Ghana

Obywatele RP udający się w podróż do Ghany zobowiązani są posiadać wizę turystyczną. Wizę można uzyskać w przedstawicielstwie dyplomatycznym Ghany w Berlinie (w Warszawie nie ma ambasady). Na wydanie wizy oczekuje się 2 tygodnie (tryb normalny), tydzień (tryb ekspres) lub jeden dzień (tryb super pilny). Koszt wydania to odpowiednio 110, 160 i 260 EUR. Należy wypełnić wniosek wizowy dostępny na stronie ambasady, dołączyć dwa zdjęcia. Dodatkowo niezbędna jest kopia żółtej książeczki ze szczepieniem przeciwko żółtej febrze, wymagane jest także przedstawienie planu podróży, kopii rezerwacji hotelu (na oficjalnym papierze firmowym, z datami pobytu, podpisanym przez pracownika hotelu (należy dołączyć kopię paszportu/dowodu tożsamości osoby podpisującej) i biletu lotniczego. Paszport powinien być ważny minimum 6 miesięcy od daty zakończenia wyjazdu i mieć co najmniej dwie sąsiadujące wolne strony.

Podróżni odwiedzający Ghanę mają też możliwość ubiegania się o wizę w dniu przyjazdu na lotnisku. Opłata za wizę do Ghany w dniu przyjazdu wynosi 150 USD , jednak należy pamiętać, że opłata może się różnić w zależności od narodowości podróżnego. Na stronie Konsulatu Ghany w Warszawie https://ghana-e-visa.com/consulate/ghanaian-honorary-consulate-in-warsaw-poland/ można aplikować o eWizę. Jej koszt wynosi od 55 do 110 USD.

Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.

Przed wyjazdem do Ghany obowiązkowo należy zaszczepić się przeciwko żółtej febrze (230 zł, niezbędna adnotacja o ważnym szczepieniu w międzynarodowej książeczce zdrowia). Zaleca się szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i polio (150 zł), durowi brzusznemu (230 zł) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (każda dawka szczepionki 250 zł). Jadąc do Ghany, należy przez cały okres wyjazdu stosować profilaktykę antymalaryczną. Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.

W Ghanie pozostawianie napiwków za obsługę jest powszechnie przyjęte. Zwyczajowo napiwku nie zostawia się w barach lub miejscach, gdzie spożywa się jedynie przekąskę, natomiast zwyczajowo napiwki zostawia się w restauracji, w przypadku gdy opłata serwisowa nie została doliczona do rachunku (ok 5-10%). Napiwek zostawia się również przewodnikowi, kierowcy, bagażowemu czy pokojówce.

Ceny jedzenia są porównywalne do tych w Polsce. Najwyższe ceny są w restauracjach o wyższym standardzie i w hotelach.

Przykładowe ceny:
Woda mineralna 1,5 l – 3,75 GHC
Piwo lokalne – 6,5 GHC
Piwo importowane 0,33 l – 10 GHC
Wino – 40 GHC
Kawa –12,5 GHC
Coca cola 0,33 l – 5,2 GHC
Posiłek w lokalnej knajpce – 10-50 GHC
Posiłek w restauracji – 100-500 GHC

