Jordania

Obywatele RP udający się w podróż do Jordanii mają obowiązek posiadania wizy. Wydawana jest ona na granicy, kosztuje 40 JOD i ważna jest przez miesiąc. Należy mieć ze sobą jordańską walutę – nie jest to problemem, ponieważ na granicy działa kantor wymiany. Paszport powinien być ważny minimum 6 miesięcy od daty zakończenia wyjazdu. W niektórych przypadkach pobierana jest opłata wyjazdowa w wysokości 10 JOD (czasem wliczona jest w cenę biletu lotniczego).

Jeśli planujecie pobyt w Jordanii dłuższy niż 3 dni, możecie przed podróżą rozważyć zakup tzw. Jordan Pass (www.jordanpass.jo). Dzięki temu uzyskacie wizę za darmo oraz wolne wstępy do ponad 40 atrakcji. Koszt Jordan Pass wynosi 70–80 JOD i zmienia się w zależności od tego, ile dni chcecie spędzić w Petrze.

Biuro Podróży nie ponosi odpowiedzialności za nieotrzymanie wizy do krajów w którym odbywa się impreza turystyczna oraz krajów tranzytowych. Zdobycie wizy leży w 100% po stronie uczestników wyjazdu.

Przed wyjazdem do Jordanii nie obowiązują żadne szczepienia ochronne, istnieje jednak ryzyko zakażenia amebą i zatruć pokarmowych, dlatego należy pamiętać o starannym myciu warzyw i owoców. Szczepienia zalecane to błonica i tężec (ok. 90 zł) oraz wirusowe zapalenie wątroby typu B (każda dawka szczepionki ok. 80 zł). Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.

W Jordanii dawanie napiwków – bakszyszu – jest częścią kultury i w wielu przypadkach uważane jest za oczywiste. W niektórych branżach, np. w restauracjach, płaci się pracownikom niższe pensje, oczekując, że braki uzupełnią właśnie napiwkami. Zwyczajowo bakszysz wynosi 10% od wartości usługi. Przyjęte jest też dawanie napiwku lokalnym przewodnikom, np. w Petrze, lub prywatnym kierowcom.

Ceny jedzenia w Jordanii zbliżone są do polskich, lecz na dobrą sprawę jedynie w supermarketach znajdziecie etykietki na produktach. W małych, lokalnych sklepikach o wszystko musicie pytać i na ogół zapłacicie więcej niż mieszkańcy. Koszt skromnego posiłku w niedrogiej restauracji to około 5 JOD, w lepszej około 15 JOD, za piwo zapłacicie 4–5 JOD, za kawę – 2,5 JOD, a za colę 0,5 JOD.

Jeśli lubicie kuchnię bliskowschodnią, w Jordanii będziecie mieć używanie. Krzyżują się tu wpływy kultury tureckiej i arabskiej, toteż zjecie tu potrawy charakterystyczne dla tych krajów. Popularny jest zarówno turecki kebab i chleb pita – Jordańczycy zresztą chleb jedzą w bardzo dużych ilościach i pod różnymi postaciami – jak i arabski falafel oraz harissa, czyli ostra pasta z papryki, z oliwą i czosnkiem. Posiłek zaczyna się od przystawek, mezzeh, na które podać można np. tradycyjny hummus, paszteciki z baraniny, wątróbkę smażoną z cytryną i czosnkiem czy sałatkę z ostrego sera, cebuli i pomidorów. Innym popularnym mezze jest baba ghanoush, pasta z bakłażanów i sezamu, sałatka lubia z pomidorów, cebuli i mięty oraz manakeesh i fatayer – pikantne ciasteczka z tymiankiem i różnymi dodatkami. Jeśli nie jesteście bardzo głodni, zamawiajcie z rozwagą – może okazać się, że po przystawkach nie będziecie mieć miejsca na nic innego!

Na danie główne Jordańczycy często jedzą kibba naja, czyli podawaną na surowo mieloną baraninę z pszenicą, koftę – grillowane kiełbaski lub maqlubbę, ryż ze smażonym mięsem i pomidorami. Bardzo smakowity jest mansaf, pieczone z dodatkiem jogurtu lub kwaśnej śmietany jagnię, posypane prażonymi orzeszkami piniowymi lub migdałami. Ta specjalna potrawa podawana jest najczęściej na specjalne okazje, jak ślub, narodziny dziecka czy wizyta bardzo szanowanego gościa. Warto skosztować też hamamu, czyli pieczonego gołębia, nadziewanego ryżem z przyprawami. Jeśli nie jecie mięsa, polecamy kushari – danie z ryżu, makaronu, smażonej cebuli, ciecierzycy, soczewicy i ostrego sosu pomidorowego.

Jordańskie słodycze są naprawdę słodkie, przygotowywane z miodu, syropów i wody różanej. Wyjątkowo smaczna jest baklawa, czyli ciasto z orzechami i miodem oraz barazak – ciasteczka z pistacjami i sezamem. Do posiłków pije się najczęściej mocną, gorzką kawę oraz bardzo słodką miętową herbatę. Alkohole są wprawdzie dostępne, ale zdecydowanie mało popularne.

• Góra Nebo w Jordanii jest wedle wielu badaczy miejscem pochówku Mojżesza.
• Wadi Kharar, teren nad rzeką Jordan, uważany jest za miejsce, gdzie Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa Chrystusa. W późniejszych latach Jan był więziony w pałacu Mukawir, znajdującym się na południe od Madaba.
• Jeden z Nowych Siedmiu Cudów Świata, miasto Petra, zostało dosłownie wykute w skale 2000 lat temu. O jego istnieniu świat zachodni dowiedział się dopiero w XIX wieku.
• Jordańczycy wierzą, że dzieci nie należy nadmiernie wychwalać i traktowane jest to jako zły omen. Wy natomiast, jeśli zostaniecie zaproszeni do jordańskiego domu, wystrzegajcie się podziwiania przedmiotów należących do gospodarzy – poczują się oni w obowiązku, by Was nim obdarować.
• Morze Martwe lub Słone Jezioro w Jordanii to najniższy punkt na Ziemi, położony ponad 402 m poniżej poziomu morza.
• W Jordanii uprzejmość wymaga trzykrotnego odmówienia posiłku, zanim zasiądzie się do stołu.
• Prawie każdy budynek w Ammanie jest wykonany z kamienia lub betonu, pokrytego cienkimi, białymi płytami z wapienia. Miasto dzięki temu wygląda wyjątkowo pięknie, lecz łatwo się w nim pogubić – nie ma tu żadnych punktów orientacyjnych!
• Stolica Jordanii może być jednym z najstarszych miast na świecie – wykopaliska archeologiczne świadczą, że ludzie żyli tu już w XIII wieku p.n.e.
• Jordania słynie z gościnności, nie tylko w stosunku do turystów (choć hasło „Ahlan wa sahlan!” „Witamy!” słyszeć będziecie na każdym kroku), ale przede wszystkim uchodźców. Położona na targanym konfliktami terenie, przyjęła ogromną liczbę uciekinierów z okolicznych regionów. Liczba uchodźców z Palestyny i z Syrii sięga 3,5 mln osób, co stanowi ponad jedną trzecią ludności.
• Jordania jest jedynym państwem arabskim na Bliskim Wschodzie, które nie posiada własnej ropy naftowej.
• W Jordanii dniem wolnym od pracy jest piątek.
• Jednym z najpopularniejszych drzew są drzewa oliwne, które spotkać można na każdym kroku – od posadzonego przez Jana Pawła II jako znak pokoju na Górze Nebo, do zagajników rosnących na całej północy w Jerash i Umm Qais.
• Narodowym kwiatem jest czarny irys – bardzo rzadki, rosnący jedynie w Wadi Rum i tylko wiosną. Podczas Waszej podróży na pewno zobaczycie wiele hoteli, restauracji, sklepów czy biur nazywających się właśnie Black Iris.
• W Jordanii ogromnym szacunkiem cieszy się Thomas Edward Lawrence. Ten brytyjski archeolog, podróżnik, wojskowy, pisarz i dyplomata pełnił rolę doradcy wojskowego podczas arabskiej rewolty skierowanej przeciwko Imperium Osmańskiemu i wydatnie przyczynił się do zwycięstwa Arabów, dzięki czemu zasłużył sobie na przydomek Lawrence'a z Arabii. Jego wspomnieniowa książka, „Siedem filarów mądrości”, jest do dziś bardzo popularna, a jej tytułem nazwana została jedna z najpiękniejszych formacji skalnych na Wadi Rum.