Argentyna

Prehistoryczne dzieje Argentyny to osady ludzkie w południowej Patagonii skoncentrowane tysiące lat temu. XVIII wiek przed Chrystusem to okres pierwszych cywilizacji osadzających się w Andach. Pierwsze namacalne dzieje terenów obecnej Argentyny związane są z przybyciem Hiszpanów w 1516 roku. Hiszpanie Ci to kronikarze, którzy wyprawą swą na czele Juana Diaz de Soliz zapoczątkowali hiszpańską ekspansję tych regionów. Wicekrólestwo La Platy zostaje utworzone w 1776 roku na wniosek hiszpańskiego króla. Wojny napoleońskie to okres angielskich najazdów na tereny obecnej Argentyny, w efekcie których powstało Królestwo Hiszpanii. Późniejsze konflikty na arenie międzynarodowej w tym rewolucja francuska i wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych mają wpływ na wybuch rewolucji majowej i w ostateczności powstanie Zjednoczonych Prowincji Ameryki Południowej. Niepodległość ogłoszona w 1816 roku.

Kolejne lata to spory dotyczące m.in. ekonomii państwa. Wojny domowe szargają prowincjami przez 40 lat. Dopiero 10 lat później nastąpiło zjednoczenie kraju. Początek lat 30-stych XIX wieku to ciężkie czasy dla prowincji Buenos Aires, która pozostaje pod dyktatorskimi rządami Juan Manuel de Rosas, który rozpoczyna nieprzyjazną politykę względem rdzennych mieszkańców Patagonii. Kolejne lata i jego dyktatura to początki polityki socjalistycznej, która spowodowała prześladowanie opozycjonistów w wyniku czego dochodzi do kolejnych protestów i walk wewnątrz kraju. Coraz częstsze przypadki dyskryminacji francuskiej ludności spowodowały kolejne konflikty, gdzie przeciwko reżimowi Rosasy staneły bloki wojsk angielskich i francuskich. Kolejne lata i sprzeciwy wobec władcy doprowadziły do bitwy pod Caseros w wyniku, której Juan Manuel de Rosas zostaje zesłany na uchodźctwo. Kolejny władca ustala konstytucję w 1853 roku łącząc zamierzenia liberałów, republikanów i federałów. Pierwszy prezydent Argentyny zostaje wybrany w 1863 roku i jest nim Bartolome Mitre. Następne lata są tylko etapami rozwijającymi kraj. Podejmowane są liczne działania w celu ulepszenia systemu edukacji, linii kolejowych, oraz prawo. Kolejne dziesięciolecia przynoszą Argentynie rozkwit gospodarczy, czemu kraj zawdzięcza w dużej mierze imigracji – 1857-1930 przybywa do tego kraju około 6 mln osób, w dużej mierze Hiszpanów i Włochów. Argentyna staje się poważnym eksporterem wołowiny (połowa światowego eksportu), nabiera rozpędu w handlu produktami roślinnymi i zwierzęcymi.

Wielki, światowy kryzys gospodarczy, utrata przez rządzących kontroli doprowadziły do przejęcia władzy przez armię – 1930 rok – takie zdarzenie miało miejsce po raz pierwszy w Argentynie. W okresie tym w latach 1932-1943 rządy sprawuje luźna koalicja konserwatystów i radykałów. Kolejne lata to wciąż niestabilność w granicach Argentyny. Liczne interwencje armii i przejmowanie władzy osłabiają sytuacje w kraju i rodzą niepokoje społeczne. Grudzień 2001 roku doprowadza do licznych, gwałtownych wystąpień i protestów ludności w Buenos Aires. Kolejne lata doprowadzają do fatalnych wyników – aż ponad 55 % ludności Argentyny żyje poniżej granicy ubóstwa. Doprowadza do tego spadek wartości peso w stosunku do dolara. Pogłębia to niezadowolenie ludności i doprowadza do przyspieszenia wyborów parlamentarnych. Obecnym prezydentem jest Mauricio Marci – po raz pierwszy w historii wybrany w II turze wyborów.

