Dodaj własną opinię

Dodaj opinię
Destynacja: Kenia
Rodzaj:
Typ: wszystkie
Termin: wszystkie miesiące

Proponowane oferty

Sortuj

Oferty podróży do Kenii

Kenia - Tropem Masajów

Od 16800 zł / os. 11 dni z przelotem
Zwiedzanie i wypoczynek
Kenia — Nairobi, Masai Mara, Park Narodowy Jeziora Nakuru, Diani Beach

Stań oko w oko ze zwierzętami z Afrykańskiej Wielkiej Piątki! Zobacz taniec Masajów – ostatniego autentycznego afrykańskiego plemienia, które dotąd kultywuje swoje tradycje! Na koniec zakosztuj tropikalnego słońca na rajskich plażach! Wszystko to jest możliwe – zapraszamy na wakacje w Kenii.

  • Zostań świadkiem niesamowitego spektaklu natury - wielkiej migracji
  • Udaj się na safari i zobacz Wielką Piątkę Afryki
...
Informacje ogólne

Informacje ogólne

  1. Strefa czasowa

  2. GMT + 3

  3. Stolica

  4. Nairobi

  5. Populacja

  6. 41,6 mln

  7. Powierzchnia

  8. 582 650 km2

  9. Język

  10. Językami urzędowymi w Kenii są suahili oraz angielski. W Kenii żyje ponad 30 grup etnicznych, co czyni ją jednym z najbardziej zróżnicowanych kulturowo oraz językowo krajów Afryki. Badania wskazują, że występuje tam aż 68 różnych języków.

  11. Waluta

  12. Oficjalna jednostka walutowa w Kenii to szyling kenijski. Jego kod międzynarodowy to KES. 20 KES to potocznie funt, natomiast bob to 1 KES. Wymiany walut można dokonać w większości hoteli, niektóre kantory czynne są przez całą dobę. Gotówkę można wypłacać z bankomatów za pomocą karty VISA lub rzadziej – Mastercard/Access.

    1 USD = 102 KES
    1 EUR = 112 KES
    1 PLN = 26,5 KES

Zwiń
Informacje praktyczne

Informacje praktyczne

  1. Informacje wizowe i opłaty lotniskowe

  2. Obywatele polscy udający się na wakacje do Kenii muszą posiadać wizę pobytową, którą uzyskuje się za pośrednictwem portalu www.ecitizen.go.ke lub na przejściu granicznym. Wiza turystyczna jednokrotna, uprawniająca do pobytu na terenie Kenii do 30 dni, kosztuje 51 USD. Wiza tranzytowa uprawnia do pobytu na terenie Kenii do 72 godzin i wydawana jest osobom, które przez terytorium Kenii udają się do innych państw. Koszt wizy tranzytowej wynosi 21 USD. Wiza ważna jest przez 3 miesiące od daty wydania. Nie ma możliwości wykupienia wizy na granicy lub na lotnisku. Osoby podróżujące w tranzycie, nie opuszczające lotniska, nie muszą posiadać wizy. Paszport musi być ważny minimum 6 miesięcy od daty planowanego powrotu. Osoby posiadające ważną kenijską wizę turystyczną po wizycie w Tanzanii, bądź Ugandzie mogą wrócić na terytorium Kenii bez konieczności ponownego wykupienia wizy.

    Planet Escape nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.

  3. Szczepienia

  4. Przed udaniem się w podróż do Kenii zaleca się szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i polio (ok. 150 zł), durowi brzusznemu (ok. 230 zł), wściekliźnie (ok. 170 zł każda dawka szczepionki), cholerze (ok. 200 zł każda dawka szczepionki) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (ok. 250 zł każda dawka szczepionki). Szczepienie przeciwko żółtej febrze nie jest bezwzględnie wymagane, natomiast może być konieczne w przypadku wyjazdu do innych krajów afrykańskich (np. Tanzanii) lub gdy wjeżdża się do Kenii z innego kraju afrykańskiego – zalecamy wykonanie tego szczepienia (ok. 220 zł). Na wybrzeżu kenijskim oraz na zachodzie kraju występuje całoroczne zagrożenie malarią. Zalecana jest profilaktyka antymalaryczna (szczególnie w podróży poza Nairobi), którą należy rozpocząć około miesiąc przed wyjazdem. Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.

