Patagonia

Ogromna, egzotyczna, dzika i nieskończenie piękna – tak Patagonię, tajemniczą krainę na końcu świata, opisywali jej odkrywcy, którzy przybyli tu prawie 500 lat temu. Od tamtej pory zmieniło się tu niewiele: to wciąż prawdziwie dziewicze terytorium, surowe i nieulegające władzy człowieka. Tutejsze góry, fiordy, lodowce, lasy i stepy pozostają niemal bezludne – spotkać tu można niemal wyłącznie dzielnych hausos, pasących bydło na niewyobrażalnie rozległych farmach – estancias.

Nazwa tego rozległego regionu, położonego na terenie południowych krańcach Chile i Argentyny, wywodzi się od słowa patagón, czyli „wielka stopa”, jak tutejszych rdzennych mieszkańców określił Ferdynand Magellan. Wedle legendy mieli być oni znacznie wyżsi od Europejczyków... Być może ten nietypowy wzrost, z którym w parze szła prawdopodobnie większa siła i wytrzymałość, ułatwił im przetrwanie w miejscu charakteryzującym się wybitnie niesprzyjającymi warunkami. Wystarczy sobie wyobrazić, że Hielo Sur, czyli Południowy Lądolód Patagoński, to trzecie – po Antarktydzie i Grenlandii – pole lodowe na Ziemi, że znaleźć tu można blisko 50 lodowców, że klimat tego regionu jest nieprzewidywalny, że obejście ćwierci miliona hektarów Parku Narodowego Torres del Paine zajmuje aż tydzień marszu! Mimo to – a może dzięki temu – Patagonia zachwyca: trudno znaleźć wspanialsze lasy, góry, wodospady, jeziora, ciągnące się kilometrami równiny oraz niezwykle bogaty świat zwierzęcy: nie zdziwcie się, jeśli podczas wędrówki napotkacie pumy, pingwiny, słonie morskie, gwanakos czy wieloryby!