Argentyna to zróżnicowany klimatycznie i geograficznie kraj. Połacie krzew Patagonii wiodące na południu ku Antarktydzie, lasy zwrotnikowe i wiecznie muskane słońcem pustynie na północy, strome atlantyckie wybrzeża na wschodzie. Zaśnieżone wierzchołki Andów na zachodzie. Pod względem powierzchni wynoszącej niemalże 2,8 mln km ² Argentyna uplasowała się na 8 miejscu na świecie. Równikowa rozciągłość tego kraju od zwrotnikowych obszarów po subpolarne wynosi 3600 km. Bezkresna Pampa, od czasu do czasu zaburzona lekkimi wzniesieniami rozciąga się na zachód od Buenos Aires. Potężna Parana i jej dopływy nawadniają Międzyrzecze Argentyńskie i większość Gran Cacho, na zachodzie przeobrażające się w suchą, zieloną pustynie. Prowincje północnego zachodu to kraina kanionów miejscami przypominająca Grand Kanyon – w nieco mniejszej postaci. Południe kraju to przepiękna, rozległa Patagonia z jeziorami, połaciami trawy, lodowcami i długą linią brzegową. Południe kraju oblewane Oceanem Atlantyckim to zajmowany wspólnie z Chile Archipelag Ziemi Ognistej. Klimat Argentyny zależy od szerokości geograficznej. Klimat umiarkowany, ciepły, lub wilgotny panuje niemalże przez cały rok w Buenos Aires i pampie. Duża wilgotność powietrza, upalne lata i ciepłe zimy są na obszarze Międzyrzecza Argentyńskiego. Północno-zachodnia Argentyna charakteryzuje się upalnymi i wilgotnymi latami, oraz cuchymi i ciepłymi zimami. Wysokogórskie noce są zawsze zimne, bywają nawet mroźne. Patagonia to rejon, w którym opady nie są częstym zjawiskiem. Wilgotne niże przesuwają się na wschód przez poniższe fragmenty Andów zasilając jeziora, rzeki, oraz Lądolód Patagoński opadami. Patagonia na północy latem jest umiarkowanie ciepła, na południu zimna. Najbardziej charakterystyczną i nieco męczącą cechą klimatu Patagonii jest nieustający wiatr. Flora i fauna Argentyny ze względu na zróżnicowanie terenów i stref klimatycznych są barwne i prezentują szeroką gamę gatunków. Palmy, paprocie drzewiaste, ostrokrzew paragwajski, kaktusy, akacje, czy mimozy to tylko jedne z nielicznych gatunków roślin jakie można tam spotkać. W argentyńskich lasach spotkać można małpy szerokonose, jeżozwierze, mrówkojady, wydry, nutrie, czy pancerniki. Do największych przedstawicieli gadów zaliczane są kajmany. Na uwagę zasługują barwne papugi, tukany, pelikany i strusie nandu. Najbardziej charakterystyczne dla Argentyny są kolibry i kondory królewskie. Do rzadszych gatunków zwierząt należą jaguary, tapiry i oceloty.

Argentyńczycy to radośni i zazwyczaj bezproblemowi ludzie. Etykieta nakazuje im radośnie całować się na powitanie, rozprawiać o pogodzie, dając przerywniki w postaci śmiechu, jest to zwykle gromki śmiech, którego powodem jest… np. brak powodu. Choć większość Argentyńczyków to „mieszczuchy” kultywują romantyzm – gauczów – legendarnych jeźdźców z Pampy. Związaną z nimi kurtuazję, wielkoduszność i szczodrość. Gości częstuje się yerba mate. Główną rolę sprawuje wtedy gospodarz. Przekazując yerba mate, pite przez wszystkich z jednego naczynia o tej samej nazwie należy utrzymywać kontakt wzrokowy z osobą, której ów napój przekazujemy.
Jeśli mowa o Argentynie i kulturze nie sposób rzecz jasna nie wspomnieć o tangu, w końcu Argentyna to jego stolica. Aż trudno uwierzyć, że tango było kiedyś tańcem tylko dla biednych ludzi. Wyższe sfery w żadnym, najmniejszym nawet stopniu nie były nim zainteresowane. Mało tego, tango było wręcz zakazane wśród zamożnych ludzi. Jak jest dzisiaj wiadomo – potęga tanecznego świata. Będąc świadkiem „uprawiania” tanga, jeśli nie mamy zamiaru wypróbować na własnej skórze odradza się łapanie kontaktu wzrokowego z mężczyznami – jest to bowiem zaproszenie do tańca.
Kultura i sztuka zakorzeniona jest w europejskiej tradycji. Do jej ukształtowania na tych terenach przyczynili się liczni emigranci ze „Starego Świata”. Elementy te można dostrzec zarówno w rzemiośle, literaturze, czy muzyce jak i w popularnych sportach takich jak piłka nożna, czy polo.
Przeważającą religią jest katolicyzm - kościół pozostaje ostoją konserwatyzmu. Istnieją inne religie, na równych prawach, jednakże prezydentem Argentyny może zostać jedynie chrześcijanin. Odbiegające od doktryny są powszechne, ludowe wierzenia, np. spirytualizm i kult zmarłych.