  5. Napiwki

  6. Przyjęto, że w restauracjach zostawia się ok. 10 % od sumy rachunku. W hotelach za wniesienie bagażu wypada przekazać 1-2 USD, a pokojówkom ok. 5 USD za tydzień.
    W przypadku wyjazdu na safari napiwki jako forma podziękowania za organizację wycieczki są standardową praktyką. Na koniec wyprawy uczestnicy składają się wspólnie na napiwek, zwykle jest to 100-200 KES (około 4 – 8 PLN) na osobę za dzień. Raczej nie powinno się praktykować dawania nawet drobnych pieniędzy miejscowym dzieciom. O wiele rozsądniej będzie kupić czy przywieźć ze sobą słodycze lub przybory szkolne i w ten sposób zastąpić szkodliwą jałmużnę.

  7. Ceny jedzenia

  8. Kupując na lokalnych targach i w małych marketach należy pamiętać o targowaniu się. Z myślą o turystach ceny zwykle zawyżane są nawet o 50%, więc polecamy trochę ponegocjować. Inaczej w większych supermarketach – tam ceny będą z góry ustalone. Najtaniej będzie jadać w małych, klimatycznych knajpkach lub fast-foodach – tam za posiłek zapłacicie nawet od kilku szylingów. Jeśli zechcecie wybrać się na obiad w wyszukanej restauracji rachunek może Was wynieść nawet kilkadziesiąt dolarów. Przykładowe ceny: woda mineralna ok. 100 KES, piwo ok. 150 KES, chleb ok. 10 KES, posiłek przy stoisku ulicznym ok. 10 KES, obiad w lokalnej knajpce ok. 50-200 KES, danie w restauracji o wysokim standardzie ok. 1000 KES

  9. Ciekawostki
    • 3 września 2008 roku w środkowej Kenii spadł śnieg. Wydarzenie to było niezwykłym przeżyciem dla mieszkańców Kenii, która znajduje się w zasięgu klimatu równikowego monsunowego – biały puch zobaczyli wtedy po raz pierwszy.
    • Kenia to jeden z niewielu krajów na świecie, w którym występowała poliandria – związek małżeński kobiety z kilkoma mężczyznami. Członkowie plemienia Luo tak poradzili sobie z problemem najuboższych mężczyzn – wioska składała się na wspólną żonę dla kilku z nich. Kobiety pozostawały w takich związkach na ogół dobrowolnie, gdyż mężowie musieli się bardzo starać, by ta od nich nie uciekła.
    • Masajowie to monoteistyczne, półkoczownicze plemię stanowiące około 1,5% ludności Kenii. Porozumiewają się w języku Maa, a ich bóg nazywa się Engai i mieszka na szczycie góry Ol Doinyo Lengai. Masajki budują domy, zbierają drewno, przynoszą wodę, doją krowy, gotują. Chłopcy pilnują zwierząt, a wojownicy chronią klan. Bydło jest oznaką bogactwa i środkiem płatniczym.
    • Populacja Kenii jest bardzo młoda – 73% mieszkańców jest w wieku poniżej 30 roku życia. Ma to związek z bardzo szybkim przyrostem naturalnym, w ciągu ostatniego stulecia liczba ludności wzrosła od około 3 do 40 milionów mieszkańców.
    • Kolory flagi Kenii reprezentują: czarny – mieszkańców, czerwony – krew przelaną podczas walki o niepodległość, zielony – otaczającą naturę i bogactwo środowiska, biały – pokój i szczerość, tarcza i dzidy Masajów – obronę kraju i ludności.
    • The Flame Trees of Thika – Brytyjski serial z 1981 roku składający się z siedmiu 50-minutowych odcinków, opowiadający o życiu brytyjskich osadników w okolicy kenijskiego miasteczka Thica do czasu wybuchu drugiej wojny światowej.
    • Spopularyzowana przez film Walta Disneya „Król Lew” fraza "Hakuna matata" w języku Swahili faktycznie oznacza „nie martw się”. Najczęściej używają jej mieszkańcy Kenii i Zanzibaru. Inne słowa pochodzące z Swahili w filmie Król Lew to głównie imiona bohaterów: Simba – lew; Sarabi – fatamorgana; Rafiki – przyjaciel; Pumba – zakurzony, tępy.
    • Chłopiec z Nariokotome (ang. Turkana Boy) – odkryty w 1984 roku nad jeziorem Turkana niemal kompletny szkielet opisany jako przedstawiciel gatunku homo erectus. Znalezisko datowane jest na 1,6 mln lat i uważa się je za jedno z najważniejszych odkryć w badaniach nad ewolucją człowieka.
Zwiń
Jedzenie

