Nikko

Nikko, położone w prefekturze Tochigi, to miasto o niezwykłym znaczeniu historycznym i kulturowym, otoczone malowniczymi krajobrazami. Jego główną atrakcją jest kompleks świątyń i sanktuariów, w tym słynne sanktuarium Nikko Tosho-gu, poświęcone Tokugawie Ieyasu, założycielowi szogunatu Tokugawa. Miejsce to, wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, przyciąga rocznie tysiące turystów z całego świata. Oprócz bogactwa historycznego, Nikko oferuje również niezwykłe atrakcje przyrodnicze, takie jak jezioro Chuzenji i wodospad Kegon, szczególnie urokliwe w sezonie jesiennym. Miasto jest także położone na terenie Parku Narodowego Nikko, w którym miłośnicy przyrody mogą podziwiać różnorodną faunę i florę, a także korzystać z licznych szlaków turystycznych i gorących źródeł. Każdego roku w Nikko odbywają się liczne festiwale, w tym tradycyjnego łucznictwa konnego Yabusame, w trakcie którego uczestnicy noszą tradycyjne samurajskie stroje. Miejsce to oferuje również autentyczne doświadczenia kulinarne, umożliwiając gościom spróbowanie lokalnych specjałów.

Zwiedzanie Nikko – co warto zobaczyć?

Spacerując uliczkami Nikko, można poczuć, jak tradycja przenika każdy zakątek, a duch dawnej Japonii jest wszechobecny. Świątynie i sanktuaria, wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, ukryte w gęstwinie drzew, promieniują urokiem. Kolorowe rzeźby i starannie zdobione budynki sprawiają, że każdy krok w tym mieście to podróż w czasie. Wodospady, rzeki i jeziora dodają miastu naturalnego piękna, tworząc idealne tło dla refleksji i kontemplacji. Festiwale i lokalne tradycje, barwne stroje i rytualne tańce, wprowadzają odwiedzających w klimat dawnych czasów.

Pogoda w Nikko – kiedy jechać na wczasy?

W zasadzie Nikko odwiedzać można cały rok. Wiosna, od marca do maja, to czas, kiedy kwitną wiśnie, co jest jednym z najpiękniejszych widowisk w Japonii, a temperatury są umiarkowane i przyjemne. Warto jednak pamiętać, że ten okres jest popularny wśród turystów, więc można spodziewać się większych tłumów. Lato, od czerwca do sierpnia, jest ciepłe i wilgotne, co może być nieco uciążliwe, jest to jednak dobry czas na eksplorację przyrody, wędrówki po górach i odwiedzanie wodospadów. W lipcu i sierpniu organizowane są liczne festiwale, które mogą dodać dodatkowego uroku wizycie. Za najlepszy czas na odwiedzenie Nikko często uważana jest jesień, od września do listopada. Liście zmieniają kolor na intensywne odcienie czerwieni, pomarańczu i złota, co tworzy niesamowite widoki. Temperatury są niższe, ale nadal przyjemne, a turystów jest mniej niż wiosną. Z kolei zima, od grudnia do lutego, jest zimna i śnieżna, co nadaje miastu magicznego, spokojnego uroku. Jest to dobry czas na odwiedzenie gorących źródeł (onsenów) i cieszenie się zimowymi krajobrazami. Chociaż niektóre atrakcje mogą być mniej dostępne z powodu śniegu, Nikko w zimowej scenerii jest wyjątkowym doświadczeniem.

