Kashan

Starożytna oaza, położona na krawędzi Wielkiej Słonej Pustyni, uosabia kontrast między wypalonym pustkowiem a bujną, cieszącą oczy zielenią. Tutejszy ogród Fin, założony w czasach, gdy Kashan był miejscem wypoczynku królów, został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, co jest dobitnym dowodem na to, jak pięknie rozwijać może się życie nawet na skraju pustyni. Zachwycające są także XIX-wieczne domy kupieckie, zaprojektowane w taki sposób, by mieszkanie w nich było komfortowe o każdej porze roku, czy to upalnej, czy to chłodniejszej. Od bajecznie kolorowych, połyskliwych mozaik, układanych z różnobarwnych płytek i lusterek, nie można oderwać wzroku. Na wysmukłych minaretach i fasadach meczetów widnieją skomplikowane wzory, z których każdy kryje tajemnicę. Miasto słynie też z ręcznie plecionych dywanów i wody różanej, której zapach towarzyszyć Wam będzie na każdym kroku.

Abyaneh to niezwykła wioska. Nie dość, że położona na wysokości przekraczającej 2000 m n.p.m., że początki jej powstania sięgają 1500 lat, to wciąż żywy jest tu jeszcze język środkowo-perski, który gdzie indziej zaniknął już kilka wieków temu. Spacerując tutejszymi uliczkami na każdym kroku ma się świadomość obcowania z zamierzchłą, a wciąż żywą historią. Niektóre domy – często ustawiane schodkowo jeden na drugim, tak że dachy niższych bywają podwórkami tych wyżej położonych – pamiętają jeszcze XVII wiek, co zadziwia, gdy weźmie się pod uwagę, z jakiego materiału wyrabiane były użyte do budowy cegły. Wysuszone gliniaste błoto nadaje budynkom niepowtarzalny, czerwony odcień, co w połączeniu z malowniczą architekturą całej wioski na długo zapada w pamięć.