Wiedza
-
Historia
Pierwszymi mieszkańcami wyspy byli Arawakowie, przybyli tu z Ameryki Południowej około 200–400 roku, którzy nadali jej nazwę Iouanalao, czyli Kraina Legwanów. W IX wieku Awarakowie wyparci zostali przez Karibów. Wyspa odkryta została najprawdopodobniej w okolicy 1500 roku przez Krzysztofa Kolumba, a pierwsze próby kolonizacyjne nastąpiły dopiero 100 lat później. Początkowo pozostawała pod panowaniem brytyjskim, jednak w trakcie następnych stuleci kilkunastokrotnie trafiała także pod władze francuskie. Oba te narody w czasie swojego panowania sprowadzały na wyspę niewolników z Afryki. Od 1803 roku kraj wszedł w skład rozległych kolonii brytyjskich. Saint Lucia swoją walkę o niepodległość rozpoczęła w roku 1924, kiedy ówczesna konstytucja zezwoliła na działanie reprezentatywnego rządu. W czasach powojennych kraj dołączył do Federacji Indii Zachodnich, a następnie przyjął status stowarzyszenia z Wielką Brytanią, jednak 22 lutego 1979 roku oficjalnie ogłosił niepodległość jako demokracja parlamentarna.
-
Geografia
Saint Lucia to niewielkie państwo wyspiarskie leżące w rejonie Małych Antyli, wchodzące w skład Wysp Zawietrznych. Wyspa położona jest około 40 kilometrów na południe od Martyniki i około 35 kilometrów na północny wschód od Saint Vincent. Saint Lucia jest wyspą pochodzenia wulkanicznego. Z północy na południe podzielona jest centralnym grzbietem zalesionych gór, z których najwyższym szczytem jest Mount Gimie o wysokości 959 m n.p.m. Na południowym zachodzie wyspy znajdują się dwa najbardziej charakterystyczne wzgórza, przypominające skalne piramidy – Gros Piton oraz Petit Piton o wysokości odpowiednio 798 i 750 m. Znaczna większość ludności wyspy skupiona jest w stolicy – Castries – oraz w mieście Vieux Fort, znajdującym się na południu, w pobliżu głównego lotniska kraju.
Na wyspie wyróżnić można klimat tropikalny z porą suchą trwającą od grudnia do kwietnia i typową porą deszczową od maja do września, niekiedy nawet do października. Średnia temperatura na wyspie wynosi około 27°C, jednak nawet w najchłodniejszych miesiącach nie spada poniżej 20 stopni. Ilość opadów uwarunkowana jest wysokością i ukształtowaniem terenu, na wybrzeżu wynosi ona jedynie 1300 mm, podczas gdy w interiorze wyspy niekiedy jest to wartość nawet trzykrotnie wyższa.
-
Kultura i religia
Prawie 85% mieszkańców wyspy to ludność czarnoskóra – co odzwierciedla także historię niewolnictwa na wyspie – z pozostałą niewielką mniejszością mulatów, ludzi białych lub pochodzenia wschodnioindyjskiego. Głównym używanym językiem jest tu gwara francuska w swojej kreolskiej odmianie kweyol, choć stopniowo wypiera go język angielski posiadający na Saint Lucia status urzędowego.
Główną religią na wyspie jest katolicyzm, choć obecni są tu też wyznawcy protestantyzmu czy odłamu adwentystów dnia siódmego. Jednym z charakterystycznych rytuałów na Saint Lucia są obrzędy po śmierci bliskiej osoby, kiedy w wieczór jej odejścia rodzina i przyjaciele organizują czuwanie. W mniejszych wioskach w uroczystości uczestniczy co najmniej jeden przedstawiciel każdego domostwa. Zmarły zostaje ułożony w najlepszym ubraniu wewnątrz domu, a zgromadzeni żegnają go, pijąc tradycyjny biały rum i mocną kawę oraz śpiewając hymny gospel autorstwa Iry Davisa Sankeya. Na zewnątrz domostwa atmosfera jest dużo bardziej rozrywkowa, a zaproszeni goście tańczą, grają w gry, opowiadają żarty.