Atrakcje, zabytki w Nikko – przewodnik wakacyjny

Świątynia Tosho-gu

Tosho-gu została założona w 1617 roku jako mauzoleum Tokugawy Ieyasu, założyciela szogunatu Tokugawa, który rządził Japonią przez ponad 250 lat. Ieyasu zmarł w 1616 roku, a jego wnuk, Tokugawa Iemitsu, znacząco rozbudował świątynię w latach 1634–1636, przekształcając ją w jeden z najwspanialszych kompleksów architektonicznych w Japonii. Tosho-gu jest znana ze swojej ozdobnej architektury, która łączy elementy stylów buddyjskich i shinto. Charakterystyczne obiekty świątyni to Yomeimon (Brama Słoneczna), znana także jako Brama Świateł, główna brama prowadząca do kompleksu, ozdobiona setkami misternie rzeźbionych figur i detali, reprezentujących mityczne stworzenia, rośliny i inne motywy oraz Karamon (Chińska Brama), prowadząca do głównego pawilonu, zdobiona złotem i skomplikowanymi rzeźbami. Na uwagę zasługuje też pięciopiętrowa pagoda, wysoka na 36 metrów, pierwotnie zbudowana w 1650 roku, a następnie odbudowana w 1818 roku po pożarze. Każde piętro symbolizuje jeden z pięciu żywiołów: ziemię, wodę, ogień, wiatr i niebo. Ciekawym obiektem są też święte stajnie, miejsce, gdzie przechowywany jest biały koń będący symbolem ochrony świątyni, natomiast na ścianach stajni znajdują się słynne rzeźby Trzech Mądrych Małp, które zakrywają oczy, uszy i usta, symbolizując filozofię „nie widzę zła, nie słyszę zła, nie mówię zła”. Świątynia Tosho-gu jest zarówno miejscem kultu religijnego, jak i ważnym symbolem historycznym i kulturowym Japonii. Jest częścią kompleksu świątynnego Nikko, który został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1999 roku.

Świątynia Rinno-ji

Świątynia Rinno-ji, jedna z najważniejszych i najstarszych świątyń buddyjskich w Nikko, została założona w VIII wieku przez mnicha Shodo Shonina, który odegrał kluczową rolę w propagowaniu buddyzmu w regionie Tohoku. Świątynia była wielokrotnie rozbudowywana i remontowana, stając się jednym z najważniejszych ośrodków religijnych w Japonii. Centralnym budynkiem w kompleksie świątynnym jest Sanbutsudo, czyli Sala Trzech Buddów. Wewnątrz znajdują się trzy ogromne, pozłacane posągi: Amida Nyorai (Amitabha Buddha), boga nieskończonego światła i życia; Senju Kannon (Kannon o Tysiącu Ramion), bogini miłosierdzia posiadającej tysiąc rąk symbolizujących pomoc i opiekę, oraz Bato Kannon (Kannon o Głowie Konia), rzadki wizerunek Kannon, czczonej jako opiekunka rolnictwa i zwierząt gospodarskich. W pobliżu głównej sali świątyni znajduje się Shoyo-en, tradycyjny japoński ogród, szczególnie piękny jesienią, kiedy klony zmieniają kolor na intensywnie czerwony i pomarańczowy. W ogrodzie mieszczą się stawy, mostki i kamienne latarnie, tworząc spokojną i harmonijną atmosferę. Innym ważnym elementem kompleksu jest Hozomon, Brama Skarbca, imponująca brama prowadząca do głównego kompleksu świątynnego, zbudowana w tradycyjnym stylu i ozdobiona pięknymi rzeźbami oraz malowidłami.

Most Shinkyo

Most Shinkyo, znany także jako Święty Most, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych zabytków w Nikko. Ma długą i bogatą historię, sięgającą VIII wieku. Legenda głosi, że mnich Shodo Shonin, założyciel świątyń w Nikko, podczas swojej podróży został zatrzymany przez wzburzoną rzekę Daiya, jednak bóg Jinja-Daiou wysłał dwa gigantyczne węże, które zamieniły się w most, pozwalając mnichowi i jego uczniom na przekroczenie rzeki. Most, który można podziwiać dziś, został zbudowany w 1636 roku na polecenie trzeciego szoguna Tokugawa, Tokugawa Iemitsu. Shinkyo jest przykładem tradycyjnej japońskiej architektury, ma długość 28 metrów i szerokość 7,4 metra, wisi na wysokości około 10 metrów nad rzeką Daiya i jest wykonany głównie z drewna, ale wzmocniony metalowymi elementami, co zapewnia mu trwałość i stabilność. Intensywnie czerwony kolor mostu kontrastuje z zielenią otaczających go lasów i błękitem rzeki, tworząc spektakularny widok. Shinkyo ma znaczenie nie tylko jako zabytek architektury, ale także jako obiekt religijny – jest częścią kompleksu świątynnego Futarasan-jinja.

Futarasan-jinja

Futarasan-jinja, założona w 767 roku przez mnicha Shodo Shonina, jest częścią wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO kompleksu świątynnego w Nikko i poświęcona trzem świętym górom: Nantai, Nyoho i Taro. Świątynia składa się z kilku budynków, które łączą tradycyjną japońską architekturę z naturalnym pięknem otaczającego krajobrazu. Honden (Główna Sala) jest najważniejszym budynkiem, w którym znajdują się główne bóstwa. Jej architektura jest skromna, ale elegancka, z pięknymi drewnianymi detalami i tradycyjnym dachem. Haiden (Sala Modlitw) jest miejscem, gdzie wierni przychodzą, aby składać ofiary i modlić się do bóstw. Shinkyo (Święty Most), choć często kojarzony z kompleksem świątyń Tosho-gu, jest formalnie częścią Futarasan-jinja. Okumiya (Wewnętrzna Świątynia) znajduje się na szczycie góry Nantai, jednym z trzech świętych szczytów. Futarasan-jinja jest świątynią shinto, a jej główne bóstwa to Okuninushi (bóg rolnictwa, biznesu i medycyny), Tagorihime (opiekunka natury i gór) i Ajisukitakahikone (bóg wojny i wojskowości).

Wyjątkowe miejsca w Nikko

Park Narodowy Nikko

Park Narodowy Nikko jest jednym z najbardziej malowniczych i historycznie bogatych parków narodowych kraju, a założony został w 1934 roku i zajmuje obszar około 1400 km², obejmując różnorodne formacje geologiczne, góry, lasy, rzeki i jeziora. Jego centralną część stanowią trzy święte góry Nantai, Nyoho i Taro, nie tylko istotne przyrodniczo, ale także mające głębokie znaczenie duchowe w japońskiej tradycji shinto i buddyzmie. Jedną z najważniejszych atrakcji jest kompleks świątyń i sanktuariów, w tym słynne Tosho-gu, Rinno-ji i Futarasan-jinja. Położone na wysokości 1269 m n.p.m. Jezioro Chuzenji jest inną popularną atrakcją parku. To wulkaniczne jezioro oferuje piękne widoki i jest znanym miejscem rekreacyjnym, szczególnie latem, kiedy można tutaj uprawiać różne sporty wodne, jak wędkowanie czy rejsy łódkami. W okolicy jeziora znajduje się również wiele szlaków turystycznych, prowadzących przez malownicze krajobrazy. Warto odwiedzić też Wodospady Kegon, spadające z wysokości 97 metrów, jedne z najwyższych i najpiękniejszych w Japonii. Park jest również popularnym miejscem do aktywnego wypoczynku na łonie natury – można tutaj uprawiać trekking, wspinaczkę, spacerować po szlakach oraz obserwować dziką faunę i florę.