• Poligamia nie jest legalna, ale ludzie nie mają problemu z rodzinami poligamicznymi, o ile żywiciel rodziny może zapewnić rodzinie wystarczające środki utrzymania.
• W 2001 roku ghański dyplomata Kofi Annan otrzymał pokojową nagrodę Nobla.
• Ghana uzyskała niepodległość od Wielkiej Brytanii 6 marca 1957 roku, co czyni ją pierwszym niepodległym krajem Afryki subsaharyjskiej.
• Położony w Ghanie zbiornik Wolta jest jednym z największych sztucznych zbiorników wodnych na świecie, jego powierzchnia wynosi prawie 8 502 km².
• Śmierć i pogrzeb nie są dla mieszkańców Ghany wydarzeniami smutnymi, lecz raczej radosnymi, jako że zmarły przechodzi – według ich wierzeń – do lepszego świata. Dlatego pogrzebom towarzyszą tam muzyka, śmiech, tańce. Kolorem żałoby jest biały.
• Ghańczycy przywiązują dużą wagę do grzeczności i gościnności. Jest tam przyjęte, że podczas witania się z drugą osobą, należy jej uścisnąć dłoń i zapytać o zdrowie oraz o rodzinę. W czasie wizyty w domu mieszkańca Ghany należy uścisnąć dłoń każdego domownika. Gospodarz domu powinien zawsze zaoferować gościom coś do jedzenia i picia i w dobrym tonie jest przyjęcie zaproszenia na poczęstunek – odmowa zostałaby potraktowana jako obraza.
• Flaga Ghany składa się z trzech poziomych pasów oraz czarnej gwiazdy. Kolory pasów symbolizują kolejno: czerwony – walkę, wzniosłe cele, patriotyzm i jedność, żółty – bogactwa kraju, zielony – przyrodę, lasy, rolnictwo. Zielony trójkąt to symbol islamu. Czarna gwiazda odzwierciedla rdzenną ludność, ideały walki z kolonializmem, patriotyzm i wspólną pracę.
• W okresie, gdy Ghana była kolonią portugalską, a później brytyjską, nosiła nazwę „Złote Wybrzeże” ze względu na liczne pokłady złota.
• W Parku Narodowym Kakum żyje ponad 650 gatunków motyli, w tym tzw. olbrzymie jaskółki, których średnica wynosi prawie 20 centymetrów.
• Ghana znana jest z uprawy kakao, którego uprawa rozpoczęła się pod koniec XIX wieku. Do dzisiaj kakao stanowi ważny produkt eksportowy kraju.
• Najbardziej popularnym sportem w Ghanie jest piłka nożna. Przydomek reprezentacji Ghany w piłce nożnej to The Black Stars (Czarne Gwiazdy).
• Najwyższą górą Ghany jest Mount Afadjato – ma 880 m wysokości.
• Nazwa Ghany w języku Asante oznacza „Król-Wojownik”. Pochodzi od średniowiecznego Imperium Ghany, które rozciągało się na terenach dzisiejszej południowo-wschodniej Mauretanii oraz części Mali.

Kuchnia Ghany jest połączeniem kulinarnych tradycji różnych grup etnicznych. Ogólnie jada się tam dania bogate w skrobię, różnego rodzaju zupy i sosy. Częstymi składnikami potraw są ryby, maniok, krewetki, kraby oraz ryż. Do powszechnie stosowanych dodatków należą: imbir, czosnek i przeróżne zioła. Tamtejsza kuchnia oferuje niezwykle oryginalne połączenia egzotycznych smaków. Kto odwiedzi Ghanę, na pewno znajdzie coś dla siebie spośród tradycyjnych potraw ghańskich. Unikatowymi smakołykami są zupa orzeszkowa i red red, czyli fasolka w czerwonym sosie z dodatkiem oleju palmowego i smażonymi bananami. Do innych ghańskich specjalności należą m.in. kenkey, twarda kulka ze sfermentowanej kukurydzy, gotowana w liściach babki lancetowatej i podawana z pikantnym sosem pomidorowym lub ostrą papryką i smażoną tilapią, akyeke, czyli kuskus z mąki z manioku podawany z awokado, a także fufu – lepka kulka z rozdrobnionego manioku, fasoli, pochrzynu lub babki lancetowatej, zwykle podawana z tradycyjnym gulaszem. Taki gulasz to np. kontomire, składający się z mięsa, krewetek, cebuli i przypraw, lub fante fante, zrobiony z rybek smażonych na oleju. Jollof to z kolei pikantne danie z ryżu z kurczakiem, rybą lub mięsem, przygotowane w całej Afryce Zachodniej.
Na każdym rogu w mieście można kupić świeżego kokosa, z którego sprzedawca odcina sprawnym ruchem górną część orzecha i podaje do wypicia przezroczysty sok. Po wypiciu soku kolejny ruch maczetą otwiera nam skorupkę i widać smakowite kawałki białego kokosa, z którego robione są znane nam w Polsce suszone wiórki kokosowe.
Czego można się napić w Ghanie? Najlepiej askenkee – tradycyjnego, bezalkoholowego, chłodnego napoju, wytwarzanego z kukurydzy, pito, czyli piwa warzonego z prosa oraz mocnego wina z soku palmowego.

Pierwsze ślady bytności na terenie dzisiejszej Ghany datowane są na drugie tysiąclecie przed naszą erą. Jednak właściwy rozwój Ghany rozpoczął się od ok. XIII wieku, kiedy ludy Akan, Ga i Ewe rozpoczęły działalność na tych ziemiach. Równocześnie Ghana znalazła się w rejonie oddziaływania Sudanu, Mali, Songhaju oraz ówczesnego Imperium Ghany i była częścią transsaharyjskiego szlaku handlowego.

