Medellin

Jeszcze niedawno Medellin „cieszyło się” wątpliwą sławą jednego z najniebezpieczniejszych miast na świecie – działający tu kartel narkotykowy, z osławionym Pablo Escobarem na czele, był przyczyną utrzymującego się tutaj nieprawdopodobnego wręcz poziomu przestępczości. Dziś sytuacja jest diametralnie odmienna: Medellin w pełni zasługuje na nadaną mu niegdyś romantyczną nazwę „miasta kwiatów”, a dawne dzielnice biedy, do których dotrzeć można kolejkami linowymi, stały się atrakcją turystyczną. Ta zaskakująca zmiana nastąpiła u progu XXI wieku, kiedy to władze miejskie wprowadzać zaczęły program adekwatnie nazwany „Medellin – od strachu do nadziei”. Okazał się on bardzo skuteczny – każdego roku przyjeżdża tu coraz więcej turystów, na których czekają najrozmaitsze pokusy i przyjemności – od wspaniałych krajobrazów po doskonałe muzea i wyśmienitą kuchnię.

Podczas odkrywania Medellín obowiązkowym punktem programu jest wizyta na Plaza Botero, gdzie swe obłe wdzięki dumnie prezentują figury wyrzeźbione przez Francisco Botero, najsłynniejszego kolumbijskiego artystę. Koniecznie odwiedzić należy też Comuna 13 – niegdyś najniebezpieczniejszą część miasta, która dziś słynie ze wspaniałych murali, przejechać się kolejką linową bądź ruchomymi schodami, wziąć udział w którymś z niezliczonych festiwali ulicznych. To też miejsce, gdzie spotkać się można ze społecznością Paisas, czyli potomkami pierwszych europejskich osadników, słynącą z ogromnej otwartości i przyjaznego nastawienia do turystów. Ogromną zaletą Medellin jest też ciepły, łagodny klimat, któremu zawdzięcza on poetycką nazwę „miasta wiecznej wiosny”.

Dlaczego warto odwiedzić Medellin?

Medellin – miasto Escobara, kokainy i Fernanda Botegi, do niedawna jedno z najniebezpieczniejszych miejsc na świecie, dziś centrum nowoczesnej urbanistyki i symbol zmian społecznych w Ameryce Południowej. Tym, którzy Kolumbię znają tylko z serialu „Narcos”, może wydawać się nieprawdopodobne, jak dużą przemianę przeszło to miasto, współczesne Medellin ma bowiem do zaoferowania podróżnym znacznie więcej niż historię wojen narkotykowych. Druga największa aglomeracja Kolumbii i stolica prowincji Antioquia, już od początku swojego istnienia była ważnym ośrodkiem handlowym i centrum przemysłowym kraju. Po niespokojnych latach, gdy kartel Escobara i uliczne bojówki siały terror wśród mieszkańców, Medellin w końcu odzyskuje swój dawny charakter. Mimo iż biedniejsze dzielnice wciąż są domem dla większości ludności, to dziś ich mieszkańcy są już wolni od ulicznej przemocy, która dawniej definiowała ich życie. Przyczyniły się do tego głównie operację rządowe, które skutecznie pozwoliły zwalczyć przestępczość zorganizowaną. Współczesne barrios populares, czyli ubogie dzielnice, to tętniące życiem i kolorami centra sztuki ulicznej. Poruszanie się po tych wysoko położonych terenach ułatwia Metrocable, kolejka liniowa, której trasa prowadzi aż do centrum miasta. Z okien jadącej gondoli można zobaczyć, jak bardzo zróżnicowany jest krajobraz Medellin. Niewielkie domy, w dzielnicach takich jak Santo Domingo czy Communa 13, z czasem zamieniają się na nowoczesne budowle i luksusowe centra handlowe. Prawdziwe Medellin tworzą jednak jego mieszkańcy, którzy ukształtowali jego unikalną historię, a dziś każdego dnia walczą, by „odzyskać” swoje miasto. Tam, gdzie niegdyś było słychać strzały, dziś rozbrzmiewa głośna muzyka, niebezpieczne kiedyś dzielnice wypełnione są kolorowymi graffiti i gwarem rozmów. Bez względu więc na to, czy wybieracie Kolumbię zainspirowani netfliksowym „Narcos”, czy chcecie odkrywać bogactwo kulturowe Ameryki Południowej, Medellin jest obowiązkowym punktem na planie każdej podróży do Kolumbii.

Atrakcje, zabytki w Medellin – przewodnik wakacyjny

Kolejki gondolowe

Metrocable, czyli system kolejek gondolowych, od czasu swojego powstania stał się już jednym z symboli Medellin. Dla turystów kolejki są wygodnym sposobem na podziwianie miasta, dla mieszkańców jest to jednak realne ułatwienie codziennego życia. Trudno bowiem poruszać się wśród krętych i stromych uliczek barrios populares innymi środkami transportu, a takie utrudnienia przez lata skazywały mieszkańców uboższych dzielnic na wykluczenie społeczne i brak dostępu do podstawowych usług publicznych. Inicjatywa stworzenia kolejek powstała w 2004 roku, zaś sukces projektu zapoczątkował kolejne zmiany, które mają walczyć z wykluczeniem aglomeracyjnym.

