muzea i instytucje edukacyjne poświęcone promowaniu wiedzy o tradycjach i historii miasta.

Podczas Waszej podróży po Japonii skorzystajcie z Hakone Pass, całodniowej karty umożliwiającej przejazd koleją, kolejką górską, koleją widokową, autobusami i statkiem wycieczkowym. Hakone, położone na południowy zachód od Tokio urocze miasteczko, przyciąga odwiedzających swoim pięknem, naturalnymi atrakcjami oraz bogatym dziedzictwem kulturowym. Jednym z głównych symboli tego regionu jest słynny Wulkan Hakone, który uważany jest za aktywny. Choć ostatnia jego erupcja miała miejsce ponad 300 lat temu, wciąż stanowi on atrakcję dla turystów, którzy mogą cieszyć się pięknymi widokami na okoliczne tereny z jego szczytu. Nie można też zapominać o fantastycznym widoku na górę Fuji, który podziwiać można z miasteczka i jego okolic. Jednak to nie wszystko, co przyciąga turystów do Hakone – istotny element piękna tego miejsca stanowi jezioro Ashi, ogromne, malownicze jezioro otoczone górami i lasami. Można podziwiać jego urok, korzystając z romantycznej przejażdżki statkiem lub spacerując po jego brzegach, podziwiając widok Wulkanu Hakone w oddali.

Kolejnym niezwykłym doświadczeniem, jakie oferuje Hakone, jest onsen, czyli gorące źródła geotermalne. Region ten jest znany ze swoich licznych kąpielisk onsen, gdzie odwiedzający mogą zrelaksować się i odpocząć w naturalnie podgrzanych wodach. Do wręcz wymarzony sposób na odprężenie się po całym dniu zwiedzania!

Rozpocznijcie dzień od wizyty w doskonałym Open Air Sculpture Museum w wiosce Chokoku No Mori, około pół godziny od stacji Hakone-Yumoto. W muzeum, pierwszym na świeżym powietrzu w Japonii, otwartym w 1969 roku, znajdują się rzeźby Henry'ego Moore'a, Picassa, Rodina i Miro. Następnie wybierzcie się kolejką Tozan do małej wioski Gora u podnóża góry, by stamtąd wjechać kolejką linową na Mt Kami i wybrać się na spacer mijając bulgoczące siarkowe oczka, w których gotowane są słynne czarne jajka. Może dacie się skusić na ten oryginalny przysmak? Kolejny etap zwiedzania to znów kolejka linowa, z której rozpościerają się piękne widoki na jezioro Ashi. Wysiadając z kolejki, wsiądziecie na jeden ze statków wycieczkowych kursujących przez jezioro do Moto-Hakone lub Hakone Machi, głównych miasteczek regionu, możecie też przespacerować się wzdłuż Cedar Avenue, jedynej do dziś zachowanej pozostałości po historycznej drodze.

Ceremonia parzenia herbaty, znana w Japonii jako „chanoyu” lub „chado”, to jeden z najważniejszych aspektów kultury Kraju Kwitnącej Wiśni, dlatego podczas wycieczki do Japonii warto wziąć udział w tym niezwykłym wydarzeniu. Jest to symboliczna sztuka i duchowa praktyka, która ma swoje korzenie w buddyzmie zen i stała się integralną częścią japońskiej kultury. Jej historia sięga czasów Kamakura (1185–1333) i Muromachi (1336–1573). Początkowo była to ceremonia praktykowana przez elity klas samurajskich, ale z czasem rozprzestrzeniła się na inne warstwy społeczeństwa i od tamtej pory stała się ona nieodłącznym elementem życia wielu Japończyków, odgrywającym ważną rolę w kształtowaniu japońskiej etyki, sztuki i kultury.