Jedzenie

    Ze względu na duży wkład obcych państw i kultur w kształtowanie się historii kraju, dzisiejsza kuchnia kenijska to mieszanina dań europejskich i azjatyckich z tradycyjnymi miejscowymi potrawami. Podstawę większości dań stanowią kukurydza, słodkie ziemniaki i fasola oraz przyprawy przywiezione z odległych zakątków świata. Na wybrzeżu królują oczywiście owoce morza.
    Jednym z najpopularniejszych dań jest ugali – kaszka przyrządzona na bazie mąki kukurydzianej z dodatkiem masła, sera lub mleka, podawana z gulaszem lub sosem warzywnym. Zgodnie z tradycją ugali je się przy pomocy rąk – należy nabrać trochę papki i uformować ją w kulkę (ewentualnie robiąc w niej zagłębienie), którą później moczy się w sosie. Innym ciekawym daniem jest matoke – tłuczone banany i iro – mieszanka grochu, kukurydzy i ziemniaków, podawana z sosem pomidorowym. Githeri to gorące danie przyrządzone z kukurydzy, czerwonej fasoli, ziemniaków, marchwi, sukuma wiki, pomidorów i cebuli, a niekiedy również mięsa. Na deser przebierać można w wielości egzotycznych owoców: bananów, mango, orzechów kokosowych, melonów czy guajawy. Polecamy także spróbować miejscowego piwa produkowanego ze sfermentowanej trzciny cukrowej.

Zwiń
Wiedza

Wiedza

  1. Historia

  2. Badania archeologiczne wskazują, że praludzie pojawili się na terenach Kenii już ponad trzy miliony lat temu. Przed naszą erą zaczęli przybywać tam feniccy kupcy, a między VII a X wiekiem naszej ery mieszkańcy Zatoki Perskiej i Arabowie, którzy dobili do brzegów Wschodniej Afryki i zaczęli budować tam miasta. To oni założyli Mombasę i Malindi – jedne z większych miast Kenii. Wraz z ich przybyciem rozpoczął się kontakt Kenii z nowoczesnym światem i mieszanie się kultur. Z połączenia napływowej ludności arabskiej i perskiej z afrykańskimi ludami Bantu wyłoniła się nowa kultura i cywilizacja Suahilili mówiąca swoim własnym językiem.

    W 1498 do brzegów dzisiejszej Kenii dobił słynny portugalski odkrywca Vasco da Gama. Portugalczycy jako pierwsi Europejczycy w tamtym regionie utworzyli szlaki handlowe łączące oba kontynenty, później także z Indiami. Sto lat później wskutek ataków ze strony Omanu wpływy portugalskie w Kenii w większości wygasły. Omańskie panowanie we Wschodniej Afryce trwało do XIX wieku, kiedy to Niemcy i Brytyjczycy zaczęli eksplorować nie tylko linię brzegową ale także interior. Na przełomie XIX i XX wieku rząd Brytyjski ogłosił utworzenie Brytyjskiej Afryki Wschodniej, której obszar pokrywa się z dzisiejszą Kenią. Lokalna ludność została zepchnięta w głąb lądu, zaś do wybrzeża mieli dostęp wyłącznie biali mieszkańcy.

    W 1895 roku rozpoczęto budowę kolei łączącej Mombasę z Jeziorem Wiktorii. Brytyjczykom szczególnie zależało na tej inwestycji ze względów strategicznych i ekonomicznych. Linia kolejowa otworzyła Kenię nie tylko na europejskich rolników czy misjonarzy, ale także na wpływ programów rządowych Wielkiej Brytanii, które na celu miały likwidację niewolnictwa, chorób czy głodu ale także „czarnej magii”. Mimo że takie działania kolonizatorów uspokoiły chwilowo lokalne bunty, wkrótce nowe pokolenie Afrykanów poczuło niepokój i zagrożenie dla ich dziedzictwa.

