Informacje ogólne
Strefa czasowa
GMT + 12
Stolica
Wellington
Język
W Nowej Zelandii funkcjonują trzy języki urzędowe – angielski, maoryski i nowozelandzki język migowy. Pierwszym językiem Nowej Zelandii był język maoryski, którym posługiwali się już w VIII wieku Maorysi pochodzący ze wschodniej Polinezji. Do końca XVIII wieku był to jedyny język, który funkcjonował na terenie kraju. Co ciekawe, język ten do czasów przedkolonialnych był językiem mówionym i nie posiadał alfabetu (powstał on dopiero w XIX wieku). Obecnie językiem tym posługuje się ok. 165 tys. osób, co stanowi 4% mieszkańców Nowej Zelandii. Językiem angielskim posługuje się 90% ludności Nowej Zelandii.
Waluta
Oficjalną walutą Nowej Zelandii, państw stowarzyszonych – Niue i Wysp Cooka, brytyjskiej kolonii Pitcairn oraz terytoriów zależnych - Tokelau i antarktycznej dependencji Rossa, jest dolar nowozelandzki (NZD lub NZ$). Dolar nowozelandzki został wprowadzony w 1967 roku, zastępując nowozelandzkiego funta. NZD dzieli się na 100 centów. W obiegu są banknoty 5,10, 20 i 100 dolarowe i centy o nominale 2, 10, 20 i 50.
1 PLN = 0,38 NZD
1 EUR = 1,68 NZD
1 USD = 1,54 NZD
1 PLN = 0,38 NZD
1 EUR = 1,68 NZD
1 USD = 1,54 NZD
Powierzchnia
268 680 km2
Populacja
4 393 500
Informacje praktyczne
Informacje wizowe i opłaty lotniskowe
Od 1 października 2019 roku obywatele RP podróżujący do Nowej Zelandii w celach turystycznych, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, są zobowiązani do zarejestrowania się wcześniej w elektronicznym systemie autoryzacji podróży. Oznacza to, że przed wylotem należy wykupić tzw. NZeTA – New Zealand Electronic Travel Authorisation wypełniając specjalny formularza na stronie internetowej www.immigration.govt.nz/nzeta. Dokument jest ważny 2 lata, a koszt jego uzyskania to 23 NZD (lub 17 NZD przy płatności aplikacją przez telefon komórkowy). Wraz z NZeTA należy opłacić International Visitor Conservation and Tourism Levy, czyli opłatę turystyczną w wysokości 35 NZD. Opłata jest automatycznie wliczana w opłatę za NZeTA.
Przy wjeździe do kraju, paszport powinien być ważny jeszcze minimum 3 miesiące od daty planowanego opuszczenia Nowej Zelandii. Na granicy należy przedstawić wypełnioną kartę przylotu (otrzymacie ją w samolocie) oraz powrotny bilet lotniczy. Urzędnik może zapytać o plan podróży oraz ośrodki finansowe (lub kartę kredytową) wystarczające na pobyt w Nowej Zelandii.
Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.
Przy wjeździe do kraju, paszport powinien być ważny jeszcze minimum 3 miesiące od daty planowanego opuszczenia Nowej Zelandii. Na granicy należy przedstawić wypełnioną kartę przylotu (otrzymacie ją w samolocie) oraz powrotny bilet lotniczy. Urzędnik może zapytać o plan podróży oraz ośrodki finansowe (lub kartę kredytową) wystarczające na pobyt w Nowej Zelandii.
Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do kraju, w którym odbywa się impreza turystyczna, oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.
Szczepienia
Od osób podróżujących do Nowej Zelandii nie wymaga się zrobienia szczepień ochronnych. Jak w przypadku niemal każdej podróży zaleca się szczepienie przeciwko błonicy i tężcowi (ok. 90 zł) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (ok. 250 zł), jednak tę decyzję pozostawia się indywidualnej decyzji podróżującego. Na terenie Nowej Zelandii nie występuje malaria. Szczepienia należy wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą. Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.
Napiwki
Zostawienie napiwku za usługę nie jest obligatoryjne i zależy od dobrej woli podróżującego. Przyjęło się, że w dobrych restauracjach pozostawia się 5-10% dopłatę do rachunku w podziękowaniu za dobrą obsługę, taksówkarzowi ok. 10% wartości należności. W hotelach natomiast zwyczajowo wręcza się bagażowemu za pomoc we wniesieniu bagażu 1-2 NZD.
Ceny jedzenia
Koszt jedzenia w Nowej Zelandii jest wyższy niż w Europie. Najdroższe posiłki są w restauracjach hotelowych i lokalach o wysokim standardzie. Za obiad w hotelowej restauracji trzeba zapłacić ok. 30 – 45 NZD, za owoce morza ok. 40 NZD, za desery ok 10-18 NZD. Taniej jest w lokalnych restauracjach, gdzie zestaw lunchowy kosztuje ok. 15-25 NZD. Zakupy warto robić w hipermarketach w dużych miastach, gdyż w małych miejscowościach i małych sklepach ceny mogą być nawet dwa razy wyższe. Do najpopularniejszych marketów w Nowej Zelandii należą sieci New World, Countdown, Foodtown czy Woolwoths. Do najtańszych należy sieć Pak’n’Save. Przykładowe ceny jedzenia: chleb tostowy - 1 NZD, mleko 2 l - 4,5 NZD, makaron ok. 2 NZD, piwo 0,3 l – 2 NZD, woda 1,5 l – 1 – 2,8 NZD.
Jedzenie
Kuchnia Nowej Zelandii to kalejdoskop smaków. Mieszanka wpływów europejskich, smaków azjatyckich, śródziemnomorskich i maoryskich. Zjecie tam zarówno rybę z frytkami jak i paję – pierogi z mięsem. Dużą uwagę przywiązuje się do potraw mięsnych, z czego największą popularnością cieszy się jagnięcina (podawana zazwyczaj z gotowanymi warzywami). Biorąc pod uwagę położenie Nowej Zelandii nie zadziwi fakt, iż spożywa się tam również owoce morza. Ponadto duże ilości sera i wina. Ślinka cieknie na samą myśl o tradycyjnym maoryskim daniu jakim jest Kai – mieszanka trzech mięs: wołowiny, baraniny i kurczaka.
Do każdego dania można zaszczycić się lampką lokalnego wina, gdyż Nowa Zelandia słynie z licznych winnic, zwłaszcza na południu.
Do każdego dania można zaszczycić się lampką lokalnego wina, gdyż Nowa Zelandia słynie z licznych winnic, zwłaszcza na południu.
Ciekawostki
- Nowa Zelandia została odkryta w 1642 roku przez holenderskiego żeglarza Abel Tasmana. Odkrywca nazwał ją Staaten Landt, czyli Ziemią Stanów. Nazwa Nowa Zelandia pojawiła się po raz pierwszy w 1665 roku i pochodzi od prowincji holenderskiej Zeeland.
- Nowa Zelandia jako pierwsza na świecie przyznała kobietom prawo do głosowania. Miało to miejsce w 1893 roku.
- Jedną trzecią powierzchni kraju stanowią parki narodowe.
- Najdłuższa nazwa geograficzna na świecie to nazwa nowozelandzkiego wzgórza Taumatawhakatangihangakoauauotamateapokaiwhenuakitanatahu.
- Najbardziej stromą ulicą świata jest Baldwin Steet w Dunedin. Jej nachylenie sięga 35%.
- Nowa Zelandia nazywana jest przez Maorysów Aotearoa, czyli Kraina Długiego Białego Obłoku.
- W Nowej Zelandii żyje ok. 47 mln owiec, a więc ich liczba jest ok. 10 razy większa niż liczba ludności kraju.
- Zarejestrowanie samochodu trwa ok. 5 minut. W tym celu należy uzupełnić wniosek na poczcie.
- Jeziora Frying Pan jest największym źródłem gorącej wody na świecie. Temperatura wody w jeziorze sięga nawet 200°C!
- Z Nowej Zelandii pochodzi Peter Jackson, który wyreżyserował nagrodzoną Oscarem adaptację powieści Tolkiena, trylogię „Władca Pierścieni”.
- Nowa Zelandia posiada dwa oficjalne hymny narodowe „God Safe the Queen” i „God Defend New Zealand”. Dwa oficjalne hymny ma również Dania i Kanada.
- Najczystsza woda na świecie znajduje się w źródłach Te Waikoropupu, w okolicach Nelson.
- Głową państwa jest królowa Elżbieta II.
- Nad Nową Zelandią znajduje się dziura ozonowa. W związku z tym oddziaływanie promieni słonecznych jest tu nawet 40 % intesywniejsze niż w Europie!
Poznaj szczegóły o kraju Nowa Zelandia
Historia
Do XIII wieku tereny obecnej Nowej Zelandii były niezasiedlone. Przyjmuje się, że pierwsi przybysze dotarli do wybrzeży Wyspy Północnej ok. 1280 roku. Tymi przybyszami byli Maorysi, którzy zawędrowali tu ze wschodniej Polinezji. Według legendy jako pierwszy wyspy Nowej Zelandii odkrył Kupe, który przypłynął z Hawaiki, mitycznej krainy, z której wywodzą się ludy polinezyjskie. Odkryte ziemie nazwał Aotearoa, co oznacza Krainę Długiego Białego Obłoku.
W 1642 roku do wybrzeży Wyspy Południowej przypłynął holenderski podróżnik i odkrywca Abel Tasman. Jego łódź została zaatakowana prze tubylców. W wyniku potyczki zginęło czterech członków wyprawy. Tasman odpłynął rezygnując z dalszego odkrywania wysp, uznając odkryte ziemie za nieprzyjazne i mało atrakcyjne gospodarczo. Musiało minąć sto dwadzieścia siedem lat, by kolejny podróżnik, James Cook zawitał do kraju Maorysów. Miało to miejsce w 1769 roku i tę datę przyjmuje się jako początek kolonizacji Nowej Zelandii.
Początkowo nowo odkryte ziemie osiedlali australijscy poławiacze fok i wielorybów (byli to głównie złodzieje, mordercy zesłani z więzień w Wielkiej Brytanii do Australii), którzy w 1792 roku w pobliżu fiordu Dusky Sound, w południowo zachodniej części Wyspy Południowej, założyli swoją bazę. Ludność tubylcza zaczęła zapadać na przywiezione przez nowych osadników choroby, co doprowadziło do zdziesiątkowania ich liczby. Choroby, bezprawie i złe traktowanie przez kolonizatorów tylko potęgowały konflikty. Zadanie zaprowadzenia porządku przypadło kapitanowi Wiliamowi Hobsonowi, który przybył do Bay of Islands pod koniec stycznia 1840 roku. W ciągu kilku dni naszkicował traktat mający na celu ugodę z Maorysami. Do końca roku dokument podpisało 500 wodzów. „Traktat z Waitangi” składał się z zaledwie trzech artykułów, które czyniły suwerenem wysp brytyjskiego monarchę, dawały wodzom pełne prawa do ziem, lasów i innych bogactw oraz nadawały Maorysom prawa i przywileje obywateli brytyjskich. Według historyków traktat ten dał początek powstaniu Nowej Zelandii.
Ponieważ zapisy traktatu nie były przestrzegane przez kolonizatorów, Maorysi postanowili się zjednoczyć tworząc Kingitanga, czyli Ruch Królewski, z wodzem Taranaki na czele. Od roku 1856 Nowa Zelandia miała własny rząd, w ramach kolonii brytyjskiej, a w 1907 roku uzyskała status dominium.
W 1960 roku Kingitanga przeciwstawili się próby sprzedaży przez osadników ziem w ok. New Plymouth, co doprowadziło do wybuchu wojny. W 1863 roku wybuchł kolejny konflikt zbrojny. W obu przypadkach Maorysi ponieśli klęskę.
W 1947 roku Nowa Zelandia stała się niepodległym państwem.
W 1642 roku do wybrzeży Wyspy Południowej przypłynął holenderski podróżnik i odkrywca Abel Tasman. Jego łódź została zaatakowana prze tubylców. W wyniku potyczki zginęło czterech członków wyprawy. Tasman odpłynął rezygnując z dalszego odkrywania wysp, uznając odkryte ziemie za nieprzyjazne i mało atrakcyjne gospodarczo. Musiało minąć sto dwadzieścia siedem lat, by kolejny podróżnik, James Cook zawitał do kraju Maorysów. Miało to miejsce w 1769 roku i tę datę przyjmuje się jako początek kolonizacji Nowej Zelandii.
Początkowo nowo odkryte ziemie osiedlali australijscy poławiacze fok i wielorybów (byli to głównie złodzieje, mordercy zesłani z więzień w Wielkiej Brytanii do Australii), którzy w 1792 roku w pobliżu fiordu Dusky Sound, w południowo zachodniej części Wyspy Południowej, założyli swoją bazę. Ludność tubylcza zaczęła zapadać na przywiezione przez nowych osadników choroby, co doprowadziło do zdziesiątkowania ich liczby. Choroby, bezprawie i złe traktowanie przez kolonizatorów tylko potęgowały konflikty. Zadanie zaprowadzenia porządku przypadło kapitanowi Wiliamowi Hobsonowi, który przybył do Bay of Islands pod koniec stycznia 1840 roku. W ciągu kilku dni naszkicował traktat mający na celu ugodę z Maorysami. Do końca roku dokument podpisało 500 wodzów. „Traktat z Waitangi” składał się z zaledwie trzech artykułów, które czyniły suwerenem wysp brytyjskiego monarchę, dawały wodzom pełne prawa do ziem, lasów i innych bogactw oraz nadawały Maorysom prawa i przywileje obywateli brytyjskich. Według historyków traktat ten dał początek powstaniu Nowej Zelandii.
Ponieważ zapisy traktatu nie były przestrzegane przez kolonizatorów, Maorysi postanowili się zjednoczyć tworząc Kingitanga, czyli Ruch Królewski, z wodzem Taranaki na czele. Od roku 1856 Nowa Zelandia miała własny rząd, w ramach kolonii brytyjskiej, a w 1907 roku uzyskała status dominium.
W 1960 roku Kingitanga przeciwstawili się próby sprzedaży przez osadników ziem w ok. New Plymouth, co doprowadziło do wybuchu wojny. W 1863 roku wybuchł kolejny konflikt zbrojny. W obu przypadkach Maorysi ponieśli klęskę.
W 1947 roku Nowa Zelandia stała się niepodległym państwem.
Geografia
Nowa Zelandia zwana Krajem Długiej Białej Chmury to państwo wyspiarskie położone na południowo - zachodnim Pacyfiku, składające się z dwóch głównych wysp (Północnej i Południowej), oraz szeregu mniejszych wysp, m.in. Wyspy Stewart i Wysp Chatman. Archipelag Nowej Zelandii położony jest ok. 1600 km od południowo – wschodnich wybrzeży Australii. Jest to najdalej wysunięta na południe część Oceanii.
Nowa Zelandia posiada bardzo gęstą sieć rzeczną. Najdłuższe rzeki to Waikato (434 km) i Clutha (338 km). Wyspy nowozelandzkie to tereny o niezliczonej ilości jezior, największym z nich to jezioro Taupo (616 m²), najgłębsze zaś jezioro Hauroko (463m). Wyspa Południowa to wyspa jezior tektoniczno – lodowcowych, na Północnej natomiast przeważają jeziora tektoniczne i wulkaniczne.
Nowa Zelandia w swojej geologicznej ofercie przygotowała dla świata tereny wyżynne i górskie – zajmują ok. 80 % powierzchni. Niziny stanowią wąski pas nadbrzeża. Najwyższe pasma górskie (Alpy Południowe) znajdują się na Wyspie Południowej, to właśnie tam możemy znaleźć najwyższy szczyt archipelagu – Górę Cooka (3764 m n.p.m.).
Mniej górzysta od Wyspy Południowej jest Wyspa Północna słynąca ze zjawisk wulkanicznych. W jej centrum znajduje się Wyżyna Wulkaniczna z najwyższym szczytem Raupehu (3764 m n.p.m).
Nowa Zelandia posiada bardzo gęstą sieć rzeczną. Najdłuższe rzeki to Waikato (434 km) i Clutha (338 km). Wyspy nowozelandzkie to tereny o niezliczonej ilości jezior, największym z nich to jezioro Taupo (616 m²), najgłębsze zaś jezioro Hauroko (463m). Wyspa Południowa to wyspa jezior tektoniczno – lodowcowych, na Północnej natomiast przeważają jeziora tektoniczne i wulkaniczne.
Nowa Zelandia w swojej geologicznej ofercie przygotowała dla świata tereny wyżynne i górskie – zajmują ok. 80 % powierzchni. Niziny stanowią wąski pas nadbrzeża. Najwyższe pasma górskie (Alpy Południowe) znajdują się na Wyspie Południowej, to właśnie tam możemy znaleźć najwyższy szczyt archipelagu – Górę Cooka (3764 m n.p.m.).
Mniej górzysta od Wyspy Południowej jest Wyspa Północna słynąca ze zjawisk wulkanicznych. W jej centrum znajduje się Wyżyna Wulkaniczna z najwyższym szczytem Raupehu (3764 m n.p.m).
Kultura i Religia
Rdzenną ludnością Nowej Zelandii są Maorysi, jednakże to Europejczycy stanowią zdecydowaną większość (70%), kolejną grupę etniczną stanowią Azjaci.
Chrześcijaństwo to główna religia w Nowej Zelandii, liczną grupę stanowią również anglikanie i katolicy. Z upływem czasu na wyspach pojawiła się nowa religia będąca połączeniem chrześcijaństwa i religii maoryskiej. Tradycyjne wierzenia maoryskie (ratna i rangatu) mają również swoje miejsce na wyspach. Duża część (35%) ludności pozostaje bezwyznaniowa.
Kultura maoryska przeżywa obecnie renesans, tuż po tym jak od końca XVIII do początku XX wieku była marginalizowana. Coraz większą uwagę przykłada się do rdzennej kultury. Otwierane są muzea i galerie sztuki cieszące się dużym zainteresowaniem wśród turystów. W zachowanych maoryskich wioskach wciąż kultywuje się tradycję wykonywania tatuaży na twarzy, tzw. Moko. Kultura maoryska widoczna jest na bramach wjazdowych do domostw Maorysów – znajdują się na nich rzeźbione zdobienia. Taniec Haka to kolejny maoryski akcent widoczny przed każdym meczem piłkarskim, wykonywany przez graczy.
Nowozelandzka kultura to kultura kiwi. Mieszkańcy używają powszechnie tego określenia nie tylko względem owocu, ptaka, ale również każdego mieszkańca. Stawiając zatem stopę na nowozelandzkiej ziemi zamieniacie się w… kiwi.
Solidną część kultury nowozelandzkiej stanowi kuchnia.
Chrześcijaństwo to główna religia w Nowej Zelandii, liczną grupę stanowią również anglikanie i katolicy. Z upływem czasu na wyspach pojawiła się nowa religia będąca połączeniem chrześcijaństwa i religii maoryskiej. Tradycyjne wierzenia maoryskie (ratna i rangatu) mają również swoje miejsce na wyspach. Duża część (35%) ludności pozostaje bezwyznaniowa.
Kultura maoryska przeżywa obecnie renesans, tuż po tym jak od końca XVIII do początku XX wieku była marginalizowana. Coraz większą uwagę przykłada się do rdzennej kultury. Otwierane są muzea i galerie sztuki cieszące się dużym zainteresowaniem wśród turystów. W zachowanych maoryskich wioskach wciąż kultywuje się tradycję wykonywania tatuaży na twarzy, tzw. Moko. Kultura maoryska widoczna jest na bramach wjazdowych do domostw Maorysów – znajdują się na nich rzeźbione zdobienia. Taniec Haka to kolejny maoryski akcent widoczny przed każdym meczem piłkarskim, wykonywany przez graczy.
Nowozelandzka kultura to kultura kiwi. Mieszkańcy używają powszechnie tego określenia nie tylko względem owocu, ptaka, ale również każdego mieszkańca. Stawiając zatem stopę na nowozelandzkiej ziemi zamieniacie się w… kiwi.
Solidną część kultury nowozelandzkiej stanowi kuchnia.
Oferty podróży po Nowej Zelandii
Hotele w Nowej Zelandii
Zobacz inne kraje, które mogą Cię zainteresować
Kiedy jechać do Nowej Zelandii?