Edo Wonderland

Edo Wonderland, znane również jako Nikko Edo Mura, to tematyczny park rozrywki, który przenosi odwiedzających w podróż w czasie do okresu Edo, trwającego od 1603 do 1868 roku. Park zapewnia autentyczne doświadczenie życia i codziennej kultury z tego okresu, łącząc rekonstrukcje historycznych budynków, kostiumy z epoki, tradycyjne przedstawienia teatralne i różnorodne atrakcje. Edo Wonderland zostało otwarte w 1986 roku i stara się jak najwierniej oddać atmosferę tamtego okresu, od architektury po ubiór i sposób życia ludzi. Odwiedzający mogą tu zobaczyć różne aspekty życia codziennego, rzemieślników w ich warsztatach, teatr kabuki i przedstawienia ninja oraz samurajów. Park posiada wiele rekonstruowanych uliczek, sklepów, domów mieszkalnych, tawern i innych typowych budynków z okresu Edo. Można tu uczestniczyć w warsztatach rzemieślniczych, jak tworzenie rzeźb z drewna, malowanie lalek kokeshi czy ceramiki. To doskonała okazja do nauki tradycyjnych japońskich rzemiosł i sztuk. Park oferuje też liczne przedstawienia teatralne, w tym tradycyjne teatry kabuki, w których aktorzy w tradycyjnych kostiumach i makijażu wykonują klasyczne sceny, ponadto odbywają się przedstawienia z udziałem samurajów, ninja i gejsz. Odwiedzający mają również możliwość wypożyczenia tradycyjnych kostiumów z epoki Edo.

Gorące źródła Yumoto Onsen

Yumoto Onsen to tradycyjny kurort z gorącymi źródłami, położony w górskiej części Nikko. Jego historia sięga ponad tysiąca lat wstecz, kiedy to źródła odkrył buddyjski mnich. Yumoto Onsen słynie z różnych typów wód mineralnych, w tym tych zawierających siarkę, uznawaną za korzystną dla zdrowia skóry i ogólnego samopoczucia. Kąpiele w tych wodach są nie tylko relaksujące, ale również mają właściwości lecznicze. Oprócz samych kąpieli, Yumoto Onsen oferuje także tradycyjne japońskie ryokany, czyli pensjonaty z kąpielami, gdzie można doświadczyć autentycznego japońskiego stylu życia. Goście mogą tu zarezerwować pokoje z prywatnymi onsenami, co daje im możliwość cieszenia się relaksem w intymnej atmosferze. Kultura onsen jest głęboko zakorzeniona w japońskim społeczeństwie, a odwiedzenie Yumoto Onsen stanowi doskonałą okazję do zanurzenia się w tę tradycję. Przybywający są zobowiązani do przestrzegania pewnych zasad i zwyczajów, takich jak dokładne umycie ciała przed wejściem do basenów oraz noszenie yukaty, czyli japońskich szat kąpielowych, podczas przebywania na terenie ryokanów.

Kuchnia w Nikko – co warto zjeść na wyjeździe?

Podróżując do Nikko, warto spróbować kilku tradycyjnych dań, które są charakterystyczne dla regionu i oferują wyjątkowe doznania kulinarno-kulturowe. Na pewno na uwagę zasługuje yuba – cienka, delikatna skórka tofu, tworząca się na powierzchni gorącego mleka sojowego podczas gotowania, której można spróbować w różnych formach: świeżej, smażonej lub gotowanej. Jest to lekki, ale pełen smaku przysmak, często podawany z sosami lub jako składnik dań głównych. Jego wariantem jest yuba sushi, lokalna specjalność, w której yuba jest używana jako alternatywa dla tradycyjnej ryżowej otoczki. Smakowitym przysmakiem jest manju, rodzaj małego ciastka lub bułeczki, zazwyczaj wypełnionego pastą fasolową (anko). Soba, czyli makaron z mąki gryczanej, jest popularny w całym Japonii, ale region Nikko jest znany z produkcji swoich własnych, lokalnych soba, zazwyczaj przygotowywanego ręcznie i podawanego na ciepło jako zupa (soba-jiru) lub zimno z sosem (zaru soba). Jest to idealne danie na rozgrzanie się zimą lub jako orzeźwiający posiłek latem. Z kolei yakimochi, rodzaj grillowanej mochi (kleistej ryżowej przekąski), często posmarowanej sosem sojowym lub karmelizowanym sosem miso, to inna lokalna przekąska, smakowita i sycąca.