Końcem XV wieku do wybrzeża dobiły portugalskie statki, a odkryte tereny Portugalczycy nazwali „Złotym Wybrzeżem” ze względu na olbrzymie pokłady złota, jakie się tam znajdowały. Rozpoczęła się działalność kolonizatorska Portugalii. Rozpoczęto budowę fortów i punktów handlowych. Portugalczycy zapoczątkowali też proceder handlu niewolnikami, który trwał aż do początków XIX wieku, kiedy teren podbili Brytyjczycy. Równolegle do poczynań europejskich kolonizatorów, w XVIII wieku Aszantowie, których wpływy rozciągały się daleko poza tereny obecnej Ghany, zaczęli sukcesywnie wypierać tutejsze ludy, a tereny te włączyli do swojego państwa. W XIX wieku Brytyjczycy wyparli Portugalczyków i stali się zarządcami ziem przyszłej Ghany. Szybko podbili całe państwo Aszantów i dalej sukcesywnie rozszerzali swoje wpływy w tej części Afryki.

Dwudziestolecie międzywojenne przyniosło zmiany w zarządzaniu koloniami – władze kolonialne ustanowiły zasadę rządów pośrednich, reaktywowano państwo Aszantów, a pozostali wodzowie mieli ugruntowaną silną pozycję. Po II wojnie światowej rozpoczął się stopniowy proces przekazywania władzy tubylcom. W 1946 roku Afrykanie uzyskali większość we władzach kolonialnych. W 1949 roku utworzono Ludową Partię Konwentu, której liderem został Kwame Nkrumah. Niepodległość ogłoszono w 1957 roku, a Ghana stała się pierwszym niepodległym państwem w Afryce Zachodniej.

Po uzyskaniu niepodległości polityka kraju zaczęła przypominać tę znaną w bloku wschodnim. Jednocześnie pogłębiały się trudności ekonomiczne, a rząd był oskarżony o nadużycia. W 1966 roku doszło do pierwszego z kilku zamachów stanu, które tylko pogarszały sytuację kraju. Dopiero w drugiej połowie lat 80., dzięki pomocy Międzynarodowego Funduszu Walutowego, ustabilizowała się sytuacja gospodarcza. Równocześnie rozpoczęta została demokratyzacja systemowa. Dzięki tym działaniom nastąpiła radykalna przebudowa gospodarki: prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych, dewaluacja pieniądza, redukcja wydatków socjalnych, ograniczenie zakresu kontroli cen oraz ograniczenie liczby urzędników w państwowych instytucjach. W 1992 roku przeprowadzono wybory prezydenckie, które wygrał dotychczasowy szef Tymczasowej Rady Obrony Narodowej. W 1994 roku na północy kraju miały miejsce zamieszki etniczne. W 1996 roku odbyły się wybory parlamentarne i prezydenckie, wygrał je dotychczasowy prezydent i jego partia (Narodowy Kongres Demokratyczna). W grudniu 2020 roku na prezydenta został wybrany Nana Akufo-Addo.

Ghana jest położona w zachodniej części Afryki nad Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Togo, Burkina Faso i Wybrzeżem Kości Słoniowej. Kraj leży w strefie klimatu podrównikowego wilgotnego na południu i suchego na północy. Klimat kształtowany jest przez masy powietrza równikowego znad Atlantyku i suchego pochodzącego z głębi lądu. Im dalej na północ, tym krócej trwa pora deszczowa. Przeważająca część obszaru Ghany jest nizinna. Tereny, które można zaliczyć do wyżynnych, takie jak Płaskowyż Aszanti, wznoszą się jedynie na 200 do 300 m n.p.m. Na tym obszarze znajduje się najwięcej wodospadów, w tym najwyższy w kraju i jednocześnie w zachodniej Afryce – Wli Falls.

W Ghanie ponad 60% pierwotnych lasów tropikalnych zostało wyciętych przez człowieka i stało się terenami wykorzystywanymi rolniczo. Obszary chronione zajmują 10,7 tys. km², czyli jedynie 4,5% powierzchni kraju. Tereny te obejmują 8 rezerwatów i parków narodowych.