Ceremonia parzenia herbaty odbywa się w specjalnym pomieszczeniu zwanym „chashitsu”, zaprojektowanym w minimalistycznym stylu. Ceremonię prowadzi wykwalifikowany mistrz herbaty, który zna sztukę parzenia i serwowania herbaty oraz zachowuje odpowiednią etykietę. Podczas ceremonii każdy krok ma znaczenie symboliczne i odnosi się do głębszych aspektów duchowych. Obejmuje to dokładny wybór odpowiednich naczyń, właściwe sposoby przygotowania i podania herbaty, a także wymianę uprzejmych gestów i słów między uczestnikami. Ceremonia skupia się na harmonii, szacunku, spokoju i wdzięczności wobec natury i drugiego człowieka. Proces rozpoczyna się od czyszczenia naczyń i przygotowania herbaty, a następnie mistrz herbaty i jego goście wchodzą do chashitsu, wykonując kilka symbolicznych ruchów, które mają na celu oczyszczenie umysłu i duszy. Mistrz herbaty z miłością i uwagą przygotowuje napój, jednocześnie komunikując się z gośćmi za pomocą gestów i subtelnych spojrzeń. W ceremonii istotny jest także wybór odpowiedniej herbaty i naczyń. Tradycyjnie używa się zielonej herbaty matcha, starannie zmielonej w proszek oraz przedmiotów takich jak gliniana miska do parzenia herbaty, bambusowy trzepaczek (chasen) i drewniany nóż (chashaku). Ceremonia ma głęboki wpływ na japońskie społeczeństwo i kulturę, odzwierciedlając filozofię zen, która promuje prostotę, uważność i bycie tu i teraz. Często praktykowana w teatrze, sztuce i medytacji, ceremonia parzenia herbaty kształtuje charakter Japończyków, zachęcając do rozwijania wewnętrznego spokoju i pokory. Ceremonia sprzyja także spotkaniom towarzyskim, umożliwiając budowanie więzi i komunikację w sposób subtelny i estetyczny.

Co dla smakosza jest jednym z ważniejszych elementów podróży? Oczywiście, jedzenie! A wakacje w Japonii to doskonała okazja do posmakowania jednej z najbardziej docenianych kuchni na świecie. Japońska kuchnia opiera się na zasadach delikatności, zrównoważonego żywienia oraz sztuki kulinarnej perfekcji. Wywodzi się z tradycji rolniczej i rybackiej, wpływ na nią miała także religia, co w dużej mierze wpłynęło na wybór składników i sposoby ich przygotowania. Podstawą japońskiej diety jest ryż, który stanowi główne źródło węglowodanów i energii. Jest on tradycyjnie podawany wraz z wieloma dodatkami, takimi jak ryby, tofu, warzywa i marynaty. Japończycy uznają zrównoważoną i różnorodną dietę za klucz do zdrowego życia i długowieczności. Znakomitym przykładem różnorodności japońskiej kuchni są sushi i sashimi. Sushi to gotowany i lekko ocukrzony ryż, podawany z surowym rybą, krewetkami, warzywami lub jajkami, natomiast sashimi to surowe i bardzo delikatnie pokrojone kawałki ryb lub skorupiaków. Japończycy przykładają ogromną wagę do jakości i świeżości ryb, które stanowią główny składnik tych potraw. Innym popularnym daniem japońskim jest ramen, czyli makaron serwowany w aromatycznym bulionie. Istnieje wiele różnych regionalnych wersji tego dania, każda z nich z charakterystycznym smakiem i sposobem przygotowania. Ramen jest idealnym przykładem japońskiej filozofii zrównoważonej diety, ponieważ składniki takie jak makaron, mięso, warzywa i bulion są starannie wyważone, aby stworzyć pełnowartościowy posiłek. Nasu, czyli bakłażan, i miso, czyli pasta sojowa fermentowana, to kolejne ważne składniki japońskiej kuchni. Miso jest używane do przygotowywania smacznych zup, sosów i marynat, podczas gdy nasu jest często smażony lub grillowany, co nadaje mu unikalny smak i konsystencję.

Japońska kuchnia to także bogactwo deserów, które zwykle są subtelnie słodkie i estetycznie podane. Do popularnych deserów należą mochi – kleiste kulki ryżowe nadziewane słodkimi pastami, oraz wagashi – kolorowe i dekoracyjne słodkości, które są serwowane podczas ceremonii parzenia herbaty.