    Na początku XX wieku wewnątrz Kenii mieszkało już około 30 tysięcy Europejskich osadników, którzy zakładali między innymi plantacje kawy i herbaty. W związku z przyrostem białej populacji zaczęto nakładać podatki oraz ograniczenia możliwości uprawiania kawy, a jakość życia rodowitych mieszkańców ulegała coraz większemu pogorszeniu. W latach 50. dwudziestego wieku Kenię zamieszkiwało już ponad 80 tysięcy osadników.

    W 1952 roku rozpoczęło się Powstanie Mau Mau – zbrojne walki tubylców przeciwko kolonialnej administracji Wielkiej Brytanii. Największe z grupy plemion Bantu plemiona Kikuju, Meru i Embusi zaczęły organizować działania na rzecz odzyskania niepodległości. Wskutek dążeń niepodległościowych tysiące tubylców zostało przesiedlonych do rezerwatów lub wypędzonych na tereny niezamieszkane przez osadników imperium brytyjskiego.

    W 1957 roku w Kenii odbyły się pierwsze wybory parlamentarne, w których uczestniczyli rdzenni mieszkańcy – głową rządu został Jomo Kenyatta. Pełną niepodległość Kenia uzyskała 12 grudnia 1963 roku. Dokładnie rok później Kenia stała się republiką, a Jomo Kenyatta stał się jej pierwszym prezydentem. Do roku 1991 Kenia była państwem jednopartyjnym, następnie nowelizacja konstytucji zezwoliła na tworzenie innych partii.

    W 2002 roku ówczesna głowa państwa, Moi bezskutecznie próbował osadzić swojego syna na stanowisku prezydenta. Spotkał się wtedy z ogromnym sprzeciwem społeczeństwa i ostatecznie w wyborach prezydenckich i parlamentarnych zwyciężył Mwai Kibaki wraz z partią demokratyczną.

  3. Geografia

  4. Kenia leży w Afryce Wschodniej, nad Oceanem Indyjskim i rozciąga się po obu stronach równika. Graniczy z Etiopią, Somalią, Sudanem Południowym, Tanzanią i Ugandą, a długość jej linii brzegowej wynosi 536 km. Najwyższy szczyt, góra Kenia, sięga 5119 m n.p.m.

    Większość powierzchni Kenii zajmuje Wyżyna Wschodnioafrykańska przecięta przez Wielki Rów Wschodni, którego szerokość wynosi około 50-70 km, zaś głębokość nawet do 900 metrów.

    Całe terytorium Kenii leży w strefie klimatu podrównikowego, suchego, z wyjątkiem części południowo-zachodniej w pobliżu Jeziora Wiktorii oraz wybrzeża Oceanu Indyjskiego, gdzie jest bardziej wilgotno. Temperatury są dość wysokie – praktycznie nie spadają poniżej 20 stopni. Najgoręcej jest na wschodzie, na wybrzeżu.

    Przy najwyższych szczytach gór Kenia i Elogn temperatury przez cały rok nie wzrastają powyżej 10 stopni. Często zdarzają się tam przymrozki, a najwyższe partie gór pokrywa śnieg.

    W Kenii znajduje się dużo parków narodowych, w których można obserwować migracje dzikich zwierząt oraz życie lokalnej ludności. Park Narodowy Góry Kenia został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

  5. Kultura i religia

  6. Kenia to kraj wielokulturowy – nie ma tam jednej dominującej kulturowości, jest natomiast wiele ciekawych elementów, niekiedy bardzo od siebie różnych. Obecnie najpowszechniej wyznawaną religią jest chrześcijaństwo, które przybyło tutaj wraz z portugalskimi kolonizatorami, przynależność do tego wyznania deklaruje aż 82,5% społeczeństwa. Następnie Islam wyznaje około 11,1%, zaś religie plemienne niecałe 2% populacji. Tylko niewielki procent stanowią hindusi.

    Największe miasta Kenii łączą w sobie lokalne tradycje z wkraczającą w nie nowoczesną kulturą zachodu. W większych miastach znajdują się kina, dyskoteki i parki rozrywki, lecz nie zmienia to faktu, że tradycje pozostają wciąż bardzo ważne dla Kenijczyków. Rytuały i zwyczaje są dobrze udokumentowane, a przekazy ustne spisywane przez etnografów i drukowane przez lokalnych wydawców. W Nairobi znajduje się muzeum narodowe oraz biblioteka narodowa.