Świat zwierzęcy z powodu rabunkowej gospodarki człowieka uległ znacznemu zubożeniu. Większe zwierzęta, jak słonie czy bawoły, można spotkać jedynie w rezerwatach. W lasach tropikalnych mieszkają małpy, m.in. szympansy, zaś na sawannach żyją charakterystyczne dla tych terenów hieny, antylopy, a w pobliżu rzek krokodyle i hipopotamy. Owady występują w dużej ilości, zwłaszcza bardzo groźne dla człowieka muchy tse-tse. Bogaty jest też świat ptaków i gadów, wśród których wymienić można np. węże takie jak pyton czy czarna mamba.

Kultura Ghany jest efektem mieszania się wielu grup etnicznych zamieszkujących ten obszar. Szacuje się, że największy odsetek stanowią potomkowie ludu Akanów, a w mniejszej części Ga, Dagomba i Ewe. Dzięki licznym grupom społecznościowym w Ghanie używa się ponad 27 języków plemiennych, które jednak są do siebie dość podobne. Każda z tych grup wprowadziła do kultury kraju swoje własne, charakterystyczne elementy. Akanowie słynęli z rękodzieła, zwłaszcza z wyrobów tkackich (tradycyjna tkanina kente jest tkana wyłącznie przez mężczyzn, z cienkich kolorowych pasków), a także rzeźbiarstwa i wyrobów metalurgicznych. Produkcja wielu rzemiosł Akanów jest ograniczona do specjalistów płci męskiej. Garncarstwo to jedyne rzemiosło, które jest głównie domeną kobiet.
Wśród ludności Ewe wciąż silnie zakorzenione są dawne wierzenia – wiele festynów i uroczystości odbywa się na cześć jednego lub kilku z ponad 600 wyznawanych bóstw. Pielęgnowana jest również tradycja tkacka i podobnie jak Akanowie, Ewe również wytwarzają kente.

Mówiąc o kulturze Ghany, nie można nie wspomnieć o muzyce, która jest ważnym elementem życia mieszkańców. Najważniejszymi instrumentami muzycznymi w Ghanie są bębny o egzotycznych nazwach, takich jak: agboba, agyegyewa, apentemma czy atsimevu. Na bębnach gra się przy każdej okazji – podczas uroczystości, w szkole, w kościele, a także dla rozrywki. Muzyce towarzyszą tańce, w których kroki mają również specjalne znaczenie. Nie należy jednak myśleć, że w tak muzykalnym społeczeństwie dominuje tylko tradycyjna muzyka. Od lat 50. XX wieku w Ghanie rozwijały się współczesne style muzyczne, takie jak highlife czy potem hiplife. Dziś jednym z najpopularniejszych muzyków w Ghanie jest Reggie Rockstone, prekursor stylu hiplife. Powszechnym widokiem na ulicach ghańskich miast są nastolatkowie słuchający głośno muzyki z telefonów komórkowych bądź z przenośnych odbiorników radiowych. Radio jest wciąż najpopularniejszym nośnikiem informacji, szczególnie poza większymi miastami, mimo że Internet staje się coraz powszechniejszy.

Jakkolwiek nie ma tu oficjalnej religii państwowej, a wolność wyznania zagwarantowana jest w konstytucji, to Ghana jest jednym z najbardziej religijnych krajów świata. Jest to jedyny kraj Afryki Zachodniej, w którym chrześcijanie przeważają nad wyznawcami islamu. Ponad połowa chrześcijan mieszkających w Ghanie jest protestantami, a zaledwie 13% deklaruje przynależność do wyznania rzymsko-katolickiego, co ma związek z dość późnymi misjami katolickich misjonarzy. Protestanccy misjonarze szerzyli wiarę na tych ziemiach już sto lat wcześniej. Jedynie kilkanaście procent stanowią muzułmanie, skoncentrowani głównie w północnej części kraju. Wyparte przez religię kolonizatorów i praktykowane przez niewiele grup wierzenia plemienne opierają się na wierze w Istotę Najwyższą i wiele mniejszych bóstw związanych z naturalnymi zjawiskami. Czci się zmarłych przodków, którzy są uznawani za zawsze obecnych i zdolnych do wpływania na bieg wydarzeń, a także za pośredników między bogami a ludźmi.