POGODA W NOWEJ ZELANDII
Nowa Zelandia to kraj, którego długość z południa na północ wynosi 1700 km, w związku z czym klimat jest zróżnicowany. Północna Wyspa to klimat subtropikalny morski, Wyspa Południowa natomiast to klimat umiarkowany morski. Najcieplejszy okres, czyli lato trwa na tym państwie wyspiarskim od grudnia do lutego, zima natomiast przypada na okres od czerwca do sierpnia, jednakże różnice temperatur między tymi porami roku nie są duże. Wiosenny okres to wrzesień – listopad, a jesienny czas przypada na marzec – maj. Liczne wahania temperatur mają miejsce tylko w górach podczas wiatrów zachodnich.
Bay of Planty, Hawke’s Bay, Nelson i Marlborough to najbardziej nasłonecznione miejsca Nowej Zelandii. Nowa Zelandia w porównaniu z innymi krajami ma bardzo niewielkie zanieczyszczenie powietrza w związku z czym promieniowanie UV jest znacznie silniejsze, zaleca się więc ochronę przed słońcem, zarówno skóry jak i oczu. W Nowej Zelandii przydają się okulary polaryzacyjne.
Nowa Zelandia to kraj, którego długość z południa na północ wynosi 1700 km, w związku z czym klimat jest zróżnicowany. Północna Wyspa to klimat subtropikalny morski, Wyspa Południowa natomiast to klimat umiarkowany morski. Najcieplejszy okres, czyli lato trwa na tym państwie wyspiarskim od grudnia do lutego, zima natomiast przypada na okres od czerwca do sierpnia, jednakże różnice temperatur między tymi porami roku nie są duże. Wiosenny okres to wrzesień – listopad, a jesienny czas przypada na marzec – maj. Liczne wahania temperatur mają miejsce tylko w górach podczas wiatrów zachodnich.
Bay of Planty, Hawke’s Bay, Nelson i Marlborough to najbardziej nasłonecznione miejsca Nowej Zelandii. Nowa Zelandia w porównaniu z innymi krajami ma bardzo niewielkie zanieczyszczenie powietrza w związku z czym promieniowanie UV jest znacznie silniejsze, zaleca się więc ochronę przed słońcem, zarówno skóry jak i oczu. W Nowej Zelandii przydają się okulary polaryzacyjne.
najlepsza dobra przeciętna nie polecamy
Nowa Zelandia – inspiracje podróżnicze
Tropem Hobbitów
Jeśli fascynuje Cię sceneria z ekranizacji powieści Tolkiena „Władca Pierścieni” to wiedz, że nie ma lepszego sposobu na poszukiwanie Hobbitów niż wakacje w Nowej Zelandii. Nie ma na co czekać...
Zobacz więcej Lodowce Nowej Zelandii
Zachwyć się zimnem Alp Południowych! Podróż po Nowej Zelandii zauroczy każdego szerokim wachlarzem krajobrazów. Od licznych jezior, gór, fiordów, po prawie dosłownie mrożące krew w żyłach lodowce. Warto się pospieszyć...
Zobacz więcej Kultura Maorysów
Zostań Maorysem! Rdzenna ludność Nowej Zelandii dotarła do jej brzegów w XII wieku. Ich szeroka kultura i historia wciąż zaskakuje swoją zagadkowością. Częścią wspólną wszystkich Polinezyjczyków była Mana – coś...
Zobacz więcej Fiord Milford Sound
Góry, klify, wodospady, leniwie wygrzewające się na skałach foki – Fiord Mirford Sound – jedna z najpiękniejszych atrakcji Nowej Zelandii. Ten cud natury znajduje się w południowo-zachodniej części Wyspy Południowej...
Zobacz więcej Symbol Nowej Zelandii – Kiwi
Lubisz kiwi? Spędź wakacje w Nowej Zelandii i odkryj na nowo znaczenie tego słowa! W tym państwie wszystko zaczyna się od kiwi i na kiwi kończy! Kiwi to ptak –...
Zobacz więcej Ekstremalne Queenstown
Lubisz ryzyko i dreszczyk emocji? W takim razie wakacje w Nowej Zelandii nie mogą odbyć się bez wizyty w tym mieście! Queenstown – to stolica adrenaliny. Rozkoszuj się do woli...
Zobacz więcej