    Kenijska muzyka popularna jest bardzo niejednorodna i wyróżnia się na tle całej Afryki, gdyż czerpie inspiracje ze źródeł europejskich, arabskich i indyjskich. Wykształcił się tam osobny gatunek zwany benga, gdzie bas, gitara i perkusja są dominującymi instrumentami, oraz muzyka swahili śpiewana w tymże języku. Na wschodzie kraju popularny jest gatunek taarab inspirowany rytmami arabskimi. W połowie lat 20. XX wieku pojawiły się w Mombasie pierwsze kluby taneczne, w których grano europejską muzykę dla chrześcijan.

    Najbardziej popularnym sportem w Kenii jest piłka nożna, mimo że narodowa drużyna Harambee Stars, nie odniosła szczególnych sukcesów na skalę międzynarodową. Inne rozpowszechnione dyscypliny sportowe to koszykówka i siatkówka. Zdecydowanie najmocniejszą stroną kenijskiego sportu są biegi różnej kategorii. W roku 1968 na olimpiadzie w Meksyku aż trzech przedstawicieli Kenii wygrało złote medale w tej dyscyplinie. Od tego czasu zdobywają najwyższe nagrody na olimpiadach i wyścigach na całym świecie.

Zwiń
Wakacje

Kenia – inspiracje podróżnicze

Masajowie

Chcesz poznać rdzennych mieszkańców Afryki, którzy nadal kultywują prastare tradycje? Wycieczka do Kenii to świetna okazja, by zobaczyć taniec Masajów. Ich obrzędy powoli odchodzą w przeszłość, dlatego warto się pospieszyć! Masajowie są znani ze swojego poczucia dumy, godności i świadomości bycia odrębnymi. Ich zwyczaje (specyficzny taniec z podskokami na prostych nogach, kolorowe tkaniny, barwienie ciała ochrą) nie przypominają żadnego innego ludu. Nie zgadzają się na kompromisy ani na wspólne działanie ponad podziałami plemiennymi. Borykają się z wieloma problemami, takimi jak np. brak wody czy grodzenie ich odwiecznych pastwisk, z których są wydzielane są tereny chronione. To oznacza, że w czasie safari w Kenii można po prostu natknąć się na ich grupę, przemierzającą należące do nich ziemie. Coś niewątpliwie ulega zmianom, zwłaszcza że Masajowie, zamieszkujący tereny nieopodal rezerwatów zwierząt, spotykają się z turystami, spragnionymi prawdziwego safari. Dziś można spotkać Masaja w tradycyjnej, purpurowej tunice, w kieszeni której wibruje telefon komórkowy. Nie wiadomo, jak długo ich obyczaje przetrwają w odwiecznym kształcie, dlatego warto zatrzymać się i od starszej masajskiej wdowy nabyć kilka sznurów unikalnych paciorków.

Wielka Migracja

Zebry, antylopy gnu, gazele w lipcu, sierpniu i wrześniu podążają tam, gdzie mogą znaleźć pożywienie. Dlatego, gdy nastaje pora sucha, z obszarów Parku Narodowego Serengeti w Tanzanii roślinożerne ssaki ruszają w stronę Masai Mara w Kenii. Kierunek ich wędrówki jest wyznaczany przez rytm natury. Wszystko jest tutaj ze sobą połączone: deszcz, wilgotność, poziom wody w rzece, okres wegetacyjny traw i ruch zwierząt. Ich stada, złożone nieraz z tysięcy sztuk, przejmują we władanie całe otoczenie. Wiele zwierząt ginie: z głodu, zabitych przez krokodyle, stratowanych… Jednak rodzą się nowe, które zaraz są gotowe podążać ze stadem. Cała wędrówka odbywa się tak, jak zawsze. To wspaniałe, odwieczne widowisko, którego nie można przegapić! Najlepiej zaczaić się w Parku Masai Mara w miesiącach letnich. Wtedy spotkanie z wybujałą przyrodą dostarcza niezapomnianych wrażeń.

