Tepoztlan

Tepoztlan, położone zaledwie 80 kilometrów od tętniącego życiem Mexico City, u podnóża majestatycznych gór Sierra de Tepoztlan, nie bez powodu uznawane jest za jedno z Pueblos Magicos – „Magicznych Miasteczek” Meksyku. Dlaczego? Według legend to tutaj urodził się Quetzalcoatl – pierzasty wąż, bóg wiedzy, światła i odrodzenia w mitologii Azteków. Region był ważnym ośrodkiem kultu religijnego jeszcze przed podbojem hiszpańskim, a ślady tej przeszłości wciąż są tu żywe – wystarczy spojrzeć na dominujące nad doliną ruiny piramidy Tepozteco: wzniesiona przez cywilizację Tepanec, służyła jako miejsce ofiarne i punkt kontaktu z bogami. Choć droga na szczyt góry, gdzie się znajduje, jest wymagająca, widoki wynagradzają każdy krok. Wędrówka trwa około godziny, a na górze czeka na Was nie tylko starożytna świątynia, ale też spektakularny widok na całą dolinę. Natomiast spacerując brukowanymi uliczkami miasteczka, poczujecie wyjątkowy klimat tego miejsca, ciesząc oczy kolorowymi muralami i kolonialną architekturą. Koniecznie odwiedźcie klasztor dominikanów z XVI wieku, wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, nie możecie też pominąć słynnego targu – to serce Tepoztlanu, które w każdą środę i weekend zamienia się w prawdziwy festiwal kolorów i smaków – znajdziecie tu lokalne rzemiosło, tradycyjne amulety i kadzidła, a przede wszystkim – smakowite nieves, czyli domowe lody o najróżniejszych smakach, od mango z chili po… mezcal. To kulinarna podróż, której warto się poddać bez oporu.

Tepoztlan ma także inne, mistyczne oblicze – od lat 60. XX wieku miejsce to przyciąga artystów, uzdrowicieli, hippisów i wszystkich tych, którzy poszukują odskoczni od wielkomiejskiego zgiełku. Dziś znajdziecie tu dziesiątki centrów medytacyjnych, jogi, rytuałów temazcal (tradycyjna meksykańska sauna) oraz warsztatów z zakresu rozwoju duchowego. Charakterystyczne dla Tepoztlan są również lokalne festiwale: jeśli macie okazję odwiedzić miasteczko pod koniec lutego lub na początku marca, traficie na karnawał – jeden z najbarwniejszych w całym Meksyku. Ulice wypełniają się wówczas dźwiękami bębnów, tańcami i ludźmi w tradycyjnych strojach chinelos, które w satyryczny sposób nawiązują do hiszpańskich kolonizatorów.