Medan

Nazwa „medan” („medan perang”) oznacza pole bitwy, ale „medan” znaczy także „poprawa”, „coś lepszego”. To tutaj w XVI wieku Guru Patimpus pokochał lokalną księżniczkę, z którą żył długo i szczęśliwie, a ich dom stał się częścią rozrastającej się stolicy. W II połowie XIX wieku miasto przeżyło prawdziwy boom. Wielu emigrantów z Europy przybyło na te tereny, skuszonych żyzną glebą, tanim gruntem i rozwojem mody na tytoń. Nie brakowało wśród nich Polaków, stąd nazwy dzielnic czy plantacji kojarzące się z naszym krajem.

Medan to dwumilionowe miasto, trzecie co do wielkości w Indonezji i największe na Sumatrze. Wśród mieszkańców metropolii spotkać można Chińczyków, Hindusów, Malajów czy Jawajczyków. Ta swoista mieszanka kulturowa ludności ma ogromny wpływ na kuchnię, z której Medan właśnie słynie. Jedną z głównych atrakcji miasta są liczne targi, gdzie spróbować można jedzenia z różnych części Azji. Mimo, że miasto uważane jest za mało ciekawe, stanowiące głównie bazę wypadową do największego skarbu Sumatry, jakim jest przyroda, oferuje kilka ciekawych zabytków. Mega metropolia przyciągała biznesmenów od lat. Tjong A Fie był chińskim przedsiębiorcą, który z sukcesami prowadził swoje interesy w Medanie. Dom, który wybudował, z parą lwów strzegących wejścia, ukazuje jak mieszkali bogacze. Eklektyzmem poraża również pałac sułtana Istana Maimoon, a Wielki Meczet wybudowany w stylu marokańskim, przyciąga wzrok chińskimi witrażami, włoskimi marmurami i ozdobnymi rzeźbami. W Medanie sąsiedztwo tak odległych stylowo budynków nikogo nie dziwi, a turystów zachwyca.