Plaża Diani w Kenii

Spragnionym słońca polecamy gorąco plaże Kenii. Ponad 25 stopni ciepła oraz nasłonecznienie przez około 8 godzin dziennie to nie jedyne czynniki decydujące o wyjątkowości wybrzeża Kenii. Doskonała pogoda trwa tu nieomal przez cały rok. Plaże pokryte gładkim, białym piaskiem zachęcają do błogiego leniuchowania. Wprost do wody schodzą urocze gaje palmowe. Linia brzegowa kraju to aż 536 kilometrów! Można tu natknąć się na tropikalne rafy koralowe, zamieszkałe przez kolorowe, egzotyczne ryby. Dalej na wybrzeżu spotykamy żółwie składające jaja. Do tego wysokie wydmy i urocze hotele w lokalnym stylu… Wszystko to sprawia, że to piękne miejsce staje się interesującym kierunkiem dla wszystkich żądnych słońca i wypoczynku.

Safari w Masai Mara

Safari w rezerwacie Masai Mara to gwarantowana przygoda! W trakcie jednego dnia zobaczysz tu nie tylko przedstawicieli Wielkiej Piątki, ale również żyrafy, zebry, antylopy, szakale, małpy, gepardy czy hieny. Do tego Masajowie pędzący bydło przez sawannę, jak dawniej, jak niegdyś…  Wypatrując wielkich ssaków nie można zapominać o ptakach, których przeróżne gatunki zamieszkują Park Narodowy Masai Mara. Można je zobaczyć, ale i usłyszeć.  Całości dopełnia bujna roślinność. W trakcie safari możecie również być świadkami niesamowitego spektaklu, jaki ma miejsce co roku w trakcie wielkiej migracji. Wtedy miliony zebr i gnu przemierzają równiny Serengeti i Masai Mara w poszukiwaniu wody i pożywienia. Safari jeepem, wśród najdzikszych zwierząt Afryki, sprawi, że wakacje w Kenii pozostaną w Waszej Pamięci na długo – aż do następnej podróży, równie pełnej przygód!

Wielka Piątka Afryki w Kenii

Chcesz zobaczyć największe z niebezpiecznych zwierząt i zarazem najniebezpieczniejsze z wielkich ssaków? Wybierz się na safari do Kenii, gdzie spotkanie oko w oko z najdzikszymi zwierzętami Afryki masz gwarantowane!  Lew – majestatyczny król zwierząt, którego każdy chciałby zobaczyć z bliska, zachowując przy tym jednak bezpieczny dystans. Lampart (pantera, leopard) – cętkowany kot, budzi słuszny postrach swoimi pazurami i zwinnością. Zazwyczaj unika człowieka, ale można go dostrzec drzemiącego na gałęzi. Słoń, łagodny olbrzym przemierzający sawannę w stadach liczących nawet kilkaset sztuk. Nosorożec czarny, prawie wytępiony ze względu na wierzenia, jakoby jego róg była panaceum i afrodyzjakiem zarazem. By go zobaczyć potrzebny jest łut szczęścia, ale kto wie… Bawół afrykański, którego charakterystyczna sylwetka zdaje się ociężała – ale to pozory. Rdzenni mieszkańcy Afryki twierdzą, że bawoły są najbardziej niebezpieczne, gdyż ludzie nie nastawiają się na ataki z ich strony. Wielka Piątka – niegdyś zwierzęta na które urządzano polowania, dziś chronione i chwytane jedynie za pomocą migawek aparatów.

Kiedy jechać do Kenii?

POGODA W KENII

Ten gorący kraj leży w obszarze klimatu podrównikowego suchego. Temperatury przez cały rok sięgają powyżej 20-25 stopni. W połączeniu z dużą wilgotnością może to wydawać się trudne, ale pogodę na wybrzeżu łagodzi morska bryza. Na północy jest przyjemnie przez okrągły rok. W kwietniu – maju trwa pora deszczowa. W Okolicach Nairobi deszcz pada także w listopadzie. Pogoda na wybrzeżu może być inna niż w centralnej części kraju. Największa atrakcja Kenii, czyli Wielka Migracja ssaków na terenie Parku Narodowego Masai Mara,ma miejsce w naszych miesiącach letnich – czerwcu, lipcu, sierpniu, także wrześniu. Wtedy do kraju przybywają nie tylko antylopy, ale i spragnieni ich widoku turyści. Dlatego niektórzy wolą przyjechać do Kenii w miesiącach zimowych, kiedy tutaj trwa lato. W styczniu - lutym temperatury wynoszą około 30 stopni, opady są znikome, a bogactwo przyrody także może oszałamiać.

Nie polecamy

Przeciętna

Dobra

Najlepsza

najlepsza dobra przeciętna nie polecamy
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII