Wyruszcie na poszukiwanie autentycznego oblicza Wysp Zielonego Przylądka, z dala od komercyjnego Sal! Na Santiago poczujcie pulsujący rytm miasta Praia, zanurzcie się w jej kulturowej mozaice, delektując się lokalnymi smakami i tańcząc w rytm afrykańskiej muzyki. Obierzcie kurs na na Fogo i stawcie czoła spektaklowi natury. Podziwiajcie majestatyczny wulkan Pico do Fogo i odkryjcie surrealistyczne krajobrazy powstałe po ostatniej erupcji. Sao Antao z kolei to kraina malowniczych krajobrazów, wąwozów i majestatycznych gór –przeżyjcie niezapomniane chwile, podążając szlakami trekkingowymi, które prowadzą przez urokliwe wioski i rolnicze tereny. Na koniec, na Sao Vicente poczujcie niepowtarzalny puls miasta Mindelo – kolebki morny, tradycyjnej muzyki wysp i wypocznijcie na piaszczystych plażach.
Od dzikich krajobrazów Santiago i mistycznego Fogo, po kulturalne atrakcje Sao Vicente, malownicze Santo Antao i rajską plażę na Sal – każda z Wysp Zielonego Przylądka oferuje unikalne doświadczenia. Na Santiago zanurzcie się w tradycji i kulturze wysp, spróbujcie wyjątkowych dań kuchni kreolskiej i poznajcie serdeczność miejscowych ludzi. Przenieście się na Fogo i odkryjcie wulkaniczne cuda. Sao Vicente, wyspa artystów, powita Was radosnymi dźwiękami muzyki i artystyczną atmosferą, a Santo Antao zachwyci malowniczymi krajobrazami: wędrujcie po górskich szlakach, odwiedźcie urokliwe wioski i delektujcie się panoramicznymi widokami na ocean. Na koniec zrelaksujcie się na białych piaskach Sal, pływajcie w krystalicznie czystych wodach i cieszcie się słońcem cały dzień.
UTC -1
Praia
538 000
4033 km2
portugalski
Escudo Republiki Zielonego Przylądka (1 escudo = 100 centavos). Banknoty mają nominały 100, 200, 500, 1000, 2000, 2500, 5000 CVE, a monety 100, 200, 500, 1000, 2000, 2500, 5000 CVE.
1 USD – 100 CVE
1 EUR – 110 CVE
1 PLN – 24 CVE
Obywatele polscy podróżujący do Republiki Zielonego Przylądka na okres do 30 dni nie potrzebują wizy, należy jednak zarejestrować się na specjalnej platformie www.ease.gov.cv najpóźniej na 5 dni przed rozpoczęciem podróży, podając wymagane dane z paszportu, planowany okres pobytu (od-do), nr lotu i miejsce pobytu. Wprowadzono jednocześnie obowiązkowy podatek lotniskowy (Airport Security Tax) w wysokości 3400 escudos (ok. 31 Euro), który można opłacić online (do 5 dni przed lotem), przez pośrednika turystycznego lub na lotnisku po przylocie.
Przed wyjazdem na Wyspy Zielonego Przylądka nie obowiązują szczepienia ochronne, warto jednak rozważyć zaszczepienie się przeciw tężcowi, błonicy i polio (ok. 150 zł) oraz żółtaczce pokarmowej (ok. 250 zł każda dawka szczepionki). Ceny szczepień podano zgodnie z aktualnym cennikiem Centrum Szczepień Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II.
Napiwki na Wyspach Zielonego Przylądka nie są wprawdzie obowiązkowe, ale są mile widziane, szczególnie w branży usługowej, jak restauracje, hotele, taksówki, przewodnicy turystyczni itp. Zazwyczaj wynoszą około 10% wartości rachunku w restauracji, ale nie ma ściśle określonych zasad. Warto pamiętać, że Wyspy Zielonego Przylądka są krajem rozwijającym się i zwykle płace w branży usługowej są stosunkowo niskie, dlatego napiwki są często cenną formą wsparcia dla pracowników. Jeśli zdecydujecie się zostawić napiwek, zalecamy wręczenie go gotówką, bezpośrednio osobie, która świadczyła usługę.
