Brytyjskie Wyspy Dziewicze

Oficjalnym językiem jest brytyjski angielski, występuje jednak lokalny dialekt kreolski. Mniejszości z Dominikany czy Portoryko posługują się również hiszpańskim.

Brak szczepień bezwzględnie wymaganych. Przed udaniem się na wakacje na Brytyjskie Wyspy Dziewicze zaleca się szczepienia przeciwko polio, błonicy i tężcowi (około 150 zł), durowi brzusznemu (około 230 zł) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (około 250 zł każda dawka szczepionki). Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.

Zwyczajowe napiwki wynoszą pomiędzy 10–20% od ceny usługi lub kwoty na rachunku, jednak czasami są już dodane do serwisu w restauracjach czy hotelach. Napiwki nie są obowiązkowe i powinny odzwierciedlać nasze zadowolenie z usługi.

Brytyjskie Wyspy Dziewicze należą do drogich kierunków i ceny jedzenia również odzwierciedlają ten stan.

Przykładowe ceny:

Posiłek w niedrogiej restauracji – 20 USD
Trzydaniowy posiłek w restauracji średniej klasy – 80 USD
Piwo lokalne 0,5 l w kawiarni – 8 USD
Piwo importowane 0,3 l w kawiarni – 10 USD
Wino średniej klasy – 10 USD
Cappuccino w kawiarni – 5 USD
Coca cola 0,3 l w kawiarni – 2 USD
Woda 1,5 l – 4 USD
Banany 1 kg – 1,5 USD
Pomarańcze 1 kg – 2 USD

• Nazwa Wysp Dziewiczych została nadana przez Krzysztofa Kolumba w 1493 roku na pamiątkę legendy o św. Urszuli i 11 tysiącach dziewic, zamordowanych przez Hunów. Jedna z wysp nosi nazwę Virgin Gorda, czyli „tłusta dziewica”, co miało być przydomkiem św. Urszuli (a może chodzi tylko o kształt wyspy, przypominającej leżącą na boku kobietę?).
  
• Przedrostek „Brytyjskie” dodawany jest w celu odróżnienia od sąsiadujących Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych.
• Wyspy są jednym z najpopularniejszych rajów podatkowych na świecie, a ich dochody z tego tytułu przewyższają wpływy z turystyki.
• Na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych nader często gościli piraci, a jedna z nich – Norman Island – ponoć stała się natchnieniem dla R.L. Stevensona do napisania „Wyspy Skarbów”.
• Będąc na wyspach, możecie odwiedzić bar o oryginalnej nazwie – Soggy (przemoczony) Dollar Bar. Powstała ona, gdy podpływający do baru żeglarze wskakiwali do wody trzymając pieniądze w kostiumach kąpielowych. Płacąc, wyciągali mokre banknoty zza kąpielówek i staników.
• Na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych można znaleźć jedną z najstarszych destylarni rumu na Karaibach, mieszczącą się w 400-letnim kamiennym budynku. Rodzina Callwood wytwarza ten rum od ponad 200 lat.
• Wyspy mają status terytorium zamorskiego Wielkiej Brytanii. Ich mieszkańcy są obywatelami tego kraju, a głową terytorium jest królowa Elżbieta II.
• Długoletnimi mieszkańcami wysp byli przykładowo brytyjski miliarder i założyciel marki Virgin – Richard Branson, legendarny amerykański aktor Morgan Freeman, czy jeden z najbogatszych ludzi świata, współtwórca Google – Larry Page.
• Z racji swojego położenia i klimatu wyspy są popularnym kierunkiem dla żeglarzy przekraczających Ocean Atlantycki lub planujących rejs po Morzu Karaibskim.

Tradycyjna kuchnia wyspiarska to obfite i pikantne posiłki. Typową potrawą są bazujące na mące kukurydzianej i okrze cou-cou, spożywane często z soloną lub gotowaną rybą, a także callaloo – gulasz z dużej ilości zielonych liści z dodatkiem mięsa i okry, występuje też tutaj wiele dań z regionu Karaibów.

Popularnie występuje również roti czyli nadziewane chlebki o indyjskim pochodzeniu. Oczywiście z racji położenia nie brakuje ryb i owoców morza podawanych w najróżniejszym wydaniu, od zupy do dań z grilla. Homary z wyspy Anegada uznawane są za najlepsze na całych Karaibach. Popularną przekąską są pate, podobne do empanady kawałki ciasta wypełnionego mięsnym farszem, a następnie smażone lub pieczone.