Cape Coast, położone na wybrzeżu Ghany nad Zatoką Gwinejską, to miejsce, gdzie historia i natura spotykają się w jednym z najbardziej fascynujących sposobów. Miasto jest znane z pięknych plaż, ale jest także miejscem, gdzie możecie poznać tragiczne i ważne wydarzenia z przeszłości związane z handlem niewolnikami.

Plaża w Cape Coast jest jednym z najpopularniejszych miejsc na relaks nad brzegiem morza, jeśli podczas wakacji w Ghanie macie ochotę na spokojny wypoczynek w pięknym otoczeniu. Czysty złocisty piasek i spokojne fale Zatoki Gwinejskiej tworzą idealne warunki do opalania się i kąpieli, umożliwiając też skrycie się w cieniu palm kokosowych. Kolejnym uroczym miejscem do odpoczynku jest plaża Fort Victoria, która znajduje się w pobliżu zamku Cape Coast. Spacer po wybrzeżu pozwala na podziwianie widoków na ocean i twierdzę, która ma olbrzymie znaczenie historyczne jako jedno z głównych miejsc przetrzymywania niewolników przed ich transportem do Nowego Świata. Podczas wizyty w Cape Coast można także cieszyć się lokalną kuchnią, która oferuje wiele smakowitych potraw, w tym ryby i owoce morza. Lokalna kultura, w tym muzyka, taniec i rzemiosło, stanowi nieodłączny element życia nadbrzeżnych społeczności, wykorzystajcie więc Waszą podróż do Ghany i zanurzcie się w nurt tutejszego życia!

Region Wolty w Ghanie to jedno z najbardziej fascynujących miejsc na mapie tego zachodnioafrykańskiego kraju. Położony na wschód od stolicy Ghany, Akry, ten region ma wiele do zaoferowania pod względem zarówno pięknej przyrody, jak i bogatej kultury oraz ciekawej historii. Jest domem dla różnych grup etnicznych, w tym Ewe, Anlo i innych. To miejsce, gdzie kultura jest żywa i bogata. Ewe, jedna z głównych grup etnicznych, jest znana z tradycyjnej muzyki, tańca i rękodzieła. Festiwale takie jak Hogbetsotso i Akwambo przyciągają turystów z całego świata, dając możliwość uczestnictwa w tradycyjnych tańcach, muzyce i świętowaniach. Wybierzcie się na wycieczkę po okolicznych wioskach i włączcie się w codzienne życie ich mieszkańców, zwiedźcie plantację palm i skosztujcie upajającego wina palmowego lub zobaczcie plantację kakao i rozkoszujcie się kakaową miazgą, a Wasza podróż do Ghany będzie słodka jak najlepsza czekolada!

Region zachwyca piękną przyrodą i krajobrazami. Jest tu wiele malowniczych widoków, od pagórkowatych terenów po wybrzeża nad Zatoką Gwinejską. Jednym z najważniejszych skarbów tego regionu jest Jezioro Wolta, jeden z największych sztucznych zbiorników wodnych na świecie, oferujący rozliczne możliwości rekreacyjne, jak żeglowanie i wędkarstwo, a także piękne widoki na okoliczne góry i lasy deszczowe. Mieści się tu też Park Narodowy Kalakpa, oaza przyrody i miejsce, gdzie można obserwować dziką faunę i florę. Park ten jest siedliskiem różnorodnych gatunków ptaków i innych zwierząt, co sprawia, że jest doskonałym miejscem do obserwacji przyrody i turystyki ekologicznej. Spacer wśród bujnej roślinności i obserwowanie dzikich zwierząt to niezapomniane doświadczenie, podobnie jak przejażdżka kajakiem po delcie Wolty lub wypoczynek na pięknych, pustych, piaszczystych plażach.