Ceny jedzenia na Cape Verde są wyższe niż w Polsce ze względu na to, że jest to wyspiarskie państwo, gdzie wiele produktów musi być importowanych z innych krajów.
Przykładowe ceny:
Woda mineralna 1,5 l – 85 CVE
Piwo lokalne 0,5 l – 200 CVE
Piwo importowane 0,33 l – 150 CVE
Wino 0,7 l – 650 CVE
Kawa – 100 CVE
Coca cola 2 l – 200 CVE
Owoce (pomarańcze) – 250 CVE
Posiłek w lokalnej knajpce – 450 CVE
Posiłek w restauracji – 2300 CVE
Kuchnia na Wyspach Zielonego Przylądka jest bardzo zróżnicowana i opiera się na wielu wpływach kulinarnych, w tym afrykańskich, portugalskich i brazylijskich. Podstawą kuchni wysp jest ryż, fasola, kukurydza i wiele gatunków ryb i owoców morza – zwłaszcza amatorzy tych ostatnich będą usatysfakcjonowani! Jednym z najpopularniejszych tradycyjnych dań jest cachupa, pyszny gulasz, który występuje w dwóch odmianach: cachupa biedaka (gotowana kukurydza, fasola, zioła, maniok, słodki ziemniak) i cachupa bogacza (to samo, ale z kurczakiem i innym mięsem). Inną ciekawą potrawą, na którą możecie się skusić, jest caldo de peixe, zupa rybna, przygotowana z różnych gatunków ryb, ziemniaków i warzyw. Portugalskie wpływy widoczne są w pastel com diablo dentro, daniu z ciasta filo i farszu z mięsa mielonego, cebuli, czosnku i chilli. Z kolei xerem to danie przygotowane z mąki kukurydzianej, zazwyczaj podawane z rybą lub mięsem. Bafa to przekąska z owoców morza lub mięsa, przygotowywana na szybko, jako przystawka lub danie główne, zazwyczaj z piwem, winem lub grogiem. Możecie też skosztować sera koziego z konfiturą z papai, lagosta suada – homara gotowanego w czerwonym sosie, krewetek w winie czosnkowym czy też frango assado – grillowanego kurczaka. Na deser polecamy bolinhos de mandioca com mel – miodowe kulki z manioku.
Jednym z najważniejszych aspektów kultury Wysp Zielonego Przylądka jest grogue, mocny rum wytwarzany z destylowanej trzciny cukrowej, na wyspach Santo Antao i Santiago. Jego odmianą jest ponche (poncz) słodzony skondensowanym mlekiem lub melasą z trzciny cukrowej. Bardzo smaczne wina produkowane na wyspie Fogo można znaleźć w sprzedaży na całym archipelagu, podobnie jak piwo Strela i Strela Ego.
HISTORIA
Prawdopodobnie przed przybyciem Europejczyków wyspy były bezludne. W 1462 roku portugalski żeglarz Diogo Gomes odkrył Wyspę Santiago, a wkrótce potem Portugalia rozpoczęła kolonizację archipelagu. Wyspy Zielonego Przylądka stały się ważnym centrum handlowym, a Portugalia wykorzystywała je jako punkt przesiadkowy w handlu niewolnikami z Afryką i ich wysyłce do Ameryki. W XIX wieku Wyspy Zielonego Przylądka zaczęły odgrywać coraz większą rolę w handlu międzynarodowym, szczególnie dzięki uprawie trzciny cukrowej i winorośli. W wyniku tego wzrostu znaczenia Wysp Zielonego Przylądka w 1951 roku zostały przekształcone w portugalskie prowincje zamorskie. W latach 60. XX wieku Wyspy Zielonego Przylądka stały się areną walki o niepodległość. W 1975 roku Portugalczycy zgodzili się na przekazanie kontroli nad archipelagiem w ręce narodów zamieszkujących Wyspy Zielonego Przylądka, a w dniu 5 lipca tego samego roku Wyspy Zielonego Przylądka uzyskały niepodległość.