Na wyspach nie brakuje egzotycznych owoców – jak jabłko cukrowe, flaszowiec, gujawa, tamaryndowiec, papaja, marakuja czy kokkoloba (sea grape). Najpopularniejszym drinkiem będzie rum, do którego często dodawane są soki z owoców, zaś popularnym zimnym napojem jest lokalnie produkowany słodki maubi.

Pierwszymi mieszkańcami wysp byli przedstawiciele grupy Indian Arawak, którzy przybyli z sąsiednich wysp i lądów Ameryki Południowej. Czas ich osadnictwa datuje się na lata do drugiego stulecia naszej ery, jednak pierwsze ślady obecności człowieka pochodzą nawet z roku 1500 przed naszą erą. Aż do XV wieku Arawakowie zasiedlali wyspy, by następnie ulec przewadze plemion Karibów.

Podczas drugiej ekspedycji Krzysztofa Kolumba w 1493 roku wyspy zostały „odkryte” i otrzymały współczesną nazwę. Od tego momentu aż do połowy XVII wieku wyspy były areną wojen o wpływy pomiędzy europejskimi mocarstwami – dopiero w 1648 roku Holendrzy ustanowili stałe osadnictwo na wyspie Tortola, która jeszcze w tym samym stuleciu dostała się pod rządy brytyjskie. Od tego czasu aż do połowy XIX wieku na wyspach rozwijało się rolnictwo i międzynarodowy handel prawie w całości oparty na trzcinie cukrowej i niewolniczej pracy. Następne lata to okres gospodarczego upadku regionu. W 1917 roku Stany Zjednoczone nabyły sąsiedni archipelag, nazywając go Wyspami Dziewiczymi Stanów Zjednoczonych, i m.in. z tego powodu od 1959 roku obowiązującą walutą jest właśnie dolar amerykański.

Od lat 60. wyspy mają status autonomicznej kolonii. Przełom XX i XXI wieku to imponujący rozwój turystyki i sektora finansów, dzięki czemu wyspy osiągnęły największe PKB w regionie, zatrzymany niestety we wrześniu 2017 roku, kiedy to Huragan Irma uderzył w wyspy powodując ogromne zniszczenia i śmierć wielu obywateli. Odbudowa kraju i powrót do normalności zajął wiele miesięcy i pochłonął ogromne środki finansowe.

Brytyjskie Wyspy Dziewicze (BVI) razem z Wyspami Dziewiczymi Stanów Zjednoczonych (USVI) stanowią archipelag Wysp Dziewiczych, położony na granicy Morza Karaibskiego i Oceanu Atlantyckiego. Większość pagórkowatych i pełnych stromych wzniesień o niedużej wysokości wysp ma pochodzenie wulkaniczne. Najwyższy szczyt wznosi się na wysokość 521 metrów. Na BVI składają się cztery duże wyspy (Tortola, Anegada, Virgin Gorda oraz Jost Van Dyke) i ponad 30 mniejszych oraz kilkadziesiąt malutkich ledwie wystających ponad powierzchnię wody. Kilkadziesiąt z wysepek jest niezamieszkałych, a łączna długość linii brzegowej wynosi zaledwie około 80 kilometrów. Cechą charakterystyczną jest bardzo niewielki zasób naturalnych wód wewnątrz wysp, cieki wodne występują jedynie okresowo, a większość wód pochodzi ze studni czy zbierania deszczówki.

Synkretyczna kultura doskonale odzwierciedla stulecia mieszania się ludzi, wyznań i tradycji – widać tu wpływy afrykańskie, europejskie, amerykańskie i karaibskie. Również w sporcie da się zauważyć ogromny wpływ amerykanizacji – najpopularniejszymi sportami są baseball, koszykówka i football amerykański. Tradycyjne tańce czy muzyka nawiązują do folku i korzystają z prostych instrumentów szarpanych i bębnów. Doskonałymi pamiątkami będą ręcznie wyrabiane biżuteria i ozdoby, obrazy i figurki czy wyroby z gliny. Uwagę zwracają tradycyjne, wielobarwne stroje oddające żywy charakter ludzi i miejsca.

Według oficjalnych danych ponad 90% mieszkańców wyznaje chrześcijaństwo – metodyzm, anglikanizm i katolicyzm. Pozostałe wyznania mają marginalny charakter.