Hotele w Japonii stanowią doskonałe odzwierciedlenie różnorodności i unikalności tego kraju: od luksusowych hoteli z pięknymi widokami po tradycyjne ryokany, które przenoszą gości w czasie, japońskie hotele oferują szeroki wybór i unikalne doświadczenia. Znane z wyjątkowej gościnności i dbałości o szczegóły, oferują komfortowe i przestronne pokoje, które zapewniają relaksujący pobyt. Charakteryzują się także różnorodnością stylów i tematów: niektóre z nich przywodzą na myśl tradycyjne japońskie ryokany, czyli tradycyjne pensjonaty, z tatami (słomianymi matami) na podłodze i futonami do spania, natomiast z drugiej strony Japonia jest pionierem innowacji i nowoczesności i luksusowe hotele w dużych miastach oferują nowoczesne udogodnienia, takie jak zaawansowane technologie w pokojach, spa, baseny na dachach i imponujące widoki na miasto.

Niezależnie od stylu czy tematu, hotele w Japonii często oferują gościom unikalne doświadczenia, których nie można doświadczyć nigdzie indziej. Na przykład, niektóre hotele mają własne ogrody, gdzie goście mogą spacerować i cieszyć się spokojem natury. Inne hotele organizują różnorodne warsztaty i aktywności, takie jak lekcje kaligrafii, tradycyjnej ceremonii parzenia herbaty, czy praktyki sztuk walki.

Japonia słynie także z kapsułowych hoteli, które są bardziej ekonomicznym rozwiązaniem dla podróżnych o niewielkim budżecie. Kapsułowe hotele oferują pojedyncze, małe „kapsuły” z wygodnym łóżkiem, telewizorem i podstawowymi udogodnieniami. Chociaż te hotele oferują mniej przestrzeni, są one często cenione za swoją wygodę i wyjątkowość.

Japonia, Kraj Kwitnącej Wiśni i bogatej historii, obfituje w fascynujące miejsca, które przyciągają turystów z całego świata. Od tętniących życiem miast po malownicze krajobrazy, Japonia oferuje niezliczone doświadczenia, które pozostawiają niezapomniane wrażenia. Co więc zobaczyć podczas podróży do Japonii? Na pewno Kioto, dawną stolicę i pełne starożytnego piękna miasto, które wabi miłośników historii i kultury. Znajduje się tu ponad 1600 buddyjskich świątyń, shintoistycznych świątyń i innych zabytków wpisanych na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Warto odwiedzić złote pawilony w świątyni Kinkaku-ji, potężny świątynny kompleks w świątyni Fushimi Inari Taisha oraz urokliwe dzielnice gejszy w dzielnicy Gion. Kolejnym wartym odwiedzenia miejscem jest Tokio, megapolis pełen kontrastów, gdzie tradycja współgra z nowoczesnością. Odwiedźcie tętniącą życiem dzielnicę Shibuya, gdzie można zobaczyć słynne skrzyżowanie Shibuya Crossing, przenieście się do przeszłości w dzielnicy Asakusa, gdzie znajduje się świątynia Senso-ji, jedna z najstarszych świątyń w Tokio, przespacerujcie się po Park Ueno, znanej na całym świecie dzielnicy elektronicznej Akihabara oraz zróbcie zakupy w luksusowej dzielnicy handlowej Ginza.

Co jeszcze warto zobaczyć w Japonii? Na pewno zamek Himeji, majestatyczny budynek o białej fasadzie, który wydaje się wznosić w niebo jak biały żuraw. Jest on uznawany za jeden z najlepiej zachowanych drewnianych zamków w Japonii i wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Spacerując po jego wnętrzu, można poczuć atmosferę starożytnej Japonii i podziwiać przepiękne widoki z jego wież. W poszukiwaniu zamków wybierzcie się też do Nagoja, miasta położonego w centralnej Japonii, znanego ze swojego dziedzictwa kulturowego, w tym właśnie zamku Nagoja, który jest jednym z najbardziej imponujących zamków w Japonii. Zobaczycie tu też świątynię Atsuta, jedną z trzech najważniejszych świątyń shinto w kraju, a także park Expo 2005, który był miejscem Wystawy Światowej w 2005 roku i oferuje różnorodne atrakcje.