W stolicy Ghany istnieje tradycja tworzenia niezwykłych artystycznych trumien, które stanowią unikatowe połączenie sztuki, rzemiosła i rytuału pogrzebowego. Te niezwykłe dzieła sztuki znane jako „fantasy coffins” lub „sarkofagi marzeń” to nie tylko pojemniki na ciało zmarłego, ale także wyraz szacunku wobec życia i śmierci. Tradycja tworzenia artystycznych trumien w Akrze ma swoje korzenie w obrzędach pogrzebowych ludów Ga i Asante. Pierwotnie były one tworzone jako wyraz szacunku wobec zmarłych członków społeczności, w celu uczczenia ich życia i osiągnięć, jednak w miarę jak tradycja ta ewoluowała, artystyczne trumny zaczęły przybierać coraz bardziej kreatywne i wyrafinowane formy. Fantasy coffins są wykonywane w różnych kształtach i motywach, odzwierciedlających życie i pasje zmarłego – można znaleźć trumny w kształcie samochodów, ptaków, ryb, instrumentów muzycznych, a nawet przedmiotów codziennego użytku. Motywy te są zazwyczaj ręcznie malowane i zdobione, często przy użyciu jaskrawych kolorów i intrygujących wzorów. Tworzenie artystycznych trumien to proces łączący w sobie sztukę i rzemiosło – każda trumna jest ręcznie wykonana przez doświadczonego rzemieślnika, który jest również artystą. Materiałem, z którego są wykonane, jest zazwyczaj drewno, wydrążane i kształtowane, a następnie malowane i zdobione. Dziś artystyczne trumny zyskują na popularności jako eksportowy produkt kulturowy i dzieła sztuki, są eksponowane w galeriach i muzeach, przyciągając uwagę miłośników sztuki i kultury, a Wy będziecie mieć okazję zobaczyć je zwiedzając Akrę w czasie Waszej podróży po Ghanie.

Odbywając wycieczkę po Ghanie nie oczekujcie luksusów, nastawcie się raczej na autentyczne doświadczenie w przytulnych, ale prostych hotelikach i eco lodge’ach. Ghana słynie z gościnności i przyjazności swoich mieszkańców, a hotele w kraju stawiają na utrzymanie tej tradycji. Personel hotelowy jest uważny i pomocny, gotów sprostać potrzebom gości. To nie tylko usługi, ale także ciepłe przyjęcie i gotowość do dzielenia się lokalną wiedzą i kulturą. W wielu hotelach, m.in. w Tagbo Falls Lodge, można degustować tradycyjne dania kuchni ghańskiej, co stanowi niezapomniane doświadczenie kulinarne. Restauracje hotelowe często serwują potrawy przygotowane z lokalnych składników, takie jak tadżin, fufu, jollof rice czy dania z ryb i owoców morza. To świetna okazja do poznania smaków i aromatów tej fascynującej kuchni. Niektóre hotele w Ghanie, jak na przykład eco lodge Meet Me There, organizują wydarzenia kulturalne i warsztaty, które pozwalają gościom poznać lokalną kulturę, muzykę i tańce. To nie tylko rozrywka, ale także sposób na edukację i zrozumienie bogatej historii kraju. Ghana ma wiele obszarów o wyjątkowej przyrodzie, takich jak region Wolty, gdzie można podziwiać dziką zwierzynę oraz rozkoszować się bliskością nieskażonej przyrody. Niektóre hotele są położone w pobliżu tych obszarów i oferują ekoturystykę, która pozwala podróżnym cieszyć się naturą, jednocześnie dbając o jej ochronę. Do takich miejsc należy usytuowany tuż nad brzegiem rzeki Wolty rodzinny hotelik Aylosbay.

Ghana to kraj pełen kontrastów i bogactw, który zapewnia niezapomniane doświadczenia zarówno miłośnikom przyrody, jak i kultury. Od dzikiej przyrody po fascynującą historię, Ghana ma wiele do zaoferowania podróżnym, którzy pragną poznać Afrykę w jej różnorodności i pięknie. Amatorzy przyrody powinni odwiedzić Park Narodowy Mole, gdzie w czasie safari pieszego lub samochodowego można obserwować dziką zwierzynę – słonie, bawoły, antylopy i wiele gatunków ptaków. Możecie też wybrać się do wodospadów Wli, najwyższych w zachodniej Afryce, otoczonych pięknymi lasami deszczowymi. Także cały region Wolty, zarówno jego wyżyny, jak i laguna rzeki, to kraina o nieporównanym uroku. Jeśli macie ochotę na beztroskie plażowanie na niezatłoczonych plażach, wybierzcie Cape Coast i Elminę, gdzie zobaczycie też zamki pamietające czasy niewolnicze, natomiast jeśli chcecie poznać kulturę tego niebanalnego kraju, odwiedźcie Kumasi, stolicę regionu Asante oraz stolicę Akrę. Wykorzystajcie Waszą podróż do Ghany, żeby zobaczyć jak najwięcej z tego fascynującego kraju!