Parque Lleras

Miejsce to jest centrum życia nocnego w samym sercu ekskluzywnej dzielnicy El Poblado. Różnorodność lokali w okolicy sprawi, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie, można tu poczuć prawdziwe nocne życie Kolumbii. Największą zaletą tej dzielnicy jest przede wszystkim bezpieczeństwo. W położonym w biznesowym centrum Medellin Parque Lleras w ciągu dnia można głównie spotkać ulicznych sklepikarzy i malarzy sprzedających obrazy, wieczorem okolica robi się już o wiele bardziej zatłoczona. Spośród licznych lokali warto wybrać bar położony na dachu hotelu Charlee, z którego rozpościera się wspaniały widok na całe miasto.

Comuna 13

Historia tej dzielnicy jest szczególnie związana z jej położeniem – położona wysoko na wzgórzach część miasta została przekształcona na osiedla mieszkalne z byłych pól uprawnych, jednak taka lokalizacja niestety od początku sprzyjała powstawaniu nierówności społecznych, co jednocześnie oznaczało wzmożoną działalność organizacji przestępczych i komunistycznych bojówek. Ciągła walka o wpływy sprawiła, że życie mieszkańców zostało trwale zdefiniowane przez bezwzględną, uliczną przemoc. Przez ostatnie lata sytuacja ulega stopniowej poprawie. Bogata sztuka uliczna, która rozkwitła, gdy ustał terror ulicznych gangów, zaczęła przyciągać coraz więcej turystów. Mimo iż wciąż Communa 13 zmaga się z wieloma problemami, jest już zupełnie innym miejscem niż kiedyś. Droga na te najwyższe wzgórza Medellin jest już także znacznie łatwiejsza niż kiedyś – prowadzą na nią ruchome schody, dzięki którym na najwyżej położone ulice można dotrzeć w 5 minut. Dzielnica jest jednym z żywych symboli transformacji społecznych w mieście.

Wycieczki śladami Pablo Escobara

Mimo że historia kartelu z Medellin i Escobara u większości mieszkańców wciąż budzi negatywne emocje, nie można ukryć, że jest to ważny powód, dlaczego turyści z Europy, którzy nie doświadczyli skutków wojen narkotykowych, wybierają ten kraj na podróż. Postać Escobara dopiero teraz więc, po latach terroru i niszczenia wizerunku kraju, przynosi Kolumbii prawdziwe korzyści; sama narkoturystyka budzi jednak wiele moralnych wątpliwości, jako że trudno uznać za etyczne odwiedzanie miejsc związanych z osobą winną śmierci tysięcy niewinnych osób. Dla mieszkańców miejsca takie jak grób Pabla czy budynek, na którym został zastrzelony to wciąż symbol niespokojnych lat 90. i okrucieństwa tamtego czasu. Główna atrakcja turystyczna związana z Pablem to Hacienda Napoles, dawna rezydencja barona narkotykowego, która dziś działa jako zoo i park rozrywki, o łącznej powierzchni 1600 ha. Żyje tu największe poza Afryką stado hipopotamów, a maskotką parku jest słynna hipopotamica Vanessa, obecni mieszkańcy Haciendy to także lwy i jaguary. W miejsce dawnej posiadłości barona narkotykowego powstało także kilka hoteli. Przez długi czas cały obiekt pozostawał opuszczony, a dzikie zwierzęta rozprzestrzeniły się po kraju. Kolumbijski rząd zdecydował, by odbudować miejsce tak, by nie podkreślać tego, kto był jego dawnym właścicielem. Nie znajdziecie tu więc wielu pamiątek związanych z Pablem, zobaczyć można zaledwie kilka obiektów z kolekcji jego zabytkowych aut. Tak jak inne miejsca związane z działalnością kartelu, Hacienda Napoles jest miejscem, które przeszło transformację i zmieniło swój charakter. Potencjalny problem, jakim mogły być opuszczone stada dzikich zwierząt, niegdyś nielegalnie sprowadzone przez Escobara, Kolumbia przekształciła w swoją zaletę, która dziś do Medellin przyciąga kolejnych turystów.

Czy Medellin jest bezpieczne?

Medellin, kiedyś uważane za najniebezpieczniejsze miasto na świecie, dziś jest już jednym z bezpieczniejszych ośrodków miejskich w Ameryce Południowej. Miasto wciąż stoi przed wieloma wyzwaniami, a pełne odbudowanie wizerunku zajmie z pewnością jeszcze wiele lat, jednak poza oczywistymi środkami bezpieczeństwa, jak w każdym dużym mieście, nie jest konieczne, by ograniczać się w trakcie zwiedzania.