Wyspy Zielonego Przylądka to grupa dziesięciu wysp położonych u wybrzeży zachodniej Afryki, w pobliżu równika. Wyspy te tworzą dwa archipelagi: północny Barlavento, który składa się z pięciu wysp: Santo Antao, Sao Vicente, Santa Luzia, Sao Nicolau i Sal oraz południowy Sotavento, który składa się z pięciu wysp: Boa Vista, Maio, Santiago, Fogo i Brava.
Wyspy te są w większości górzyste i pokryte roślinnością suchych tropików. Klimat Wysp Zielonego Przylądka jest tropikalny, z temperaturami utrzymującymi się na wysokim poziomie przez cały rok. Wyspy te mają również bardzo zróżnicowane krajobrazy, od piaszczystych plaż i skalistych wybrzeży, po góry, wulkany i pustynie.
Cabo Verde, czyli Wyspy Zielonego Przylądka, to archipelag, który posiada bogatą i zróżnicowaną kulturę, powstałą z połączenia wpływów portugalskich, afrykańskich i brazylijskich, które współistniały na tej ziemi na przestrzeni wieków.
Jej nieodłączną częścią jest muzyka, a styl muzyczny, znany jako morna, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych na świecie. Morna to romantyczna i melancholijna muzyka, którą często wykonuje się na gitarę lub skrzypce, i której teksty często opowiadają o miłości i tęsknocie. Innymi popularnymi stylami muzycznymi na Cabo Verde są funana, batuku, oraz coladeira. Wyspy Zielonego Przylądka są również znane z ręcznie robionych wyrobów, takich jak tkaniny i biżuteria, które są często sprzedawane na lokalnych targach i w sklepach z rękodziełem.
Większość mieszkańców Wysp Zielonego Przylądka wyznaje chrześcijaństwo, szczególnie katolicyzm, ponadto na wyspach istnieją również mniejszości muzułmańskie i wyznawcy religii tradycyjnych afrykańskich, jak vodun i animizm.
Jednym z największych i najważniejszych wydarzeń kulturalnych na archipelagu jest karnawał, obchodzony na ulicach i placach miast i miasteczek na całych wyspach, z których każda ma własne tradycje i zwyczaje. Karnawał rozpoczyna się w styczniu lub lutym i trwa przez kilka tygodni, kończąc się w ostatni wtorek przed Wielkim Postem. Organizowane są liczne parady uliczne, występy muzyczne, tańce i konkursy, a także prezentacje tradycyjnych strojów i rytuałów.
POGODA NA WYSPACH ZIELONEGO PRZYLĄDKA
Klimat na Wyspach Zielonego Przylądka jest tropikalny, podzwrotnikowy, morski, co oznacza, że temperatury są wysokie przez cały rok, z lekkim zmniejszeniem w okresie zimowym. Najcieplejsze miesiące to sierpień i wrzesień, kiedy to średnie temperatury wynoszą około 27–29°C, a najchłodniejsze to styczeń i luty, kiedy to średnie temperatury wynoszą około 22–23°C oraz wieją silne wiatry, sprzyjające uprawianiu surfingu. Opady są stosunkowo równomiernie rozłożone przez cały rok, z wyjątkiem suchych okresów pomiędzy listopadem a czerwcem, kiedy to są zwykle rzadsze. Krótka pora deszczowa trwa od lipca do września, lecz opady, choć intensywne, nie trwają długo; natomiast wysoka temperatura może dać się we znaki. Noce są tylko odrobinę chłodniejsze od ciepłych dni. Warto pamiętać, że na wyspach podwietrznych (południowych) zawsze jest o 3-5 stopni cieplej niż na zawietrznych (północnych).
Nie polecamy
Przeciętna
Dobra
Najlepsza
Nie potrafisz się zdecydować? Porozmawiaj z kimś, kto już tam był! Skontaktuj się
